موردی که برای تربیت درست نباید به فرزندانمان بگوییم دینو

هر پدر و مادری می‌داند کهتربیت درست فرزندان کار آسانینیست. استانداردهای تربیتی در طول زمان تغییر کرده است و ما در این مقاله می‌خواهیم در مورد مواردی تربیتی صحبت کنیم که نباید به فرزندانمان بگوییم و در عوض چه چیزهایی باید به آنها یاد دهیم.

9 موردی که برای تربیت درست فرزندانمان نیاز است:

باید به آنها یاد دهیم “نه” بگویند و “نه” را در جواب حرفشان بپذیرند

این یک مهارت بسیار مهم است که بدانید چگونه و چه زمانی «نه» بگویید. در دوران کودکی می‌توانیم از این مهارت برای مراقبت از اسباب بازی‌های مورد علاقه خود در مقابل سایر کودکان استفاده کنیم و در بزرگسالی نیز به ما کمک می‌کند تا مرزهای شخصی خود را حفظ کنیم. مهم است به کودک خود یاد بدهید که می‌تواند از انجام کاری که دوست ندارد امتناع کند اما باید این واقعیت را بداند که دیگران هم می‌توانند همین کار را انجام دهند.

استعداد برای رسیدن به موفقیت مهم نیست و در واقعیت فقط باید پشتکار داشته باشید

استقامت و استمرار همیشه برنده مسابقه است. تقریباً همه می‌توانند یاد بگیرند که چگونه نقاشی کنند، آواز بخوانند یا برقصند اگر به اندازه کافی پیگیر باشند و آماده باشند که زمان کافی را به آن اختصاص دهند. البته می‌توان گفت که بعضی افراد در علوم استعداد بیشتری دارند، در حالی که بعضی دیگر زبان یا ادبیات را ترجیح می‌دهند اما شما می‌توانید یاد بگیرید که چگونه تقریباً هر کاری را بدون داشتن استعداد خاصی انجام دهید.

باید به آنها یاد دهیم که چگونه با شکست کنار بیایند و به آنها اجازه دهیم از اشتباهات خود درس بگیرند

مطمئناً ما نمی‌خواهیم فرزندانمان اشتباهات ما را تکرار کند و اشتباهات جدیدی بکند اما همه اشتباه می‌کنند و این طبیعی است. بهتر است به فرزندتان اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد و از اشتباهاتش درس بگیرد.

هدف نباید دوری از شکست خوردن باشد بلکه باید از آسیب دیدن در زمان شکست جلوگیری کرد. شما می‌توانید عمدا اجازه دهید آنها شکست بخورند، در نتیجه آنها یاد می‌گیرند که چگونه در عین ظرافت با شکست خود کنار بیایند. به فرزندانتان اجازه دهید ریسک های بسیار کم خطر را بپذیرند که برای یادگیری و پیشرفت مهار‌ های تصمیم گیریشان عالی است.

به جای آن که به آن‌ها اجازه دهیم احساسات خود را بیان کنند به آن‌ها می‌گوییم که پسر یا دختر به این بزرگی گریه نمی‌کند

گریه کردن یکی از راه‌های کاهش استرس است و هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان تاثیرگذار است. وقتی کودک گریه می‌کند بسیاری از والدین ممکن است احساس ناراحتی کنند و فکر کنند که کار اشتباهی انجام می‌دهند. این یک محرک والدین است که باعث واکنش عاطفی قوی می‌شود. مهم است که احساسات خود را سرکوب نکنید، بلکه با آنها زندگی کنید و این یک تجربه ارزشمند برای بزرگسالان و کودکان است.

ما در نسلی بزرگ شدیم که می‌گفتند «پسرها گریه نمی‌کنند» و انتظار داشتند بچه‌ها همیشه درست رفتار کنند یا تنبیه شوند. این موضوع می‌تواند باعث خشم و مشکلات افسردگی بسیاری در بزرگسالان شود.

ما سعی می‌کنیم آنها را متقاعد کنیم که بزرگسالان همه چیز را می‌دانند و همیشه حق با آنهاست

کودکان همیشه یک میلیون سوال می‌پرسند و بعضی از آنها می‌تواند آنقدر پیچیده باشند که ما نمی‌دانیم چگونه به آنها پاسخ دهیم مانند تعداد ستاره‌های آسمان، دمای آب در مریخ و بسیاری از چیزهای دیگر. حرف درست در اینجا این است که بگویید «بیا با هم بفهمیم» به جای این که بگویید «چون من بهتر می‌دانم».

آنها را وادار می‌کنیم تا تمام غذای بشقابشان را بخورند حتی اگر گرسنه نباشند

به نظر می‌رسد والدین همیشه نگران تغذیه فرزندان خود هستند و می‌خواهند مطمئن شوند که فرزندانشان هرگز احساس گرسنگی نمی‌کند. فشار کودکان به خوردن تمام غذای بشقاب می‌تواند عواقب منفی برای سلامتی آنها به همراه داشته باشد.

این یک نیاز غیرمنطقی را القا می‌کند که بشقاب خود را تمیز کنید حتی اگر سیر شده باشید و ما تعجب می‌کنیم که چرا آنها بعداً با وزن بالا دست و پنجه نرم می‌کنند. چرا ما منتظریم تا عادت‌های ناسالم در بزرگسالی ریشه‌دار شوند و بعد بگوییم: «بهتر است زمانی که سیر شدی دست از غذا بکشی»؟

ما فرزندانمان را با دکتر‌ها، غریبه‌ها و غیره تهدید می‌کنیم

بسیاری از کودکان از دکتر‌ها و غریبه‌ها می‌ترسند، بنابراین والدین گاهی اوقات می‌توانند از این ترس‌ها برای درست رفتار کردن کودک استفاده کنند. به عنوان مثال والدین ممکن است فرزندان خود را با “آمپول‌ زدن آن‌ها ” یا “دادن آنها به یک غریبه” تهدید کنند. اما در واقع بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که حقیقت را به فرزندتان بگویید. با این کار، یک رابطه صمیمانه و قابل اعتماد با آن‌ها درست می‌کنید.

به آنها یاد می‌دهیم که این کار مودبانه است تا اجازه دهیم بزرگسالان دیگر آنها را در آغوش بگیرند و ببوسند

ما خودمان همیشه دوست نداریم که دیگران به ما دست بزنند، شانه‌هایمان را لمس کنند یا ما را در آغوش بگیرند. بچه‌ها هم همین احساس را دارند. همیشه از بغل کردن و بوسیدن پدربزرگ و مادربزرگ یا فامیل‌ها لذت نمی‌برند. به عنوان مثال باید به فرزندتان بگویید که می‌تواند انتخاب کند که خاله خود را بغل کند یا خیر.

گاهی اوقات آنها را با این ایده بزرگ می‌کنیم که آنها مرکز توجه جهان هستند

البته فرزندان ما برای ما خاص هستند اما این اشتباه است که فکر کنیم تمام دنیا با آن‌ها همان‌طور که مادرانشان با آن‌ها رفتار می‌کند، رفتار خواهد کرد. این رفتار می‌تواند باعث غرور و خودبزرگ بینی کودکان شود.

ایده‌های خود را در مورد تربیت درست فرزندان با ما به اشتراک بگذارید.

• 7 اشتباهی که والدین باید از آن دوری کنند در زمانی که بچه ها آماده برگشتن به مدرسه هستند
• 6 راه برای خسته کردن و خواباندن کودک و کاری هایی که نباید انجام دهید