زومیت |
3 سال پیش

آیا شیرین کننده های غیرطبیعی برای سلامتی مضرند زومیت

آیا شیرین‌کننده‌های غیرطبیعی برای سلامتی مضرند؟

آیا شیرین‌کننده‌های غیرطبیعی برای سلامتی مضرند؟

شیرین‌کننده‌های غیرطبیعی یا جایگزین‌های شکر، افزودنی‌هایی هستند که از آن‌ها به‌جای شکر می‌توان برای شیرین کردن مواد غذایی استفاده کرد. با زومیت همراه باشید تا در این مقاله فواید و مضرات این افزودنی‌ها را بررسی کنیم.

در عصر امروزی که تناسب اندام به دغدغه‌ی مهمی برای بسیاری از افراد تبدیل شده است، استفاده‌ی مداوم از شکر، چندان عاقلانه به نظر نمی‌رسد. بسیاری از ما در طول روز از شکر یا قند برای نوشیدنی‌ها و غذاهای خود استفاده می‌کنیم. استفاده‌ی روزانه از شکر به دلیل داشتن کالری بالا، باعث افزایش وزن و نگرانی‌های دیگر برای بسیاری از افراد شده است.

شکر نوعی کربوهیدرات ساده است که به‌طورطبیعی در برخی غذاها و نوشیدنی‌ها وجود دارد و به برخی غذاها و نوشیدنی‌ها نیز افزوده می‌شود. مصرف زیاد شکر می‌تواند به برخی مشکلات برای سلامتیمنجر شود؛ ازجمله خطر افزایش وزن، دیابت، پوسیدگی دندان و... . بسیاری از محصولات غذایی همانند لبنیات و سبزیجات و میوه‌ها به‌طورطبیعی حاوی قند هستند و این عامل موجب طعم شیرین آن‌ها می‌شود.

به نقل از «healthline»، در چند سال گذشته با روی کار آمدن شیرین‌کننده‌های مصنوعی که فاقد کالری‌ هستند، این شیرین کننده‌ها به جایگزینی رایج برای شکر تبدیل شده‌اند. امروزه به لطف وجود شیرین‌کننده‌های مصنوعی، دغدغه‌ی افزایش وزن از طریق شکر و قند برای بسیاری از افراد برطرف شده است؛ اما آیا شیرین‌کننده‌ها جایگزین مناسبی برای شکر است هستند و استفاده از آن‌ها هیچ مضراتی ندارد؟

با ارائه‌ی طعم شیرینی بدون هیچ کالری، به نظر می‌رسد که شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌توانند پاسخی مناسب برای کاهش وزنی مؤثر باشند. برای مثال قوطی متوسطی از یک نوشابه یا یک شیرینی کوکی با مقادیر بالایی شکر تهیه می‌شود که کالری زیادی به بدن اضافه می‌کند. بااین‌حال همان نوشابه یا کوکی را اگر به‌صورت رژیمی تهیه کنید، صفر کالری به نظر می‌رسد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی اغلب موضوع بحث‌های داغ امروزی هستند. از یک طرف، ادعا می‌شود که این شیرین‌کننده‌ها خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند و به قند خون و سلامت روده‌ی شما آسیب می‌رسانند. از طرف دیگر، بیشتر مقامات بهداشتی آن‌ها را بی‌خطر دانسته و همچنین بسیاری از افراد از آن‌ها برای کاهش مصرف قند و کاهش وزن استفاده می‌کنند. در این مقاله تلاش شده است تا شواهد موجود در مورد شیرین‌کننده‌های مصنوعی و اثرات آن بر سلامتی مورد بررسی قرار بگیرد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی چیست؟

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ که جایگزین مناسبی برای شکر محسوب می‌شوند، موادی هستند که از آن‌ها به‌جای ساکاروز (شکر طبیعی سفید) جهت شیرین کردن غذاها و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. از آنجایی که شیرین‌کننده‌های مصنوعی از شکر طبیعی سفید بسیار شیرین‌ترند، مقادیر کم‌تری از آن‌ها برای ایجاد همان میزان شیرینی که شکر طبیعی سفید ایجاد می‌کند، کافی است.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی یا جایگزین‌های قند را به‌عنوان موادی شیمیایی به برخی غذاها و نوشیدنی‌ها اضافه می‌کنند تا طعم شیرینی در آن‌ها ایجاد شود. مردم اغلب از شیرین‌کننده‌های مصنوعی به‌عنوان «شیرین‌کننده‌های قوی» یاد می‌کنند؛ زیرا طعمی شبیه به قند خوراکی دارند اما تا چند هزار برابر شیرین‌تر هستند. اگرچه برخی از شیرین‌کننده‌ها حاوی کالری هستند، اما مقدار مورد نیاز برای شیرین‌سازی محصولات به قدری اندک است که در نهایت شما تقریباً هیچ کالری مصرف نمی‌کنید.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی گرچه گلوله‌های جادویی نیستند، اما استفاده‌ی هوشمندانه از آن‌ها می‌تواند به شما در کاهش قندهای اضافه شده در رژیم غذایی کمک کند. بنابراینشیرین‌کننده‌های مصنوعی باعث کاهش تعداد کالری‌های دریافتی می‌شود و کاهش کالری می‌تواند به شما در رسیدن و حفظ وزن بدن کمک کند و در نتیجه خطر بیماری قلبی و دیابت را کاهش دهد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی چگونه کار می‌کنند؟

