فیلم‌های سیاسی شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرند. گاهی در آنها راجع‌به واقعه تاریخی خاصی اطلاعات پیدا می‌کنیم که از نظر سیاسی هم حائز اهمیت است؛ گاهی هم فیلم شکلی طنزمانند به خود می‌گیرد و در آن شاهد نگاهی طعنه‌آمیز به اوضاع و شرایط سیاسی هستیم. اگر به این ژانر سینمایی علاقه‌مندید و مایلید در کنارسرگرمیبیشتر با دنیای سیاست آشنا شوید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. در ادامه، شما را با بهترین فیلم های سیاسی تاریخ سینما آشنا خواهیم کرد که بر اساس امتیاز دریافتی از کاربران وب‌سایت IMDb انتخاب و رتبه‌بندی شده‌اند. در پایان، تعدادی از فیلم های سیاسی ایرانی را نیز به شما معرفی خواهیم کرد که ارزش وقت‌گذاشتن و تماشاکردن را دارند. همراه ما بمانید.

معرفی ۱۰ عنوان از بهترین فیلم های سیاسی خارجی

۱۰. نامزد (The Candidate)

درباره نامزد، یکی از بهترین فیلم های سیاسی هالیوود

داستان این فیلم درباره پسر جوان و خوش‌سیمای فرماندار سابق، بیل مک‌کی است که برای کسب صندلی در مجلس سنای آمریکا نامزد می‌شود. منتها از آنجا که می‌داند کمترین شانسی برای پیروزی در انتخابات پیش رو ندارد، کمپین انتخاباتی‌اش را هر طور که دلش بخواهد برگزار می‌کند و راجع‌به مسائلی صحبت می‌کند که به مذاق بیشتر سیاست‌مداران خوش نمی‌آید.

نامزد فیلم بسیار جالبی است و با وجود آنکه در آن سالیان با ریشخندکردن و شوخی راجع‌به برخی مسائل سیاسی در آن صحبت می‌شد، حالتی پیشگویانه پیدا کرده است و آنچه در آن زمان ناممکن می‌نمود، حالا در آمریکا تا حدود زیادی به واقعیت‌هایی عادی بدل شده است. در کنار مسائل قابل‌تأملی که در فیلم نامزد راجع‌به آنها بحث می‌شود، داستانی سرگرم‌کننده و جالب هم دارد و تماشای آن می‌تواند برایتان تجربه‌ای لذت‌بخش باشد.

۹. سگ را بجنبان (Wag the Dog)

درباره فیلم سگ را بجنبان

رئیس‌جمهور رسوایی به بار می‌آورد و خبر آن همه‌جا پخش می‌شود. مدت‌زمان زیادی تا انتخابات ریاست‌جمهوری باقی نمانده است و با این خبری که دهان‌به‌دهان می‌گردد، شانسی برای انتخاب دوباره نخواهد داشت. یکی از مشاوران او (با بازی رابرت دنیرو) پیشنهاد راه‌انداختن جنگی غیرواقعی در آلبانی را می‌دهد که رئیس‌جمهور قهرمانانه آن را خاتمه خواهد داد. برای اجرای این ایده یکی از بزرگ‌ترین تهیه‌کنندگان هالیوود (با بازی داستین هافمن) را به خدمت می‌گیرد و از این فرصت برای فریب‌دادن عوام استفاده می‌کند.

بازیگران اصلی این فیلم به‌خوبی از پس ایفای نقش‌های اصلی برآمده‌اند و داستانی بسیار هوشمندانه دارد. تماشای آن فرصتی است برای آشنایی بهتر با وقایع پشت پرده دنیای سیاست. اینکه بعضا سیاست‌مدارها از چه حقه‌هایی برای فریب دیگران و لاپوشانی کارهای نادرستشان استفاده می‌کنند.

۸. گزارش (Report)

درباره فیلم گزارش، از بهترین فیلم های سیاسی جدید سینمای آمریکا

مدت‌زمان زیادی از حمله تروریستی طالبان به برج‌های دوقلو (یازده سپتامبر ۲۰۰۱) نمی‌گذرد و سازمان اطلاعات آمریکا (CIA) برنامه بازداشت و بازجویی مظنونین این فاجعه را در اولویت قرار داده است. دنیل جی. جونز (با بازی آدام درایور)، از اعضای مجلس سنای آمریکا مأموریت پیدا می‌کند تا روند این بازجویی‌ها و عملیات‌ها را زیر نظر بگیرد و گزارشی از حقایقی که کشف می‌کند در اختیار رئیسش در مجلس سنا بگذارد. منتها دنیل جونز جوان و ایدئال‌گرا به واقعیت‌هایی پی می‌برد که شاید در ابتدای امر هیچ‌کس انتظارشان را نمی‌کشید.

این فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است. البته نه از آن داستان‌های واقعی که صرفا برای جذب مخاطب در ابتدای برخی فیلم‌ها می‌بینیم. اسکات زد برنز، که علاوه بر کارگردانی فیلم‌نامه این اثر را نیز خود نوشته است، با ساخت آن قدمی جسورانه برداشت و نشان داد که چطور مهم‌ترین سازمان اطلاعاتی آمریکا برای فریب عوام به تحریف قانون و ازبین‌بردن شواهد دست زد.

گزارش از بهترین فیلم های سیاسی سینمای آمریکا و از مهم‌ترین آثار سال ۲۰۱۹ است. اگر به این ژانر سینمایی و تماشای داستان‌های واقعی در فیلم‌های سینمایی علاقه‌مندید، حتما دیدن آن را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

۷. لینکلن (Lincoln)

درباره لینکلن، از بهترین فیلم های سیاسی جهان

سال ۱۸۶۵ است و جنگ داخلی در آمریکا همچنان قربانی می‌گیرد و خاک این سرزمین پهناور را به خون می‌کشاند. آبراهام لینکلن در این سال‌های بحرانی رئیس‌جمهور آمریکاست و علاوه بر جنگ، با چالش دیگری نیز روبه‌رو است. او می‌خواهد دوران برده‌داری را در آمریکا به پایان برساند و برای محقق‌کردن این هدف، به رأی اکثریت اعضای کنگره آمریکا نیاز دارد.

یکی از نکات مثبت فیلم بازی فوق‌العاده دنیل دی-لوئیس در نقش آبراهام لینکلن است که به‌خاطر آن جایزه اسکار دریافت کرد. نکته دیگر به اطلاعات تاریخی ارزشمندی ارتباط دارد که با دیدن فیلم دستگیرتان خواهد شد. این فیلم صرفا درباره زندگی آبراهام لینکلن نیست و یکی از اهداف استیون اسپیلبرگ، کارگردان اثر، به‌تصویرکشیدن واقعیت‌های سیاسی ـ تاریخی آن دوران آمریکا بوده است.

لینکلن که درژانر تاریخیهم جا می‌گیرد، از بهترین فیلم های سیاسی سینمای آمریکا است و اگر به تاریخ و سیاست علاقه‌مند هستید، حتما دیدن آن را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

۶. در چرخه (In the Loop)

درباره فیلم در چرخه

سیاست‌مداران آمریکایی و انگلیسی، که گویی چندان عقل سلیمی ندارند و اشتباه پس از اشتباه است که مرتکب آن می‌شوند، می‌روند تا آغازگر جنگ و تنشی دیگر در عراق باشند و در این حین، باید برای حفظ روابط دوستانه میان کشورهایشان تلاش کنند.

در چرخه اثری طعنه‌آمیز سیاسی است که فوق‌العاده خوش‌ساخت و خوب از آب درآمده است. آرماندو یانوچی پیش از این سابقه کار روی سریالی در ژانر طنز سیاسی در تلویزیون انگلستان را داشته است (سریالی که ازبهترین سریال های سیتکام در طول تاریخشد)؛ اما این بار تیمی ۴نفره (که شامل خود او هم می‌شود) را برای نوشتن فیلم‌نامه این اثر تشکیل داد و نتیجه زحماتشان را هم دید. صحنه‌به‌صحنه فیلم در چرخه پر است از دیالوگ‌هایی خنده‌دار، هوشمندانه و به‌یادماندنی که بی‌کفایتی سیاست‌مداران را هویدا می‌کند. در چرخه در بخش بهترین فیلم‌نامه اقتباسی نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

اگر از آن دسته کسانی هستید که ترجیح می‌دهید با شوخی و خنده به وقایع پشت پرده دنیای سیاست پی ببرید، حتما دیدن این فیلم را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

۵. کاندیدای منچوری (The Manchurian Candidate)

درباره کاندیدای منچوری، از بهترین فیلم های سیاسی تاریخ سینمای آمریکا

سرگرد بنت مارکو (با بازی فرانک سیناترا) و گروهبان ریموند شاو زمانی دوشادوش یکدیگر در کره برای ارتش آمریکا خدمت کرده‌اند و ریموند حتی به‌خاطر شجاعتش در نبرد نشان افتخار دریافت کرده است. منتها در آن دوران اتفاقاتی برای این دو و هم‌رزمانشان رخ می‌دهد که سرگرد مارکو، جزکابوس‌های شبانه‌خود، سرنخی به آنها نمی‌یابد.

