به گزارش "ورزش سه"، این نتیجه حتی بدتر از شکست 5-0 جام جهانی 1966 مقابل آلمان بود. سوئیسی‌ها درست در روزی که احساس می کردند برای تاریخ سازی آماده هستند، با شکستی سنگین و تلخ روبرو شدند. بعد از قطعی شدن غیبت سیلوان ویدمر به علت سرماخوردگی، سیستم بازی سوئیس از حالت چهار دفاعی به حالت سه دفاعی تغییر کرد؛ این همان تصمیمی بود که کی‌روش هم مقابل انگلیس آن را اتخاذ کرد و نتیجه مشابهی به همراه داشت؛ دریافت شش گل!

همان قدر که تغییر تاکتیک و استفاده از سه دفاع به جای چهار دفاع مقابل پرتغال اشتباه بود، بازگشت یان زومر به دروازه هم مورد نقد بود و نتیجه خوبی به همراه نداشت. او که در بازی با صربستان جای خود را به گرگور کوبل داده بود، در حالی دوباره به دروازه سوئیس برگشت که دروازه‌بان دورتموند در لوسیل شب موفقی را پشت سر گذاشته بود. در شرایطی که تیم با تاکتیک جدید حسابی وا داده بود زومر حداقل روی سه گل دریافتی اشتباه داشت و این بیش از آن چیزی بود که بتوان جمعش کرد.

ژردان شکیری که نتوانست در تاکتیک جدید سرمربی خودی نشان دهد در پایان این بازی گفت: "بازیکنان سوئیس چهره واقعی خود را نتوانستند نشان دهند."
او در ادامه با انتقاد از تغییر تاکتیک صورت گرفته توسط یاکین گفت: "البته این تصمیم سرمربی است و ما به عنوان بازیکن حرفه ای باید با آن کنار بیاییم. البته می شد تصمیمات بهتری هم گرفت."

موضع سفروویچ نسبت به تصمیمات سرمربی شدیدتر از شکیری بود. او با مقصر دانستن سرمربی در رقم خوردن چنین نتیجه ای گفت: "این مربی است که تصمیم می‌گیرد و تاکتیک ها را تعیین می کند. ما 6-1 شکست خوردیم و فکر می کنم این گویای همه چیز است."

صحبت های بازیکنان سوئیس بعد از شکست سنگین مقابل پرتغال دو چیز را نشان می داد: ناامیدی عمیق و واضح و اینکه آنها در سیستم 3-5-2 احساس راحتی نمی کردند. البته در این میان یاکین هم تاکید کرد که هدفش از این تغییر تاکتیک، متراکم کردن مرکز زمین بود که البته آمادگی و شادابی حریف کار را خراب کرد! این مربی با استفاده از سه مدافع مرکزی که هماهنگی و تسلط بالاتری را می طلبد، شرایط تلخی را تجربه کرد که کی‌روش مقابل انگلیس در دور گروهی پشت سر گذاشته بود. به هر حال رویای یک چهارم نهایی سوئیس با این شکست تلخ نقش برآب شد و آنها باید قطر را به مقصد خانه ترک و به فکر ساختن ساختاری جدید باشند.