به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایسنا، سجاد هاشمی به وضعیت تمرینات خود و مشکلاتی که در راه آماده‌سازی تا بازی‌های آسیایی دارد اشاره و بیان کرد: زمستان سال گذشته را به خوبی سپری می‌کردم و به مرز رکورد ۴۵.۴۰ ثانیه رسیده بودم. امسال می‌خواستم به رکورد ۴۴.۷۰ ثانیه برسم و اصلی‌ترین هدفم حضور در مسابقات جهانی آمریکا با ورودی مستقیم و کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی بود اما مشکلاتم تقریباً از دی ماه شروع شد. متاسفانه تعهد مالی اجرا نشد. البته فدراسیون مقصر نبود بلکه آقای رحمتی مدیرعامل پلیمر خلیج فارس و عضو هیئت رئیسه فدراسیون به ما تعهد داده بود. فدراسیون هم خیلی تلاش کرد تا تعهد مالی اجرا شود اما آقای رحمتی به دلیل یکسری مسائل شخصی این کار را نکرد. با همه این تلخی‌ها و نامهربانی‌ها ۴۶.۹۶ ثانیه را در سالن ثبت کردم که نویدبخش روزهای خوبی بود.

او در این مورد گفت: ما ورزشکاران هم سختی‌هایی داریم اما حداقل چیزی که می‌خواهیم حمایت است. همه از مشکلات فدراسیون اطلاع داریم و به همین دلیل خیلی پاپیچ فدراسیون نمی‌شدیم. ضربه اصلی را آقای رحمتی به من زد. آنقدر اذیتم کرد که پشیمان شدم. تعویق بازی‌های آسیایی هم در روحیه‌ام خیلی تاثیر گذاشت. مشکلات شخصی هم داشتم و حمایت نمی‌شدم. بنابراین لازم نمی‌دیدم بدنم در وضعیت خوبی باشد.

هاشمی با بیان اینکه دوی ۴۰۰ متر با ماده‌های دیگر فرق دارد، ادامه داد: تمرینات سختی داریم و همیشه خون بالا می‌آوریم، مرگ برایم از تمرین راحت‌تر است اما بهای این همه عذاب و سختی چیست؟ کمی زده شدم و اسفند و فروردین را تمرین نکردم. دوباره با هزینه خودم دو ماه و نیم به ترکیه رفتم و شرایط خوبی هم داشتم. آقای رضایی دبیر فدراسیون هم چند بار پیگیر بود که مسابقات کشورهای اسلامی شرکت می کنی یا نه اما من در مسابقات امام رضا (ع) و قهرمانی کشور شرکت نکردم. ۴۶ ثانیه دویدن برای کسی که رکورد ۴۵ ثانیه دارد، ‌ زشت و عار است. بنابراین تصمیم گرفتم فعلاً در مسابقات باشگاهی شرکت کنم.

او به کمک مالی که از طرف کمیته ملی المپیک دریافت کرده، اشاره کرد و گفت: آقای پیمان فخری خیلی به من و مهدی پیرجهان کمک کرد اما درد ما خیلی بزرگتر است و این کمک مثل نوشدارویی بود که مقداری از درد را تسکین داد. ۱۴ ماه تا بازی‌های آسیایی باقی مانده که کمیته هزینه دو ماه را به ما داد اما ۱۲ ماه بعدی را چکار کنیم؟ فعلا مشخص نیست که کمیته باز هم به ما کمک می‌کند یا نه چون جلساتشان به خاطر بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی برگزار نمی‌شود.

رکورددار دوی ۴۰۰ متر ایران افزود: حدود ۶ ماه است که حقوق دریافت نکرده‌ام. حقوق یعنی مبلغی که سوای امکانات، در اختیار ورزشکار قرار می‌گیرد تا زندگی کند اما حقوق ما اینگونه بود که ماهی چهار، ‌ پنج میلیون تومان به ما می‌دهند تا تمرین کنیم و به خارج از کشور برویم. ما هم به خاطر مردم و کشورمان این کار را کردیم اما دیگر توان مالی اجازه نمی‌دهد.

او با بیان اینکه چند سال قبل به دلیل تبعیض‌ها و تصمیمات غلط فدراسیون از ورزش کنار رفت، ‌ ادامه داد: برای شروع دوباره تمریناتم خودرویم را فروختم که اگر آن را همین امروز داشتم، شاید می‌توانستم سه سال دیگر هم تمرین کنم اما فروختم و با هزینه شخصی، ‌نفر اول رنکینگ آسیا شدم. وقتی با این همه مشکلات دست و پنجه نرم و هزینه کردم آیا فدراسیون، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش قدرت حمایت از یک ورزشکار را ندارند؟ من بارها به فدراسیون اعلام کرده‌ام چک سفید امضا می‌دهم که اگر مدال طلای بازی‌های آسیایی را کسب نکردم هر چیزی را که گرفته‌ام، پس می‌دهم.  

هاشمی در پاسخ به این سوال که برنامه شما برای بازی‌های آسیایی چیست، بیان کرد: بعد از بازی‌های کشورهای اسلامی به فدراسیون می‌روم که ببینم آیا برنامه‌ای دارد یا نه. مدال بازی‌ها شانسی نیست و مسیر مشخصی دارد اما اگر فدراسیون و کمیته ملی المپیک برنامه‌ای نداشته باشند، تصمیم دیگری می‌گیرم.