کابوسی که در آن ریموند دو نفر از سربازان خودی را به ضرب گلوله می‌کشد. واقعیت آن است که احزاب کمونیستی ریموند را شست‌وشوی مغزی داده‌اند و حال می‌خواهند از او برای پیش‌بردن نقشه قتل یکی از مقامات استفاده کنند. آیا مارکو و دوستانش می‌توانند پیش از رخداد واقعه‌ای جدی‌تر پی به مشکلات پیش‌آمده برای ریموند ببرند؟

کاندیدای منچوری بدون شک یکی از بهترین فیلم های سیاسی تاریخ سینما است و با وجود آنکه در سالیان ابتدایی اکران، استقبال چندان خوبی از آن نشد، پخش مجدد آن در دهه ۱۹۸۰ نظر منتقدان و علاقه‌مندان به سینما را به‌کلی تغییر داد. با تماشای این فیلم اطلاعات جالبی درباره سال‌های پرالتهاب جنگ سرد و اوضاع ابرقدرت‌های گذشته‌های نه‌چندان دور جهان پیدا خواهید کرد. به‌ویژه که داستانی عمیق و کارشده دارد و گروه بازیگری ایفای نقش باورپذیری ارائه می‌دهند.

۴. همه مردان رئیس‌جمهور (All the President’s Men)

درباره فیلم سیاسی همه مردان رئیس‌جمهور

در ۱۷ ژوئن ۱۹۷۲ عده‌ای با هدف سرقت مدارک و شواهد وارد اتاق مخصوص کمیته ملی حزب دموکرات آمریکا، واقع در هتل واترگیت (Watergate) می‌شوند که بعدها معلوم می‌شود اینها از مأموران سازمان اطلاعات آمریکا، سی. آی. اِی بوده‌اند. وقتی توجه عوام مردم به این ماجرای جنجال‌برانگیز جلب می‌شود، دو روزنامه‌نگار به نام‌های باب وودوارد و کارل برن‌استاین از روزنامه واشینگتن‌پست پیگیر ماجرا می‌شوند. این دو در کمال ناباوری پی می‌برند که شخص رئیس‌جمهور (در آن زمان ریچارد نیکسون) در این رسوایی نقش داشته است و راه‌ها به کاخ سفید ختم می‌شوند.

همه مردان رئیس‌جمهور اگر نگوییم بهترین، یکی از بهترین فیلم‌های مرتبط با روزنامه‌نگاری و دنیای سیاست است و بر اساس داستانی واقعی که شرحش را خواندید ساخته شده است. فیلم‌نامه آن اقتباسی است از دو کتابی که این روزنامه‌نگاران جوان پس از وقایع و رسوایی‌های واترگیت منتشر کردند (در بخش فیلم‌نامه اقتباسی جایزه اسکار را دریافت کرده است). وقایعی که در پایان باعث شدند رئیس‌جمهور نیکسون از سمت ریاست جمهوری استعفا دهد. اتفاقی که در تاریخ آمریکا بی‌سابقه بوده است.

۳. جی‌اف‌کی (JFK)

درباره فیلم جی‌اف‌کی، از بهترین فیلم های سیاسی آمریکا

در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳، جان اِف. کندی، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، در دالاس تگزاس به ضرب گلوله اسلحه‌ای شکاری ترور می‌شود. لی هاروی اوزوالد (با بازی گری اولدمن) به‌خاطر این جرم دستگیر می‌شود و وقتی در حال انتقال او به زندان ایالتی‌اند، شخصی به‌نام جک روبی با شلیک گلوله او را می‌کشد. ظاهرا می‌خواسته انتقام رئیس‌جمهور را بگیرد.