سطح زبان شما توسط بسیاری از جوانه‌های چشایی پوشیده شده است. جوانه‌های چشایی که هر کدام حاوی چندین گیرنده‌ی چشایی هستند که طعم‌های مختلف را تشخیص می‌دهند. هنگام غذا خوردن، گیرنده‌های چشایی شما با مولکول‌های غذا رو‌به‌رو می‌شوند. تناسب کامل بین گیرنده و مولکول، سیگنالی را به مغز شما می‌فرستد و به شما امکان می‌دهد طعم و مزه را تشخیص دهید. به‌عنوان مثال، مولکول قند کاملاً در شیرینی گیرنده‌ی ذائقه‌ی شما جا می‌گیرد و به مغز شما اجازه می‌دهد طعم شیرین را تشخیص دهد.

مولکول‌های شیرین‌کننده‌ی مصنوعی به اندازه‌ی کافی شبیه به مولکول‌های قند هستند که روی گیرنده‌ی شیرینی قرار بگیرند. بااین‌حال، آن‌ها به‌طور کلی با قند آنقدر متفاوت هستند که نمی‌شود آن‌ها را به کالری تبدیل کرد. به این ترتیب آن‌ها طعم شیرین و بدون کالری اضافه شده را فراهم می‌کنند. فقط تعداد کمی ازشیرین‌کننده‌های مصنوعی ساختاری دارند که بدن شما می‌تواند آن‌ها را به کالری تبدیل کند. با توجه به اینکه برای شیرین شدن طعم غذاها فقط به مقادیر بسیار کمی شیرین‌کننده‌ی مصنوعی نیاز است، پس در واقع هیچ کالری مصرف نمی‌کنید.‌

شیرین‌کننده‌های مصنوعی رایج

شیرین‌کننده‌های مصنوعی رایج زیر، تحت تأیید ایالات متحده و اتحادیه اروپا هستند و در این کشورها استفاده‌ی زیادی دارند.

آسپارتام

اسپارتام با نام‌های تجاری NutraSweet یا Equal یا Sugar Twin فروخته می‌شود و دویست برابر شیرین‌تر از قند خوراکی است. کالری دارد، به همین دلیل جز شیرین کننده های مغذی دسته‌بندی می‌شود. اما به دلیل آن که حدود ۲۰۰ بار شیرینتر از قند است، مقدار مصرف آن بسیار کم و کالری دریافتی از آن نیز ناچیز است.FDA این شیرین کننده را در سال ۱۹۸۱ برای استفاده، تحت شرایط خاص، به‌عنوان یک شیرین کننده در آدامس، استفاده سر میز غذا، غلات آماده‌ی صبحانه و در سایر غذاها (مانند نوشیدنی‌ها، قهوه و چای فوری، ژلاتین، پودینگ‌ها، محصولات لبنی و چاشنی‌ها) تأیید کرد.

در سال ۱۹۸۳ استفاده از آسپارتام در نوشیدنی‌های گازدار تأیید شد و در سال ۱۹۹۶ FDA آن را برای استفاده به‌عنوان یک شیرین‌کننده‌ی عمومی» تأیید کرد. این شیرین‌کننده‌ی مصنوعی در گرما با ثبات نیست و شیرینی خود را هنگام گرم شدن از دست می‌دهد. به همین دلیل از این شیرین‌کننده به‌طور معمول در محصولات پخته استفاده ‌نمی‌کنند. آسپارتام یکی از شیرین‌کننده‌هایی است که تحقیقات زیادی را به خود اختصاص داد و بیش از ۱۰۰ مطالعه در زمینه‌ی ایمنی آن انجام شده است. پس از آزمایش‌های متعدد نشان داده شد که آسپارتام باعث ایجاد سرطان یا سایر عوارض جانبی در حیوانات آزمایشگاهی نمی‌شود.

یک مطالعه در سال ۲۰۰۵ نشان داد که دوزهای بسیار بالای آسپارتام باعث ایجاد لنفوم و لوسمی در موش صحرایی می‌شود. اما پس از مرور این تحقیق، FDA نقاط ضعف بسیاری را در آن مشخص کرد و به نتیجه‌گیری قبلی خود مبنی بر اینکه آسپارتام خطری ندارد بازگشت. در سال ۲۰۰۵، برنامه‌ی ملی سم‌شناسی گزارش داد که آسپارتام باعث ایجاد تومور در دو نوع از موش‌های اصلاح شده‌ی ژنتیکی نمی‌شود.

در سال ۲۰۰۶، داده‌های انسانی روی بیش از نیم میلیون فرد، نشان داد که افزایش مصرف نوشیدنی‌های حاوی آسپارتام با افزایش لنفوم، لوسمی یا سرطان مغز همراه نبود. در یک مطالعه‌ی مروری نیز در سال ۲۰۱۳ شواهد اپیدمیولوژیک نشان داد که ارتباطی بین استفاده از آسپارتام و خطر ابتلا به سرطان وجود ندارد.

پتاسیم آسسولفام

پتاسیم آسسولفام که به‌عنوان acesulfame K نیز شناخته می‌شود،دویست برابر شیرین‌تر از قند خوراکی است. ای شیرین‌کننده برای پخت و پز مناسب است و با نام تجاری Sunnet یا Sweet One فروخته می‌شود.

