فردی که مراقب سالمند عزیزش شده است، غالبا ترکیبی از آرامش و گناه ، اطمینان خاطر و اضطراب را احساس می‌کند. پرستار سالمند جهت مقابله با خانه ( زندان سالمندان ) نیاز به نظارت ۲۴ ساعته توسط شخصی دیگر مانند یک پرستار سالمند، موضوعی است که باید در مورد آن بحث و گفتگو شود. حضور یک پرستار در کنار سالمند می تواند امری حیاتی باشد.

خاطرات بری ج جیکوبز پرستار سالمند جهت مقابله با خانه سالمندان

بالاخره هنگامی که تلفن زنگ خورد، نفسم بند آمد. او یک مراقب سالمند از خانه سالمندان بود که مادرم برای پذیرش، یک سال و نیم در لیست انتظار بود. کلماتی را که هر دو آرزوی آن را داشتیم و از آن می‌ترسیدم را گفت: ” ما برای مادرت تخت‌خواب داریم. آیا او می‌تواند فردا حرکت کند؟ “

می‌دانستم که وقت آن فرا رسیده است که مادرم تحت نظر یک نگهدار سالمند جهت مقابله با خانه سالمندان باشد. در طی نه ماه گذشته، مادرم سه بار به خاطر پریشانی و همچنین جراحات ناشی از افتادن، در بیمارستان بستری شده بود. برایم واضح بود که او دیگر نمی تواند در آپارتمانش تنها و بدون مراقبت فردی دیگر مانند یک مراقب سالمند زندگی ‌کند.

به دلایل حفظ حریم خصوصی و ناسازگاری، هیچ یک از ما نخواسته بودیم که با هم زندگی کنیم (به علاوه، راه پله ‌های خانه من دیدارمان را غیرممکن می کرد). در عوض، دور هم جمع شدیم تا پرستار سالمندی را به مدت هفت ساعت در روز استخدام کنیم. اما هنوز ۱۷ ساعت باقی مانده بود.

من هیچ وقت نگران نبودم چه در محل کار یا در در زمین بسکتبال، کنار او باشم. آیاپرستار سالمندحاضر خواهد شد؟ (همیشه نه). آیا مادرم حتی زمانی که مراقب سالمند حاضر بود، می افتاد؟ (بله). آیا من پسر خوبی بودم؟ (هر بار که می افتاد مرا بیشتر مورد تردید قرار می داد).

بستری در یک ساختمان با نظارت ۲۴ ساعته

امنیت بیشتر را تضمین می‌کند، اما آزادی کمتری برای او و احساس گناه بیشتری برای من به همراه دارد.

آیا مادرم احساس می‌کرد که من او را در آنجا دفن کرده‌ام؟ خوشبختانه این گونه نبود. آن شب، وقتی از او پرسیدم که به خانه سالمندان می رود تا تحت مراقبت پرستار سالمندان باشد و یا در آپارتمانش اقامت می کند، به سرعت تصمیم گرفت که به خانه سالمندان رفته و تحت مراقبت پرستار سالمندان باشد. بسیاری از اعضای خانواده ها که مراقب سالمند عزیزشان شده اند، برای مراقبت کردن از سالمند در خانه بدون کمک یک نگهدار سالمند حرفه ای اضطراب دارند.

برخی این را به عنوان یک شکست اراده و یا تلاش برای ادای احترام به والدین برای ماندن در خانه تا پایان عمر، تلقی می‌کنند.برخی دیگر آن را به عنوان یک عمل دوست ‌داشتنی و متعهد می‌دانند که امنیت در اولویت آن قرار دارد. برخی هم با این دو دیدگاه در تضاد هستند. در هر صورت، بدون توجه به مکان، سالمند دیگر نمی تواند تنها بماند و به مراقب سالمند احتیاج دارد.

بری ج. جیکوبز، یک روانشناس بالینی وپرستار سالمندخانوادگی، یکی از اعضای هیات مشورتی PARA care giving است.