به گزارشخبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، ساخت جنگنده در دنیا یکی از پیچیده‌ترین دانش‌ها است که فقط چند کشور آن را در اختیار دارند و جمهوری اسلامی ایران هم با ساخت چند نمونه جنگنده به روش مهندسی معکوس نام خود را در این بین قرار داده است.

جوانان متخصص کشورمان در ابتدای راه، جنگنده صاعقه را ساختند که در شهریور ۱۳۸۵ اولین پرواز موفق خود را انجام داد و پس از آن آذرخش به میدان آمد که در سال ۱۳۷۷ توانسته بود پرواز موفق داشته باشد، با تجریه این دو جنگنده نیرو‌های مسلح کشورمان دست به ساخت جنگنده نسل پنجم زدند که در نتیجه قاهر ۳۱۳ ساخته شد.

قاهر ۳۱۳ یک جنگنده نسل ۵ آموزشی با قابلیت پشتیبانی نزدیک است که توسط سازمان صنایع هوایی نیرو‌های مسلح در حال توسعه است و نمونه اولیه آن در ۱۴ بهمن ۹۱ رونمایی شد، قاهر ۳۱۳ یک جنگنده دو موتوره با دو سکان عمودی است. سر بال‌های آن به سمت پایین تمایل دارند و از دو کانارد یک تکه (که در جنگنده‌های نسل ۵ هم مشاهده می‌شود و تاثیر مثبتی در سطح مقطعی دارد) استفاده می‌کند و دارای کابینی بزرگ با سطح دید خوب و یک سامانه اپتیکی زیر دماغه است؛ همچنین خروجی موتور آن دارای یک درپوش است که نشان دهنده تلاش متخصصان برای کاهش امواج فروسرخ بازتابی است.

این پرنده پیشرفته در فروردین ۹۶ آزمایش‌های حرکت بر روی باند و در بهمن همان سال تست فست تاکسی (سرعت گیری روی باند تا پرواز) را انجام داد و توسط سردار دهقان مورد تایید قرار گرفت؛ پس از ساخت این جنگنده، نیروی هوایی ارتش به فکر تولید یک جنگنده با قابلیت مانور بالا افتاد که در نتیجه جنگنده کوثر ساخته شد، اما این پایان راه نبود.

یاسین، جنگنده اصلی آموزش خلبانی

نیرو‌های نظامی ایران برای آموزش خلبانان جوان خود نیاز داشتند تا جنگنده‌ای آموزشی را با توجه به شرایط و تهدیدات روز کشور بسازند و اینگونه بود که یاسین متولد شد، این جت آموزشی پیشرفته تمام ایرانی دارای ۱۲ متر طول، چهار متر ارتفاع و پنج و نیم تن وزن بدون بار در شرایط برخاست عملیاتی است و می‌تواند تا سقف ۱۲ کیلومتر پرواز کند.

یاسین ایرانی بالی با بیش از ۱۰ متر طول و ۲۴ مترمربع مساحت دارد که آن را بسیار ویژه کرده، اما این بال یک خاصیت دیگر هم دارد، این بال به شکلی طراحی شده تا این هواپیما بتواند با حداقل سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت در دسته بهترین هواپیما‌های آموزشی دنیا در نشست و برخاست قرار گیرد و سرعت خود را در سطح دریا به سرعت زیر صوت برساند.

این پرنده تماما بومی قدرت خود را از دو موتور توربو جت اوج ساخت داخل با قدرت رانش حدود ۶ هزار پوند بدست می‌آورد که از نظر قدرت در رده موتور هواپیما‌های جنگنده دنیا است، اما اگر به هر دلیلی جنگنده در حالت اسپین یا سقوط دورانی قرار بگیرد یکی از دیگر ویژگی‌های این پرنده ایرانی فعال می‌شود؛ وجود یک باله افقی کاملاً چرخان در دم این هواپیما محدودیت خلبان را برای انجام مانور‌های مختلف و فرار از حالت سقوط دورانی برطرف می‌کند.

چرا ارابه فرود یاسین وسط نیست

ارابه فرود جلویی در یاسین بر خلاف سایر جنگنده‌های ایرانی به جای وسط در گوشه قرار گرفته که تاکنون به غیر از جنگنده A-۱۰ در هیچ جنگنده‌ای دیده نشده و آن هم بخاطر وجود مسلسل پرقدرت این جنگنده آمریکایی است.

ارابه فرود یکی از قسمت‌های بسیار مهم در پرنده است، در فرآیند فرود یک هواپیمای مسافربری یا جنگنده، ارابه فرود کاملاً درگیر این فرآیند می شود، لذا باید از همه جهات آمادگی کامل برای یک فرود مناسب وجود داشته باشد. این فرآیند در مورد جنگنده‌ها از اهمیت بالاتری برخوردار است، چرا که در هنگام به وجود آمدن تهدید نظامی برای کشورها، جنگنده جزو اصلی‌ترین برطرف کنندگان آن تهدیدات هستند، لذا باید در آمادگی کامل باشند.

اما چرا ارابه فرود این جنگنده در وسط قرار ندارد، برای بررسی این موضوع باید به سراغ نمونه‌هایی که از این قابلیت برخوردار هستند برویم که تنها نمونه هم جنگنده A-۱۰ ایالات متحده آمریکا است.

تاندربولت A-۱۰ از جمله اولین هواپیما‌های جنگی آمریکا است که برای حمایت از نیرو‌های زمینی در جریان نبرد طراحی شده که در سال ۱۹۷۵ ساخته و در جنگ‌های دهه ۱۹۸۰ در اروپای شرقی برای مقابله با تانک‌های روسی استفاده شده است. از این پرنده در جنگ‌های خلیج فارس و مبارزه با داعش در خاورمیانه استفاده شد.

این هواپیما قدرت مانور زیاد در سرعت بالا و ارتفاع پایین را دارا است و می‌تواند مدت‌ها با سرعت ۳۲۰ کیلومتر در ساعت و ارتفاع پایین‌تر از ۳۰۰ متری زمین با شعاع دید ۴٫۲ کیلومتر حرکت کند. این پرنده آمریکایی ویژگی‌هایی دارد، اما شباهت آن با یاسین ایرانی در ارابه فرود است.

جنگنده A-۱۰ به یک مسلسل بسیار قوی مجهز شده که می‌توان آن را بارزترین ویژگی این پرنده دانست، مسلسل گاتلینگ ۳۰ میلیمتری که بر روی این هواپیما تعبیه شده ۳۹۰۰ گلوله در دقیقه را شلیک می‌کند و توسط سامانه‌های کنترل الکترونیکی مرتبط با سامانه‌های ناوبری به سادگی قابلیت آتش روی اهداف متحرک را دارد و به خاطر بزرگی این مسلسل طراحان مجبور شدند تا ارابه فرود دماغه را در کنار قرار دهند.

با بیان این موضوع می‌توان متوجه شد که متخصصان ایرانی هم برنامه بسیار ویژه‌ای برای یاسین دارند و احتمالا در آینده نزدیک باید شاهد تغییرات اساسی روی این پرنده آموزش تماما ایرانی خواهیم بود که می‌تواند تعجب دشمنان ایران اسلامی را برانگیزد.

این چنین ویژگی‌هایی آن هم در سطحی که فقط دو کشور قادر هستند از آن استفاده کنند نشان می‌دهد که طراحان جمهوری اسلامی ایران امروز در لبه تکنولوژی جهان حرکت می‌کنند و می‌توانند در هر لحظه تجهیزات مورد نیاز کشور را بسازند.

انتهای پیام/