استویا

استویا از برگ‌های درختی به همین نام استخراج می‌شود. شیرینی استویا حدود ۳۰۰ برابر بیشتر از میزان شکر معادل آن است. قند موجود در استویا برای بدن قابل هضم نیست و به شکل مصرف شده از بدن دفع می‌گردد. کالری آن صفر بوده و در صورت خلوص بالا مقدار کمی ته مزه‌ی تلخی دارد. استویا در حال حاضر کم ضررترین نوع شیرین کننده‌ی جایگزین شناخته می‌شود که طرفداران بسیاری خصوصا در رژیمکتوژنیکدارد.

ادوانتام

این شیرین کننده بیست‌هزار برابر از قند و شکر شیرین‌تر است و برای پخت‌وپز گزینه‌ی مناسبی محسوب می‌شود. ادوانام حاوی فنیل آلانین و از نئوتام شیرین‌تر است؛ بنابراین به دلیل اینکه مقادیر بسیار کمی از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد نیازی به احتساب مقادیر فنیل آلانین آن نیست.

نمک آسپارتام-سولفام

این شیرین‌کنندهبا نام تجاری Twinsweet فروخته می‌شود و ۳۵۰ برابر شیرین‌تر از قند خوراکی است.

سیکلمات

سیکلمات پنجاه برابر شیرین‌تر از قند خوراکی بود و برای پخت‌وپز استفاده می‌شد. بااین‌حال، از سال ۱۹۷۰ استفاده از آن در ایالات متحده‌ی آمریکا ممنوع شده است.

نئوتام

این شیرین کننده با نام تجاری Newtame فروخته می‌شود. نئوتام سیزده هزار برابر شیرین‌تر از قند و شکر و انتخاب خوبی برای پختن غذاست.

نئو هسپریدین

این شیرین‌کننده ۳۴۰ برابر شیرین‌تر از قند و شکر است و برای پخت و مخلوط کردن با غذاهای اسیدی مناسب است. توجه داشته باشید که برای استفاده در ایالات متحده تأیید نشده است.

ساکارین

ساخارین یا ساکارین با نام‌های تجاری Sweet’N Low یا Sweet Twin یا Necta Sweet به فروش می‌رسد. ساخارین ۲۰۰ تا ۷۰۰ بار شیرین تر از قند (ساکارز) است و هیچ کالری ندارد. ساخارین دارای طعمی ناخوشایند تلخ یا فلزی است. در ابتدا در سال ۱۸۷۹ میلادی کشف و استفاده شد. در حال حاضر ساخارین در نوشیدنی‌ها، آبمیوه‌ها، در غذاهای فراوری شده و … یا به‌طور مستقیم به‌عنوان جایگزین شکر در پخت و پز یا استفاده‌ی جداگانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ در مطالعاتی، ساخارین با ایجاد سرطان مثانه در موش‌های آزمایشگاهی مرتبط بود. وجود برچسب هشدار دهنده روی محصولات حاوی ساخارین ضروری بود. در نتیجه مطالعات بیشتری درباره‌ی ساخارین صورت گرفته است. از آن به بعد، بیش از ۳۰ مطالعات انسانی نشان دادند که نتایج در موش صحرایی به انسان مربوط نمی‌شود و مصرف ساخارین برای انسان‌ها موردی ندارد. در سال ۲۰۰۰، برنامه‌ی ملی سم شناسی مؤسسات ملی سلامت به این نتیجه رسید که باید نام ساخارین را از لیست مواد بالقوه سرطان‌زا حذف کرد و محصولات حاوی ساخارین دیگر نباید برچسب هشدار دهنده داشته باشند.

ساکرالوز سوکرالوز

این شیرین‌کننده‌ که ۶۰۰ برابر قند سفره شیرین است، برای پخت و مخلوط با غذاهای اسیدی مناسب است و با نام تجاری Splenda به فروش می‌رسد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌، اشتها و وزن

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ در میان افرادی که سعی در لاغر شدن دارند محبوب هستند. بااین‌حال، اثرات آن‌ها روی اشتها و وزن در بین مطالعات متفاوت است. برخی از افراد معتقدند كه شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ ممكن است اشتها را افزایش داده و باعث افزایش وزن شوند. علت چنین گمانی این است که شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ ممکن است قادر به فعال کردن مسیر پاداش غذایی نباشند تا بعد از خوردن غذا احساس رضایت داشته باشید. همچنین با توجه به اینکه آن‌ها طعم شیرین دارند اما از کالری موجود در سایر غذاها با مزه‌ی شیرین برخوردار نیستند، تصور می‌شود مغز را در داشتن یا نداشتن احساس گرسنگی گیج می‌کنند.

علاوه بر این، برخی از دانشمندان معتقدند برای احساس سیری نیاز به مصرف بیشتر یک ماده‌ی غذایی شیرین شده‌ی مصنوعی، در مقایسه با نسخه‌ی شیرین شده‌ی با شکر دارید؛ حتی گفته شده است كه شیرین كننده‌ها ممكن است هوس غذاهای شیرین كنند. گفته می‌شود بسیاری از مطالعات اخیر از این ایده که شیرین کننده‌های مصنوعی گرسنگی یا کالری دریافتی را افزایش می‌دهند، پشتیبانی نمی‌کنند. در حقیقت، چندین مطالعه نشان داده است که شرکت‌کنندگان در استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی، هنگام جایگزینی غذاهای شیرین و نوشیدنی‌ها با گزینه‌های شیرین‌شده‌ی مصنوعی، گرسنگی کمتری را می‌کشند؛ در عین حال که کالری کمتری دریافت می‌کنند.

