آلامتو | 8 ساعت پیش

قرص دیفنوکسیلات برای چی خوبه مقدار مصرف قرص دیفنوکسیلات برای کودکان بزرگسالان

قرص دیفنوکسیلات

قرص دیفنوکسیلات (Diphenoxylate) دارویی است که بیشتر برای درمان اسهال های شدید یا طولانی مدت استفاده میشود. این دارو با کم کردن حرکات روده، باعث کاهش دفعات و شدت اسهال میشود. معمولا دیفنوکسیلات همراه با مقدار کمی آتروپین ساخته میشود (به نام داروی لوموتیل) تا جلوی مصرف نادرست و اعتیاد به آن گرفته شود. مصرف این دارو باید حتما با تجویز و تحت نظر پزشک باشد، چون اگر بیش از حد یا نادرست مصرف شود، ممکن است باعث یبوست، خواب آلودگی یا حتی مشکلات تنفسی شود.

امروز در آلامتو مقاله تحت عنوانقرص دیفنوکسیلات برای چی خوبه؟مقدار مصرف قرص دیفنوکسیلات برای کودکان و بزرگسالان را می توانید مشاهده کنید.

قرص دیفنوکسیلات برای چی خوبه؟

قرص دیفنوکسیلات دارویی است که برای درمان اسهال های غیر عفونی مانند اسهال ناشی از استرس، تغییر در رژیم غذایی یا برخی بیماری های گوارشی استفاده میشود. این دارو با کند کردن حرکات روده باعث کاهش دفعات و شدت اسهال شده و به بدن کمک میکند مایعات و املاح از دست رفته را بهتر حفظ کند. دیفنوکسیلات معمولا همراه با مقدار کمی آتروپین و با نام لوموتیل تجویز میشود تا از مصرف بیش از حد و سوء مصرف جلوگیری شود.

باید توجه داشت که این دارو برای اسهال های عفونی یا مسمومیت مناسب نیست، مگر اینکه پزشک صلاح بداند. مصرف آن باید حتما تحت نظر پزشک باشد، زیرا استفاده نادرست میتواند عوارضی مانند یبوست، خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی ایجاد کند. همچنین مصرف این دارو در کودکان زیر دو سال ممنوع است و برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز مقدار دقیق مصرف باید توسط پزشک تعیین شود. در صورتی که اسهال همراه با تب، وجود خون در مدفوع یا علائم شدید باشد، لازم است قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود.

مقدار مصرف قرص دیفنوکسیلات برای کودکان

مصرف این دارو در کودکان زیر ۶ سال توصیه نمیشود، چون خطر عوارض جدی دارد.
در کودکان ۶ تا ۱۳ سال، دوز دقیق باید فقط توسط پزشک و بر اساس سن، وزن و شرایط بیماری کودک تعیین شود. خودسرانه دادن این دارو به کودک میتواند خطرناک باشد.
در کودکان، حتی مقادیر کم دارو ممکن است باعث عوارضی مثل خواب آلودگی شدید یا مشکلات تنفسی شود، بنابراین حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود.

مقدار مصرف قرص دیفنوکسیلات برای بزرگسالان

مقدار معمول مصرف برای بزرگسالان و نوجوانان بالای ۱۳ سال، روزانه ۴ بار و هر بار ۲ قرص (معادل ۵ میلیگرم) است.
وقتی اسهال کنترل شد، پزشک ممکن است دوز را به ۲ قرص در روز کاهش دهد.
حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان معمولا ۲۰ میلیگرم در روز (۸ قرص) است و نباید بیشتر از این مصرف شود.
مصرف طولانی مدت بدون نظر پزشک توصیه نمیشود، زیرا ممکن است باعث وابستگی به دارو یا عوارض گوارشی شود.

قرص دیفنوکسیلات برای اسهال

قرص دیفنوکسیلات دارویی است که برای کاهش اسهال غیرعفونی استفاده میشود. این دارو با کند کردن حرکات روده باعث میشود دفعات و شدت اسهال کمتر شود و بدن بتواند آب و املاح از دسترفته را بهتر حفظ کند. دیفنوکسیلات معمولاً همراه با مقدار کمی آتروپین و با نام تجاری “لوموتیل” تجویز میشود تا از مصرف بیش از حد و وابستگی جلوگیری شود.

این دارو بیشتر برای افراد بالای ۱۳ سال مناسب است و مصرف آن در کودکان زیر ۶ سال خطرناک و ممنوع است. مصرف معمول برای بزرگسالان روزی ۴ بار، هر بار ۲ قرص است و بعد از کنترل اسهال میتوان مقدار را کاهش داد. استفاده بیش از اندازه میتواند باعث عوارضی مثل یبوست، خوابآلودگی یا مشکلات تنفسی شود.

دیفنوکسیلات برای اسهالهای عفونی مثل مسمومیت غذایی یا اسهال همراه با تب و خون در مدفوع مناسب نیست، مگر اینکه پزشک تجویز کند. در کنار مصرف دارو، جبران آب و مایعات از دسترفته بسیار مهم است و اگر علائم شدید شد، باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.

قرص دیفنوکسیلات برای دل پیچه

قرص دیفنوکسیلات (که معمولا همراه با آتروپین و با نام لوموتیل تجویز میشود) دارویی ضد اسهال است و بیشتر برای کاهش دفعات و شدت اسهال به کار میرود. این دارو به طور مستقیم برای دلپیچه یا درد شکم تجویز نمیشود، اما چون حرکات شدید و غیر طبیعی روده را آرام میکند، ممکن است به طور غیر مستقیم باعث کاهش دلپیچه و نفخ همراه با اسهال شود. اگر دلپیچه علت دیگری غیر از اسهال داشته باشد، داروهای ضد اسپاسم یا روش های درمانی دیگر معمولا مناسب تر هستند و باید با نظر پزشک مصرف شوند.

قرص دیفنوکسیلات هر چند ساعت باید خورد؟

دوز مصرفی قرص دیفنوکسیلات باید متناسب با شرایط جسمی، شدت اسهال و نظر پزشک تعیین شود. با این حال، در حالت معمول، مصرف آن هر ۶ ساعت یکبار توصیه میشود.

عوارض قرص دیفنوکسیلات چیست؟

قرص دیفنوکسیلات مثل هر داروی دیگری میتواند عوارض جانبی داشته باشد. عوارض خفیف تر و شایع آن شامل خشکی دهان، تهوع، استفراغ، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، سرگیجه، بیقراری، خستگی، نفخ و ناراحتی معده است. بعضی افراد ممکن است دچار تغییرات خلق و خو یا احساس سرخوشی هم بشوند.

اما اگر دارو بیشتر از حد لازم مصرف شود یا بدن به آن حساسیت نشان دهد، عوارض جدی تری ممکن است رخ دهد. این عوارض شامل تشنج، مشکلات تنفسی، از دست دادن هوشیاری، تاری دید، ضربان قلب نامنظم، تورم صورت یا زبان، واکنش های آلرژیک شدید (مثل کهیر و خارش)، مشکلات ادراری، یا حتی توهم (دیدن یا شنیدن چیزهای غیر واقعی) است.

در بیماران با بیماریهای زمینه ای هم خطر بیشتری وجود دارد: مثلا در بیماری های التهابی روده میتواند باعث مگاکولون سمی شود و در بیماران با بیماری کبدی شدید احتمال کما یا اختلال مغزی (انسفالوپاتی کبدی) وجود دارد. همچنین مصرف این دارو در کودکان زیر ۶ سال بسیار خطرناک است، چون میتواند باعث مشکلات تنفسی شدید یا حتی کما شود.