نوعی عفونت باکتریایی است که عموماً از طریق فعالیت جنسی، برخورد منی آلوده با جریانهای روان کننده ی واژینال و یا خون انتقال پیدا می کند.

یک بیماری با درصد ابتلای بالا است که معمولاً از طریق تماس جنسی انتقال پیدا کرده و دلیل ایجاد آن نوع معینی از باکتریها می باشد. برای درمان آن داروهای متنوعی وجود دارند.

التهاب و تورم به همراه عفونت رحم یا واژن. درمان بر حسب دلیل ایجاد بیماری صورت می پذیرد.

این نوع بیماری عبارت است از آلودگی به انگل هاى تک تارچه که به طور اخص سببآماس مهبل در زنان می شوند. اختلال فوق از طریق برقراری ارتباط جنسی انتقال پیدا می کند و عامل ایجاد آن نوعی از سلول های تک یاخته ای (پروتوزوان) می باشند. باید توجه داشت که امکان انتقال بیماری در هنگام زایمان طبیعی از طریق مادر آلوده به نوزاد نیز وجود دارد. در موارد نادر هم دیده شده که بیماری از طریق آب داخل وان حمام، ادرار، توالت فرنگی، و استخرها نیز منتشر می شود.

رشد بیش از حد قارچ های طبیعی که در منطقه ی واژن وجود دارند منجر به ایجاد عفونت قارچی می شود. از جمله سایر علائم می توان به خارش، سوزش، و ترشحات بی بو، سفید رنگ و پنیری شکل اشاره کرد.

اندومتری در لغت نامه ی پزشکی "درلند" چاپ 27 به این ترتیب تعریف شده است: تورم غشای داخلی رحم ( داخلی ترین پرده ی درونی زهدان) که در برخی موارد با فرورفتن لایه ی اندومتر به میومتر (بافت عضلانی رحم) همراه می شود. ادنومی هم به جایگزینی اندومتر رحم در جایی غیر از حفره ی رحمی اطلاق می شود. به این ترتیب که غشای اندومتروز به رحم یا سایر اندام ها مثل تخمدان چسبیده و سبب به وجود آمدن نابجاى بافت هاى درون زهدانی شود.

پلیپ های رحمی زمانی ایجاد می شوند که غشای داخلی رحم رشد نابهنجار پیدا می کند و سبب ایجاد برآمدگی در رحم می شوند. کمتر اتفاق می افتد که رشد این نوع پلیپ ها به مرحله خوش خیم و یا بد خیم برسد. همچنین خانم هایی که به این اختلال گرفتار می شوند به ندرت خونریزی غیر طبیعی رحم بین دو سیکل قاعدگی را تجربه می کنند. سایر علائم عبارتند از: خونریزی پس از سکس، لک دیدن، خونریزی بیش از حد در زمان قاعدگی، خونریزی پس از یائسگی، و خونریزی در حین هورمون درمانی. بهترین شیوه ی مداوا درمان هیستروسکوپیک است. با این شیوه کل حفره رحمی از طریق هیستروسکوپ قابل رویت می باشد و نسبت به شیوه درمانی دی - سی (کورتاژ تشخیصی درمانی) مزیت بیشتری دارد چراکه روش دوم با تراشیدن بافت رحم همراه است و این امکان وجود دارد که بسیاری از پلیپ ها جا گذاشته شوند.

غدد فیبروئیدی رحم جزء تومورهای خوش خیم محسوب می شوند و معمولاً متشکل از تکه های جامد با بافت های الیافی هستند. کمتر دیده شده که غدد فیبروئید به شکل تومورهای بدخیم درآیند. علائم این اختلال در خانم متفاوت است و برخی از خانم ها به هیچ وجه هیچ نشانه ای از آن را احساس نمی کنند. اگر بتوانند تا زمان یائسگی صبر کنند، به مرور زمان فیبرون ها به دلیل توقف ترشح استروژن، کوچکتر شده و کم کم به طور کلی از بین می روند. خانم هایی که دارای فیبرون هستند باید دقت داشته باشند که هیچ گاه استروژن را در هیچ شکل و فرمی مصرف نکنند حتی به صورت قرص های ضد بارداری؛ چراکه استروژون سبب رشد نامتعارف غدد فیبروئید می شود. درمانهای متنوعی برای از بین بردن این غدد وجود دارد از میمکتومی (برداشتن عضله ی رحم) گرفته تا آمبولیزه کردن شریان های رحم (مسدود کردن شریان ها) و یا روش قدیمی هیسترکتومی که همراه با جراحیبرای برداشتن همه یا بخشی از رحم می باشد.

تشخیص صحیح دلیل خونریزی پس از ارتباط جنسی نیاز به تخصص دارد. به همین دلیل هر زمان که متوجه بروز یک چنین مشکلی شدید، حتماً با پزشک متخصص تماس حاصل نمایید