تأثیرات شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ بر وزن

در مورد کنترل وزن، برخی از مطالعات مشاهده‌ای ارتباط بین مصرف نوشیدنی‌های شیرین شده‌ی مصنوعی و چاقی را گزارش می‌دهند. بااین‌حال، مطالعات کنترل شده‌ی تصادفی گزارش می‌دهند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی حتی ممکن است وزن بدن، توده‌ی چربی و دور کمر را کاهش دهند. این مطالعات همچنین نشان می‌دهد که جایگزینی نوشابه‌های معمولی با نسخه‌های بدون شکر می‌تواند شاخص توده‌ی بدن (BMI) را چیزی حدود ۱.۳ تا ۱.۷ نیز کاهش دهد.

علاوه بر این، انتخاب غذاهای شیرین شده‌ی مصنوعی به‌جای غذاهای حاوی شکر اضافه شده ممکن است باعث کاهش کالری روزانه شما شود. مطالعات مختلف از چهار هفته تا چهل ماه نشان می‌دهد که این مورد ممکن است منجر به کاهش وزن تا ۲.۹ پوند (۱.۳ کیلوگرم) شود. نوشیدنی‌های شیرین‌شده‌ی مصنوعی می‌تواند یک گزینه‌ی آسان برای کسانی باشد که به‌طور منظم نوشابه مصرف می‌کنند و تمایل دارند مصرف قند خود را کاهش دهند.

بااین‌حال قابل‌توجه است که اگر بخواهید با خوردن وعده‌های بزرگتر یا شیرینی‌های اضافی جبران کنید، انتخاب نوشابه‌ی رژیمی منجر به کاهش وزن نخواهد شد. اگر نوشابه‌ی رژیمی اشتیاق شما به شیرینی را افزایش دهد، مصرف مداوم آب ممکن است بهترین گزینه باشد.

یکی از نگرانی‌ها این است که افرادی که از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند ممکن است کالری از دست رفته را از طریق منابع دیگر جایگزین کرده و از این طریق احتمالاً کاهش وزن یا فواید سلامتی را جبران کنند. این مسئله به‌راحتی ممکن است اتفاق بیفتد زیرا ما دوست داریم خودمان را گول بزنیم. برای مثال به خودمان بگوییم: «من نوشابه‌ی رژیمی می‌خورم، بنابراین کیک خوردن اشکالی ندارد».

به نقل از «health.harvard»، همچنین ممکن است استفاده از این محصولات طعم غذاهای دیگر را برای انسان‌ها تغییر دهد. شیرین‌کننده‌های مصنوعی بسیار قوی‌تر از قند خوراکی وشکر با فروکتوز بالا هستند. یک مقدار کوچک یک طعم شیرین مصنوعی در مقایسه با قند، شیرینی غیرقابل‌مقایسه‌ای تولید می‌کند. تحریک بیش از حد گیرنده‌های قند در اثر استفاده مکرر از این شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است تحمل را برای سلیقه‌های پیچیده‌تر محدود کند.

این بدان معنا است که افرادی که به‌طور معمول از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند، ممکن است به غذاهایی با شیرینی کمتر مانند میوه‌ها، غذاهای کمتر جذاب و شیرین مانند سبزیجات و دیگر غذاهای سالم، حسی کاملاً ناخوشایند پیدا کنند. به عبارت دیگر، استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌تواند شما را در کنار مصرف غذاهای با طعم مصنوعی با ارزش غذایی کمتر، از غذاهای سالم، سیر کننده و بسیار مغذی نیز دور نگه دارد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است ترفند دیگری نیز داشته باشند. تحقیقات نشان می‌دهد که آن‌ها ممکن است از ارتباط شیرینی با کالری دریافتی جلوگیری کنند. در نتیجه ما ممکن است شیرینی بیشتری میل کنیم، تمایل به انتخاب غذای شیرین به‌جای غذای مقوی داشته باشیم و وزن اضافه کنیم. شرکت‌کنندگان در مطالعه‌ی قلب سان آنتونیو که بیش از ۲۱ نوشیدنی رژیمی در هفته می‌نوشیدند، دو برابر بیشتر از افرادی که نوشابه رژیمی نمی‌نوشیدند، دچار اضافه وزن یا چاقی شدند.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ و دیابت

شیرین‌کننده‌های مصنوع به این دلیل که هیچ کالری را به رژیم غذایی اضافه نمی‌‌کنند یا کالری بسیار پایینی دارند، امروزه به‌صورت گسترده‌‌ای در غذاهای فرآوری شده تحت عنوان ترکیبات رژیمی از جمله نوشیدنی‌‌های شیرین، آدامس‌ها، نوشابه‌ها، شیرینی‌‌جات، ژله‌ها، کنسروها و... استفاده می‌‌شوند. توجه داشته باشید که هرچند این ترکیبات رژیمی هستند ولی این بدان معنا نیست که به مقادیر دلخواه و بیش از حد می‌‌توان استفاده کرد و رعایت تعادل در مصرفشیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ بسیار مهم است.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ به همین دلیل برای کسانی که به دیابت مبتلا هستند، انتخاب مفیدی است؛ زیراشیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ بدون افزایش سطح قند خون طعم شیرینی را ارائه می‌دهند. بااین‌حال، برخی از مطالعات گزارش می‌دهند که نوشیدن نوشابه‌های رژیمی از ۶ تا ۱۲۱ درصد خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهند.