در نتیجه، یک بازجویی اعلام می‌شود که این دو به‌تنهایی مرتکب جرم‌هایشان شدند و از کسی دستور نمی‌گرفتند. منتها وکیل‌مدافعی به‌نام جیم گریسون (با بازی کوین کاستنر) این قصه را چندان قابل‌اعتنا نمی‌داند؛ پس تیمی از اعضای مورداعتماد خود تشکیل می‌دهد و روند بازجویی ماجرا را از سر می‌گیرد. این کار او خیلی از مقامات و سیاست‌مداران وقت را عصبانی می‌کند و انتقادهایی را متوجه اینوکیلجوان.

فیلم‌ها و داستان‌های زیادی درباره این واقعه تاریخی در آمریکا ساخته و نوشته شده‌اند؛ اما شاید هیچ‌یک به‌اندازه جی‌اف‌کی باورپذیر و نزدیک به واقعیت نباشد. اگر مایلید اطلاعاتی تحریف‌نشده از حادثه ترور جان اِف. کندی به دست آورید، حتما دیدن این فیلم را به شما پیشنهاد می‌کنیم که بدون شک از بهترین فیلم های سیاسی سینمای آمریکا است.

۲. آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود (Mr. Smith Goes to Washington)

درباره فیلم آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود

جفرسون اسمیت (با بازی جیمز استوارت) جوانی زودباور و ایدئال‌گرا است که دست سرنوشت پستی در مجلس سنای آمریکا به او می‌دهد. آقای اسمیت به‌زودی متوجه می‌شود با فساد دامن‌گیری که اعضای سنا را درگیر کرده است، راه به جایی نخواهد برد و در عملی‌کردن آنچه در سر دارد ناتوان خواهد ماند. منتها پا پس نمی‌کشد و به تلاش‌کردن ادامه می‌دهد. تا جایی که با رئیس مجلس، جیم تیلور روبه‌رو می‌شود. جیم تیلور ابتدا تلاش می‌کند پای اسمیت را هم مثل دیگر اعضا به کارهای مفسدانه بکشاند؛ اما ناکام می‌ماند و بعد از آن سعی می‌کند با پاپوش درست‌کردن برای آقای اسمیت او را از میدان به در کند.

این فیلم بدون شک از بهترین فیلم های سیاسی آمریکا و جهان است و واقعیت‌های جالب و تأمل‌برانگیزی را درباره دنیای سیاست و وقایع پشت پرده آن آشکار می‌کند. به‌خاطر ماهیت فیلم، در سالی که اکران شد در چند کشور جهان پخش آن ممنوع اعلام شد، چون با ایدئولوژی‌های آن کشورها سازگاری نداشت. در آمریکا هم جنجال‌برانگیز شد و کمی طول کشید تا اجازه اکران آن در ایالت‌های مختلف صادر شود.

یکی از ویژگی‌های مثبت فیلم بازی به‌یادماندنی جیمز استوارت در نقش جفرسون اسمیت است که با وجود تمامی ناملایمتی‌های پیش رو بازهم باور دارد که می‌تواند برخلاف دیگر اعضای سنا خوب باشد و کارهایی انجام دهد که به درد خود و دیگران بخورد. داستان فوق‌العاده خوب فیلم هم باعث شد جایزه اسکار در بخش بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی (نوشته لوئیز آر. فوستر) به آن تعلق گیرد.

۱. دکتر استرنجلاو (Dr. Strangelove)

درباره دکتر استرنجلاو، بهترین فیلم سیاسی تاریخ سینما به باور کاربران IMDb

جنرال پارانوئید آمریکایی به‌نام جک دی. ریپر خیال می‌کند رهبران شوروی می‌خواهند با مسموم‌کردن آب‌های آشامیدنی مردم آمریکا را از بین ببرند. با این خیال در سر، بدون آنکه مقامات ارشدش را در جریان بگذارد، دستور آغاز حمله اتمی چند فروند بمب‌انداز به شوروی را صادر می‌کند. بی‌خبر از آنکه سیاست‌مداران جمهوری شوروی که در رأس کارند، از قبل برای رخداد این واقعه پیش‌بینی کرده‌اند و تصمیم گرفته‌اند که اگر هریک از نقاط استراتژیک تحت کنترلشان مورد حمله اتمی قرار بگیرد، جهان را با انداختن بمب‌های اتمی‌شان از بین خواهند برد و هولوکاستی اتمی به راه خواهند انداخت. سیاست‌مداران آمریکایی در اتاق کنفرانسی گرد هم جمع می‌شوند تا از وقوع این حادثه جلوگیری کنند.

