فضای منفی در عکاسی، طراحی، مجسمه سازی، یا هر هدف خلاقانه دیگری درست به اندازه فضای مثبت در ترکیب بندی کلی مهم است. نکته مهم پیدا کردن تعادل مناسب بین آنهاست. فضای مثبت و منفی چیستند؟ به زبان ساده، فضای مثبت سوژه واقعی است در حالی که فضای منفی (که فضای سفید نیز نامیده می شود) ناحیه اطراف سوژه است. در این مطلب کوتاه لنزک شاهد نمونه عکس ها و مثال هایی از استفاده فضای منفی در عکاسی خواهید بود.

در عکس بالا، که جزء مجموعه عکاسی خیابانی لندن من است، مردی که در سمت راست ایستاده، یعنی سوژه، فضای مثبت است در حالی که کل دیوار نارنجی فضای منفی است، فضای خالی که به برجسته شدن سوژه یا جلب توجه بیشتر به آن کمک می کند.

لنزک: در آموزش عکاسی «۳ روش برای جلب توجه بیشتر به سوژه» نکات مفیدی برای جلب توجه بیننده به سوژه عکس یاد می گیرید.

باقی گذاشتن یک ناحیه وسیع از فضای منفی می تواند تاثیر مثبتی بر کار نهایی شما داشته باشد.

فضای منفی به سوژه شما وضوح می بخشد و شبیه یک مکث بصری است. و با عمل کردن به عنوان یک استراحتگاه، ناحیه ای که در آن چشم می تواند استراحت کند، تاثیر منفی یک ترکیب بندی شلوغ را کاهش می دهد.

همچنین می تواند به رمز و راز تصویر بیافزاید – بیننده را دعوت می کند تا بقیهداستانرا بسازد و می تواند تا حد زیادی بر احساس، و حال و هوای عکس تاثیر بگذارد.

من در کار عکاسی ام، اغلب به دنبال ایجاد ترکیب بندی هایی با حداکثر استفاده از فضای منفی هستم، که به تصاویر به ظاهر مینیمال تر و خلوت تر منجر می شود. این یک نمونه از مجموعه عکاسی شهری مینیمال من است:

این مجموعه کار، جزئیات معماری در لندن را به طور برجسته نشان می دهد و همه بافرمت مربعیگرفته شده اند. کاهش همه چیز به حداقل ممکن، منجر به ایجاد مجموعه ای از عکس هایی شده است که به راحتی مخاطب را جذب می کنند.

من در عکاسی خیابانی در اطراف لندن، همیشه استفاده از فضای منفی را مد نظر دارم. برای مثال عکس های زیر را تماشا نمایید:

شما می توانید این سبک را عکاسی خیابانی مینیمال بنامید.

اشخاص هنوز هم تمرکز اصلی هستند، اما بخش عمده تصویر را تشکیل نمی دهند، یک نمایش بصری از جمله معروف «کمتر، بیشتر است». فضای منفی در واقع سوژه را برجسته می کند و چشم به طور خودکار به آنجا هدایت می شود.

اگر به مبحث ترکیب بندی علاقه مند هستید، مقاله های آموزشی متعددی را در «بخش ترکیب بندی لنزک» خواهید یافت.

نویسنده: نیکلاس گودن (Nicholas Goodden)