این موضوع ممکن است متناقض به نظر برسد؛ اما توجه به این نکته مهم است که ذکر شود تمام مطالعات مشاهده‌ای بودند. این مطالعات ثابت نکردند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی باعث دیابت می‌شوند؛ بلکه مشخص شد افرادی كه احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ دارند نیز دوست دارند نوشابه‌ی رژیمی بنوشند.

از طرف دیگر بسیاری از مطالعات کنترل‌شده نشان می‌دهد که شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر میزان قند خون یا انسولین تأثیری ندارند. تاکنون تنها یک مطالعه‌ی کوچک در زنان اسپانیایی تبار تأثیر منفی داشته است. زنانی که قبل از مصرف یک نوشیدنی شیرین یک نوشیدنی شیرین شده‌ی مصنوعی می‌نوشیدند، در مقایسه با کسانی که قبل از مصرف یک نوشیدنی شیرین آب می‌نوشیدند، چهارده درصد سطح قند خون و بیست درصد انسولین بالاتری داشتند.

بااین‌حال، شرکت‌کنندگان عادت به نوشیدن نوشیدنی‌های شیرین شده‌ی مصنوعی نداشتند که ممکن است علت نتایج را تا حدی توضیح دهد. علاوه بر این، شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است بسته به سن یا زمینه‌ی ژنتیکی افراد اثرات متفاوتی داشته باشند. به‌عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که جایگزینی نوشیدنی‌های شیرین شده با قند به‌جای نوشیدنی‌های شیرین شده مصنوعی، اثرات شدیدتری را در بین جوانان اسپانیایی ایجاد می‌کند.

این موضوع می‌تواند مربوط به اثر غیر منتظره‌ای باشد که در زنان اسپانیایی تبار در بالا دیده شده است. اگرچه نتایج تحقیق به اتفاق آرا نبوده است؛ اما شواهد موجود به‌طور کلی موافق استفاده از شیرین کننده‌های مصنوعی در میان افراد دیابتی است. بااین‌حال همچنان برای ارزیابی تأثیرات طولانی مدت آن‌ها در جمعیت‌های مختلف، تحقیقات بیشتری لازم است.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ و سندرم متابولیک

سندرم متابولیک به مجموعه‌ای از بیماری ها از جمله فشار خون بالا، قند خون بالا، چربی بیش از حد شکم و سطح غیر طبیعی کلسترول اشاره دارد. سندرم متابولیک، مجموعه‌ای از شرایط است که عبارت است از فشار خون بالا، سطوح افزایش یافته‌ی انسولین در خون، چربی انباشته‌ی اضافی در اطراف شکم و سطوح افزایش یافته‌ی چربی خون. بنا به گفته‌ی محققان سندروم متابولیک گروهی از عوامل خطر شامل چربی دور کمر، چاقی شکمی، فشارخون بالا، دیابت، تری گلیسیرید بالا و HDL (چربی خوب) پایین است که با هم رخ می‌دهند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته و دیابت را افزایش می‌دهند.

در بسیاری از موارد سندروم متابولیک، اکثریت این شرایط، هم‌زمان با هم وجود دارند و ریسک ابتلا به بیماری قلبی، سکته و دیابت را افزایش می‌دهند. داشتن تنها یکی از شرایط ذکر شده دال بر ابتلا به سندرم متابولیک نیست؛ ولی می‌تواند منجر به ابتلا به بیماری‌های جدی دیگری شود. تمام صاحب نظران بر سر تعریف سندرم متابولیک توافق ندارند. برخی از پزشکان این دسته از عوامل خطر، را به اسامی مختلف، از جمله سندرم X و سندرم مقاومت به انسولین نامیده‌اند. اگر فردی مبتلا به سندرم متابولیک یا یکی از اجزای آن باشد، تغییرات قابل‌توجه در شیوه‌ی زندگی می‌تواند از ابتلا به بیماری‌های مرتبط پیشگیری به عمل آورده یا دست کم ابتلا به آن‌ها را به تأخیر بیندازد.

شرایط ذکر شده خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند سکته، بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد. برخی مطالعات نشان می‌دهد افرادی که نوشیدنی‌هایی مانند نوشابه‌ی رژیمی مصرف می‌کنند ممکن است تا ۳۶ درصد بیشتر در معرض خطر سندرم متابولیک باشند. بااین‌حال، مطالعات با کیفیت بالاتر گزارش می‌دهند که نوشابه‌ی رژیم غذایی هیچ نقش مؤثر یا حفاظتی ندارد.

یک مطالعه‌ی اخیر روی افراد مبتلا به چاقی و اضافه وزن انجام شد. این افراد هر روز یک چهارم گالن (یک لیتر) نوشابه‌ی معمولی، نوشابه رژیمی، آب یا شیر نیمه چرب می‌نوشیدند. در پایان این مطالعه‌ی شش ماهه، کسانی که از رژیم غذایی رژیمی استفاده می‌کنند ۱۷ تا ۲۱ درصد وزن کم‌تر، ۲۴ تا ۳۱ درصد چربی شکم کمتر، ۳۲ درصد سطح کلسترول پایین‌تر و ۱۰ الی ۱۵ درصد فشار خون پایین‌تر در مقایسه با کسانی که به‌طور منظم نوشابه می‌نوشیدند داشتند در واقع، نوشیدن آب همان مزایای نوشیدن نوشابه‌ی رژیمی را داشت.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ و سلامت روده

باکتری‌های روده‌ی شما نقش مهمی در سلامتی شما دارند و سلامتی ضعیف روده با مشکلات بی شماری در ارتباط است. این موارد شامل افزایش وزن، کنترل ضعیف قند خون، سندرم متابولیک، ضعف سیستم ایمنی بدن و اختلال در خواب است. ترکیب و عملکرد باکتری‌های روده بسته به افراد متفاوت است و تحت تأثیر آنچه می‌خورید از جمله برخی از شیرین کننده‌های مصنوعی نیز قرار دارد.