زمانی که دکتر استرنجلاو به روی پرده‌های سینما می‌رفت (۱۹۶۴) هنوز جمهوری شوروی منحل نشده بود و جنگ سرد میان ابرقدرت‌ها ادامه داشت. استنلی کوبریک به‌شکلی هنرمندانه اوضاع سیاسی روزش را در قالب طنز و کمدی سیاه به تصویر کشید، طوری‌که خیلی‌ها این فیلم را یکی ازبهترین فیلم‌های کمدیتاریخ می‌دانند. تصویری نگران‌کننده که دلهره به جان هر انسان عاقلی می‌انداخت.

دکتر استرنجلاو مثل بیشتر آثار استنلی کوبریک فیلم خاص و فکرشده‌ای است و برای آنکه پی به تمامی رخدادهای آن ببرید، به کمی تحقیق نیاز خواهید داشت. مثلا بسیاری از نقش‌های فیلم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به سیاست‌مداران آن سال‌های آمریکا اشاره دارند و تصویری تمسخرآمیز از آنها هستند؛ برای مثال، خود دکتر استرنجلاو، که در نقش محقق دیوانه نازی در فیلم بازی می‌کند، یادآور فعالیت‌های سیاست‌مداران آمریکایی پس از جنگ جهانی دوم است که از کمک محققین نازی برای ساخت بمب اتمی استفاده می‌کردند.

اگر مایلید از دریچه‌ای خاص و نمادین با وقایع دوران جنگ سرد آشنا شوید، حتما دیدن این فیلم را به شما پیشنهاد می‌کنیم. البته با این تذکر که دکتر استرنجلاو فیلم عمیق و پیچیده‌ای است و بهتر است در خلوت خودتان با دقت و تمرکز آن را تماشا کنید؛ چون در پس دیالوگ‌ها و صحنه‌های خنده‌دار آن واقعیت‌های دلهره‌آوری نهفته است که اگر دقت نکنید متوجهشان نخواهید شد.

معرفی ۴ عنوان از بهترین فیلم های سیاسی ایرانی

۴. زندگی خصوصی

درباره زندگی خصوصی

ابراهیم شخصیت پرنفوذ و قدرتمندی است که اوایل انقلاب جزو گروه‌های تندرو بوده است و با آنچه مخالف آرمان‌های انقلاب می‌دانست، مثل آنچه خود بدحجابی یا بی‌حجابی نام می‌داد، مبارزه می‌کرد. وقتی از مقام‌های دولتی اخراج می‌شود، موضعش را عوض می‌کند. دفتر روزنامه‌ای به راه می‌اندازد، مطالبی علیه دسته‌های تندرو منتشر می‌کند، به مهمانی و نمایشگاه‌های نقاشی می‌رود و نظایر این کارها. در یکی از این مهمانی‌ها با دختری آشنا می‌شود و به او دل می‌بازد. وقتی رابطه‌شان جدی‌تر می‌شود وزندگی زناشویی‌او را تهدید می‌کند، همه‌چیز به هم می‌ریزد و پایان شومی برای طرف‌های درگیر رقم می‌خورد.

زندگی خصوصی تصویر جالبی از کسانی ارائه می‌دهد که با فعالیت در دارودسته‌های حزبی قدرت و نفوذ پیدا می‌کنند. و اینکه چطور می‌توانند از قدرتشان برای پیشبرد تمایلات شخصی استفاده کنند و مفاهیمی چون عدالت و قانون را زیر سؤال ببرند.

۳. آشغال‌های دوست‌داشتنی

درباره آشغال‌های دوست‌داشتنی

منیر تنها در خانه زندگی می‌کند و تنها دلخوشی‌اش قاب عکس‌هایی‌اند که از همسر، دو پسر و برادرش برایش به یادگار مانده‌اند. از جمع اینها تنها یکی از پسرانش زنده مانده است و باقی هریک به نحوی از دنیا رفته‌اند. در جریان وقایع سال ۸۸ عده‌ای از معترضان به خانه‌اش پناه می‌آورند. از ترس آنکه خانه‌اش روز بعد تفتیش شود، هرچه یادگار از گذشته دارد که ممکن است برایش دردسرساز شوند، جمع می‌کند و در کیسه‌زباله دور می‌اندازد. حتی برای عکس برادرش هم جایی بهتر از زباله‌دان پیدا نمی‌شود.

