زنگ خطر برای ایران هم به صدا درآمد دیگر به اسم ها نمی توان امید بست پایان عصر نمایش کار شعار

به گزارش خبرورزشی، فیفادی شهریور یا سپتامبر ۲۰۲۴ با برگزاری دو دیدار در مسیر مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ به پایان رسید. ایران در بازی اول قرقیزستان و در بازی دوم امارات را با یک گل برد و حالا با ۶ امتیاز در صدر گروه خود همسایه ازبکستان است.

از همان روز قرعه کشی، همه از کار آسان ایران برای صعود به جام جهانی می‌گفتند. تعداد تیم‌های حاضر در جام جهانی بعدی به ۴۸ رسیده و سهمیه قاره کهن هشت و نیم است، یعنی تحت هر شرایطی ایران به عنوان یکی از قدرت‌های قاره به جام جهانی می‌رسد. به خصوص که در سه دوره اخیر نماینده ثابت آسیا بودیم. اما بعد از قرعه کشی و مشخص شدن گروه آسان ایران، خطر دست کم گرفتن رقبا بزرگترین خطر برای صعود ما شد. عده‌ای هم بر همین موج سوار و با بزرگ کردن رقبا به اشتباه سعی در تخریب روحیه تیم ملی کردند. حقیقت این است که دست کم گرفتن رقبا همان قدر خطرناک است که قدرت خودمان را هم نادیده بگیریم.

فوتبال ما در سال‌های اخیر به دلایل بسیار از انجام بازی‌های دوستانه تدارکاتی محروم بوده و تنها شانس حضور در مسابقاتی را داریم که فیفا یا ای‌اف‌سی برگزار می‌کنند. همین مسئله ما را تا حد زیادی عقب می‌اندازد، چرا که امکان محک زدن جوانان را نداریم. حال ببینید در همین مسابقات رسمی چه اتفاقاتی افتاد؟ قطر قهرمان دو دوره اخیر جام ملت‌ها بعد از باخت روز اول در دوحه برابر امارات، با کره شمالی هم در بازی دوم مساوی کرد تا فقط یک امتیاز از دوبازی اول بگیرد. یعنی باید منتظر تیمی زخمی و خطرناک در ادامه راه باشیم. متاسفانه قطر همگروه ماست و رقیب بعدی ما...

در گروهی دیگر، استرالیا بعد از مساوی روز اول با بحرین، برابر اندونزی هم متوقف شد. دو امتیاز از شش امتیاز ممکن در شروع، اندونزی هم که روز اول یقه عربستان را گرفته و تیم مانچینی را متوقف کرده بود! حالا استرالیا را هم بدون گل متوقف کرده و رسما یک مدعی صعود شده است. بشنوید از چین که با برانکوی خودمان (!) بعد از شکست ۷ بر صفر روز اول مقابل ژاپن، حریف تیم ۱۰ نفره عربستان هم نشد و برتری یک گله را با کامبک ۲-۱ باخت تا زمزمه برکناری پروفسور کروات -که هنوز قبله آمال عده ای در ایران است- تبدیل به موجی بزرگ از انتظار شود.

همه این نتایج تنها یک گزاره را به ذهن متبادر می‌کند و آن هم صدای بلند زنگ خطر برای قدرت‌های سنتی مثل ما در قاره آسیا است. در جام ملت‌ها شاهد بودیم که تیم‌های درجه ۳ آمدند و یقه بزرگان را گرفتند، حالا آنها به دور نهایی مقدماتی جام جهانی رسیده‌اند و می‌بینیم که دیگر از اسم ژاپن، عربستان، استرالیا، کره جنوبی یا ایران نمی‌ترسند...

حالا باید واقعا کار کنیم تا بتوانیم در موضع آقایی قاره آسیا بمانیم. دیگر از «شعار» و «نمایش» کاری ساخته نیست!