در یک مطالعه، شیرین کننده‌ی مصنوعی تعادل باکتری‌های روده را در چهار نفر از هفت شرکت‌کننده‌ی سالم که عادت به مصرف آن را نداشتند‌، بر هم زد. چهار پاسخ دهنده همچنین پس از گذشت پنج روز از مصرف شیرین کننده‌ی مصنوعی، کنترل قند خون ضعیف‌تری را نشان دادند. بعلاوه، زمانی‌که باکتری‌های روده‌ی این افراد به موش منتقل می‌شوند، حیوانات نیز کنترل ضعیف قند خون را از خود نشان می‌دهند.از طرف دیگر، موش‌های کاشته شده از باکتری‌های روده از طریق «غیر پاسخ دهندگان» هیچ تغییری در توانایی آن‌ها برای کنترل سطح قند خون نداشتند. این موضوع اگرچه جالب است اما قبل از نتیجه‌گیری قوی و نهایی به مطالعات بیشتری نیاز است.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ و سرطان

گروهی از پژوهشگران در کشور فرانسه تصمیم گرفتند ارتباط بین مصرف نوشیدنی‌های حاوی قند (نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و آب‌میوه‌هایی که به‌اصطلاح کاملا خالص هستند)، پ نوشیدنی‌هایی که در آن‌ها از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده شده است، را در خطر کلی سرطان و نیز سرطان‌های روده و سینه و پروستات بررسی کنند. یافته‌های آن‌ها براساس مطالعه‌ی ۱۰۱ هزار و ۲۵۷ فرد بالغ سالم فرانسوی (۲۱ درصد مرد و ۷۹ درصد زن) با میانگین سنی ۴۲ سال به‌دست آمد. شرکت‌کنندگان حداقل دو پرسشنامه‌ی مرتبط با رژیم غذایی را پر کردند که برای اندازه‌گیری میزان مصرف ۳,۳۰۰ نوع غذا و نوشیدنی مختلف طراحی شده بود و حداکثر ۹ سال پایش شدند.

مصرف روزانه‌ی نوشیدنی‌های حاوی قند (نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و آب‌میوه‌های کاملا خالص) و نوشیدنی‌های شیرین‌شده با مواد مصنوعی اندازه‌گیری و اولین موارد ابتلا به سرطان نیز در شرکت‌کنندگان ثبت شد. چندین عامل شناخته‌شده‌ی مرتبط با سرطان مانند سن، جنس، سطح تحصیلات، سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به سرطان، وضعیت سیگارکشیدن و سطح فعالیت جسمی نیز در نظر گرفته شد.

میانگین مصرف روزانه‌ی نوشیدنی‌های حاوی قند در مردان بیش از زنان بود. در جریان دوره‌ی پیگیری، ۲,۱۹۳ مورد سرطان اولیه تشخیص داده و تأیید شد (۶۹۳ مورد سرطان سینه و ۲۹۱ سرطان پروستات و ۱۶۶ سرطان روده). متوسط سن در زمان تشخیص سرطان ۵۹ سال بود.نتایج نشان می‌دهد که افزایش روزانه ۱۰۰ میلی‌لیتر مصرف نوشیدنی‌های حاوی قند با افزایش ۱۸ درصدی خطر ابتلا به سرطان کلی و ۲۲ درصدی خطر سرطان سینه همراه است.

از دهه‌ی هفتاد میلادی، بحث در مورد اینکه آیا ارتباطی بین شیرین‌کننده‌های مصنوعی و خطر سرطان وجود دارد‌، شدت گرفته است. هنگامی که مطالعات حیوانی خطر ابتلا به سرطان مثانه را در موش‌هایی که مقادیر بسیار بالایی ساخارین و سیکلمات تغذیه کرده بودند، مشاهده شد، این مسئله جدی‌تر بررسی شد. بااین‌حال، موش ها ساکارین را متفاوت‌تر از انسان متابولیزه می‌کنند.

از آن زمان، بیش از ۳۰ مطالعه‌ی انسانی هیچ ارتباطی بین شیرین‌کننده‌های مصنوعی و خطر ابتلا به سرطان پیدا نکرده است. یک مطالعه از این دست ۹ هزار شرکت‌کننده را به مدت سیزده سال دنبال و میزان مصرف شیرین‌کننده‌ی مصنوعی آن‌ها را تجزیه و تحلیل کرد. محققان پس از محاسبه‌ی سایر عوامل، هیچ ارتباطی بین شیرین‌کننده‌های مصنوعی و خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان پیدا نکردند.

