انگار دزدیده شدن کفش ها ، آتش زیر خاکستر را روشن کرد. حسن تفتیان که دوست داشت در اولین مسابقه بین المللی فضای آزاد مشهد همشهریانش را خوشحال کند، اما موفق به انجام این کار نشد. کفش هایش قبل از فینال ربوده شد و جستجو از بلندگوی ورزشگاه هم آن ها را به او برنگرداند تا دونده المپیکی با کفش های گشاد ماده ۸۰۰ متر بدود و نایب قهرمان شود. کفش های ۱۲ میلیونی که آخرین مدل کفش های مسابقه ای یک برند معروف برای المپیک بود. پیگیری برای پیدا کردن که به جایی نرسید هیچ، حالا مسئولان فدراسیون به جای دلجویی از دونده المپیکی جور دیگری او را شماتت می کنند.

طوری که رضایی دبیر فدراسیون دوومیدانی به طور کل دزدیده شدن کفش را منکر شده و گفته :« سرپرست هیئت دوومیدانی خراسان رضوی گفت که تمام دوربین‌ها را چک کرده و هیچ دزدی صورت نگرفته است. تمام دوربین‌ها کنترل شدند و واقعاً چیزی از دزدی مطرح نیست. به نظرم حرفی که تفتیان در این باره مطرح می‌کند، با فیلم ثبت شده در دوربین‌ها متفاوت است.» حرفهایی که ، بعید نیست رکورددار ۱۰۰ متر ایران را دلخور کند. البته حرفهای هاشم صیامی رییس فدراسیون هم جور دیگری به دونده ۱۰۰ متر طعنه می زند:«وقتی آقای تفتیان کفش خود را گم می‌کند، برایش تجربه‌ای می‌شود که حواس خود را در المپیک و مسابقات بین‌المللی بیشتر جمع کند تا آنجا کفش گم نکند و دچار مشکل نشود.»

در حالی که تفتیان نیاز به دلجویی نیاز دارد تا با فراموشی این خاطره تلخ ، با تمرکز بیشتر تمرین کند و آماده تحقق هدفش یعنی نتیجه بهتر در توکیو شود . این حرفها برای هر شنونده ای اختلاف بین فدراسیون و دونده المپیکی را تداعی می کند، هرچند تفتیان مدعی است هیچ مشکلی با رییس فدراسیون ندارد.

254 251