منیر در توهم خود صحبت‌های کسانی را که در قاب عکس‌ها هستند می‌شنود. هریک از اینها خط‌مشی سیاسی و فلسفی خاص خود را دارد. یکی از پسرانش در جبهه شهید شده است، دیگری برایتحصیلروانه غرب شده است، و برادرش تمایلات کمونیستی دارد. برای بیننده فرصتی است تا تاریخ ایران را از دیدگاه خاص هریک از اینها ورق بزند. در گذر فیلم اشاراتی هم به برخی وقایع تاریخی ـ سیاسی دیگر می‌شود: وقایعی مثل کشف اجباری حجاب به‌دستور رضاشاه، یا کودتای ۲۸ مرداد و براندازی دولت دکتر مصدق.

۲. عصبانی نیستم!

نوید دانشجوی ستاره‌داری است که به‌خاطر فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه اخراج شده است. او دل‌باخته دختری به‌نام ستاره است؛ اما به‌خاطر مشکلات مالی نمی‌تواند رضایت پدر ستاره را جلب کند. از یک سو به‌خاطر حل این مشکلات تحت‌فشار قرار می‌گیرد و از سوی دیگر با دیدن نابرابری‌های جامعه، کسانی را می‌بیند که نصف سن او را هم ندارند اما برج‌های آن‌چنانی به نامشان است و مال‌ومنال زیادی دارند. برای تحمل وضعیتش نیازمند مشاوره باروان‌پزشکو مصرف قرص و دارو می‌شود. منتها تا کی می‌تواند با مصرف قرص برخشمنهادینه‌شده در وجودش سرپوش بگذارد؟

عصبانی نیستم یکی دیگر از فیلم‌های خوب و خوش‌ساخت سینمایی ایران در ژانرهای سیاسی و اجتماعی است. اشاره به مسائل سیاسی در آن به‌طور غیرمستقیم است؛ اما با تماشای آن درک بهتری از این موضوع پیدا خواهید کرد که چطور بعضا جهت‌گیری‌های سیاسی انسان را در جامعه عقیم و ناتوان می‌کنند.

۱. آژانس شیشه‌ای، از بهترین فیلم های سیاسی ایرانی

درباره فیلم آژانس شیشه‌ای، از فیلم های سیاسی ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا

عباس حیدری رزمنده سابق جنگ ایران و عراق به‌خاطر جراحت‌هایی که در جنگ متحمل شده در آستانه مرگ است. حاج کاظم (با بازی پرویز پرستویی) تصمیم می‌گیرد او را برای معالجه به لندن ببرد؛ اما نمی‌تواند هزینه سفر را فراهم کند. این می‌شود که در یک آژانس هواپیمایی دست به گروگان‌گیری می‌زند تا شاید از این طریق بتواند هم‌رزم سابقش را برای معالجه به خارج کشور ببرد.

آژانس شیشه‌ای یکی از فیلم‌های خوب و خوش‌ساخت ابراهیم حاتمی‌کیا است و جوایز و افتخارات زیادی کسب کرده است. تمرکز اصلی در آن بر رزمندگانی است که زمانی برای نجات وطن جانشان را کف دستشان گذاشتند، اما پس از پایان جنگ کسی توجهی به آنها نمی‌کند، حتی اگر در بستر مرگ باشند. با تماشای این فیلم می‌توانید وقایع جنگ و واقعیت‌های زندگی رزمندگان آن را از دیدگاه خودشان ببینید و راجع‌به آن فکر کنید.

شما بگویید

نظر شما چیست؟ از میان بهترین فیلم های سیاسی معرفی‌شده در این مطلب چه آثاری را تماشا کرده‌اید؟ نظر و بازخوردتان راجع‌به آنها چیست؟ فکر می‌کنید جای چه فیلم‌هایی در مطلبمان خالی است؟

در قسمت «ارسال دیدگاه» می‌توانید با ما و مخاطبان «چطور» از نظرات و بازخوردهای خود بگویید و اگر فیلم سیاسی خوب دیگری سراغ دارید معرفی کنید.

محمدرضا عاشوری