علاوه بر این، یک بررسی اخیر از مطالعات منتشر شده در طی یک دوره‌ی یازده ساله، ارتباطی بین خطر سرطان و مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی پیدا نکرد. این موضوع همچنین توسط مقامات نظارتی ایالات متحده و اروپا ارزیابی شد. هر دو توافق کردند که چنانچه شیرین‌کننده‌های مصنوعی در مقادیر توصیه شده مصرف شوند، خطر سرطان را افزایش نمی‌دهند. یک استثنا سیکلمات است که استفاده از آن در ایالات متحده پس از انتشار مطالعه‌ی اصلی سرطان مثانه موش در سال ۱۹۷۰ ممنوع شد. از آن زمان، مطالعات گسترده روی حیوانات نتوانسته‌اند ارتباط سرطانی را نشان دهند. بااین‌حال، سیکلمات هرگز برای استفاده‌ی مجدد در ایالات متحده تصویب نشد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ و سلامت دندان

حفره‌های دندانی که به آن پوسیدگی یا پوسیدگی دندان نیز گفته می‌شود، هنگامی اتفاق می‌افتد که باکتری‌های موجود در دهان شما قند را تخمیر کنند. در این هنگام اسیدی تولید می‌شود که می‌تواند به مینای دندان آسیب برساند. برخلاف قندها‌، شیرین‌کننده‌های مصنوعی به باکتری‌های موجود در دهان شما واکنش نشان نمی‌دهند. این بدان معنا است که آن‌ها اسید تشکیل نداده و باعث پوسیدگی دندان نیز نمی‌شوند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که سوکرالوز کمتر از قند باعث پوسیدگی دندان می‌شود؛ به همین دلیل سازمان غذا و دارو (FDA) به محصولات حاوی سوكرالوز اجازه می‌دهد كه ادعا كنند پوسیدگی دندان را كاهش می‌دهند. سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) اظهار داشت که تمام شیرین‌کننده‌های مصنوعی که به‌جای قند مصرف می‌شوند، اسید را خنثی کرده و از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کنند. در نتیجه، برخلاف شکر، شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ در تخریب دندان‌ها اثر چندانی ندارند؛ لذا مصرف شکلات‌ها و آدامس‌هایی که حاوی شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ هستند نسبت به انواع دارای شکر معمولی مفید‌تر می‌‌باشند.

آسپارتام؛ سردرد، افسردگی و تشنج

آسپارتام، جایگزینی برای قند و از خویشاوندان شیمیایی نزدیک دی پپتیدل - آسپارتیل - ل. فنیل آلاتین است. هر دی‌پپتید ترکیبی از دو اسیدآمینه است؛ که آجرهای ساختمانی پروتئین هستند. آسپارتام برخلاف ساکارید و سیکلامات که بدون تغییر از بدن دفع می‌شوند، به اسیدهای آمینه‌ی طبیعی سازنده‌اش تجزیه می‌شود و آن‌ها نیز به‌نوبه خود در مسیرهای سوخت و ساز معمولی بدن به اجزای کوچک‌تری شکسته می‌شوند.

شیرینی آسپارتام ۲۰۰ برابر بیشتر از ساکاروز (قند معمولی) است. آسپارتام دارای یک گروه عاملی الکلی (در این‌جا کربوکسیلیک اسید)، یک گروه عاملی آمینی یک گروه عاملی آمیدی و یک گروه عاملی استری و یک حلقه بنزن (C6H6) است. فرمول مولکولی آسپارتام C14H18N2O5 است. جرم مولی آسپارتام ‎۲۹۴/۰۹ است. آسپارتام از اجزایی به نام «اسیدهای آمینه» گرفته می‌شود.

اسیدهای آمینه نوعی از ترکیبات شیمیایی هستند؛ که توسط گیاهان و حیوانات به کار می‌روند تا پروتئین لازم برای حیات آن‌ها را تولید کنند. از حدود بیست نوع اسید آمینه که به‌صورت طبیعی به دست می‌آیند، دو نوع آن‌ها برای تولید آسپارتام به کار می‌رود: اسید آسپارتیک و فنیل‌آلانین. اگرچه اجزای تشکیل‌دهنده آسپارتام در طبیعت به‌تنهایی یافت می‌شوند اما خود آسپارتام در طبیعت نیست و به دست بشر تولید می‌شود. آسپارتام، به دو روش «تخمیر» و «ترکیب شیمیایی» قابل تولید است.

برخی از شیرین‌کننده‌های مصنوعی مانند آسپارتام ممکن است در برخی افراد علائم ناخوشایندی مانند سردرد، افسردگی و تشنج ایجاد کنند. درحالی‌که بیشتر مطالعات هیچ ارتباطی بین آسپارتام و سردرد پیدا نکردند، اما دو مورد اشاره کردند که برخی از افراد حساسیت بیشتری نسبت به دیگران دارند.

این تنوع فردی ممکن است در مورد تأثیرات آسپارتام بر افسردگی نیز اعمال شود. به‌عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلالات خلقی ممکن است علائم افسردگی را در پاسخ به مصرف آسپارتام تجربه کنند. همچنین شیرین‌کننده‌های مصنوعی خطر تشنج بیشتر افراد را افزایش نمی‌دهد؛ اما بااین‌حال، یک مطالعه افزایش فعالیت مغز را در کودکان مبتلا به تشنج در غیاب گزارش کرد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌؛ ایمنی و عوارض جانبی

شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ معمولاً برای مصرف انسان بی‌خطر تلقی می‌شوند. آن‌ها به دقت توسط مقامات ایالات متحده و بین‌المللی آزمایش و تنظیم می‌شوند تا مطمئن شوند که برای موارد خوردنی و آشامیدنی بی خطر هستند. بااین‌حال گفته شده است که برخی از افراد باید از مصرف آن‌ها خودداری کنند. به‌عنوان مثال افراد مبتلا به اختلال متابولیک نادر فنیل کتونوریا (PKU) نمی‌توانند اسید آمینه‌ی فنیل آلانین را که در آسپارتام وجود دارد، متابولیزه کنند.

بیماری فنیل کتونوری یک نقص متابولیکی مادرزادی نادر است. اختلال اصلی در این بیماری، تجمع اسید آمینه‌ی فنیل آلانین در مایعات بدن و سیستم عصبی است. تجمع این اسید‌آمینه به دلیل عدم وجود آنزیم مورد نیاز برای تبدیل فنیل آلانین به تیروزین رخ می‌دهد. تجمع غیرطبیعی این اسید آمینه در بدن کودک، خطرناک است و منجر به بروز اختلالاتی در مغز و پوست می‌شود. تجمع اسید آمینه فنیل الانین در بدن کودک باعث عقب ماندگی ذهنی می‌شود. بنابراین کسانی که PKU دارند باید از آسپارتام اجتناب کنند.

بعلاوه، برخی از افراد به سولفونامیدها که دسته‌ای از ترکیبات که ساخارین به آن‌ها تعلق دارد،حساسیت دارند. از نظر آن‌ها ساخارین ممکن است منجر به مشکلات تنفسی یا اسهال شود. علاوه بر این، شواهد در حال رشد نشان می‌دهد که برخی از شیرین‌کننده‌های مصنوعی مانند سوکرالوز حساسیت به انسولین را کاهش داده و باکتری‌های روده را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

نتیجه‌گیری درباره‌ی شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌

به‌طور کلی استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ خطرات کمی را به همراه دارد و حتی ممکن است فوایدی برای کاهش وزن، کنترل قند خون و سلامت دندان داشته باشد.شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ به‌ویژه اگر از آن‌ها برای کاهش میزان شکر اضافه شده در رژیم غذایی خود استفاده کنید، بسیار مفید هستند.

همان‌طور که گفته شد، احتمال تأثیرات منفی به‌تنهایی متفاوت است و به نوع شیرین‌کننده‌ی مصنوعی‌ مصرف شده بستگی دارد. برخی از افراد ممکن است بعد از مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی‌ احساس بدی داشته باشند یا اثرات منفی را تجربه کنند؛ حتی اگر توسط اکثر افراد ایمن و قابل تحمل باشد. همچنین اگر تمایل دارید از مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی خودداری کنید، سعی کنید از شیرین‌کننده‌های طبیعی استفاده کنید.




#‌فناوری #‌تکنولوژی #‌علمی منبع: زومیت

بیشتر...


تبلیغات

تبلیغات

مطالب مرتبط

هیوندای از جزئیات مربوط به توسان جدید موجود در آمریکای شمالی پرده‌برداری کرد. طراحی و ویژگی‌های بیرونی و داخلی با مدل جهانی مطابقت دارد. زیر پوسته توسان جدید، قدرت بیشتری برای تریم‌های هیبریدی و پلاگین هیبریدی وجود دارد.

21 ساعت پیش

بریف بی-۲۰۰ آلت‌ایر (Beriev Be-200 Altair) یک هواپیمای جت آبی-خاکی است که توسط شرکت هواپیماسازی بریف در روسیه طراحی و ساخته شده است.

5 ساعت پیش

هیچ شکی در جاه‌طلب بودن سم آلتمن نیست؛ اما تلاش‌های اخیر او برای جمع‌آوری کمک‌های مالی، حتی ریسک‌پذیرترین سرمایه‌گذاران را نیز به تعجب واداشته است.

2 ساعت پیش

سیاه‌چاله مرکزی کهکشان راه شیری جرمی حدود ۴.۳ میلیون برابر خورشید دارد و یک سیاه‌چاله فعال است.

دیروز

شرکت‌های تایوانی بازار سرورهای هوش مصنوعی را قبضه کرده‌اند و حدود ۹۰ درصد از تولیدات این حوزه در تایوان انجام می‌شود.

6 ساعت پیش

محققانی در دانمارک با استفاده از هوش مصنوعی و داده‌های چندین میلیون نفر، به پیش بینی مراحل زندگی یک فرد تا انتهای زندگی‌اش پرداخته‌اند و امیدوارند که بدین ترتیب بتوانند آگاهی‌ها درباره قدرت فناوری و خطرات آن را افزایش دهند.

14 ساعت پیش

دانشمندان «دانشگاه استنفورد» و «دانشگاه پنسیلوانیا» به سرپرستی دکتر «مریم حاج فتحعلیان»، از نانوذرات طلا برای از بین بردن باکتری‌های دهان و دندان استفاده کرده‌اند.

7 ساعت پیش

لامبورگینی جدیدترین خودروسازی است که هویت سازمانی خود را با معرفی لوگوی به روز شده تغییر داده است. شما این گاو خشمگین اصلاح شده را به زودی در خودروهای این شرکت نیز خواهید دید.

16 ساعت پیش

پژوهشگران «دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو» در مقاله جدیدی نوشته‌اند که تغییرات اقلیمی، چرخش زمین را به طور قابل توجهی تغییر می‌دهند و زمان را به هم می‌زنند.

5 ساعت پیش

بیشتر...