حجت الاسلام نورموسوی در بخشی از جلد 7 کتاب 28 جلدی « فرهنگ زندگی » خود آورده است:

بهترین ظیافت عمر انسان ، مهمان خدا بودن است.
در زندگی دنیا اگر روزی، انسان به میهمانی، دعوت شود، دعوت شدگان با توجه به مقام و موقعیت صاحب خانه و میزبان و با درنظر داشتن میهمانان دیگر، خود را برای شرکت در میهمانی، آماده می کند، اگر صاحب خانه و میزبان، شخصیت معتبر اجتماعی داشته باشد، میهمانان با وقار، هیئت و هیبت خاصی، وارد مجلس شده و در طول جلسه و جریان میهمانی نیز باتوجه به شخصیت میزبان و بزرگان دیگری که در جلسه حضور دارند، در نشست و برخاست، غذا خوردن و صحبت کردن، دقت به خرج می دهند تا با حرکات اضافی، صحبت های بی مورد و... باعث مضحکه دیگران قرار نگیرند.
حال سؤال این است که در ضیافت و میهمانی بی سابقه، مجلل و پر شکوه ماه مبارک رمضان، میهمانان، با چه شرایطی وارد ماه رمضان این بزم الهی شوند و چه ویژگی هایی را باید در ماه رمضان رعایت کنند تا بتوانند استفاده و لذت کافی برده، نتیجه مورد انتظار را به دست آوردند؟
پیامبر(ص) خطاب به جابر می فرماید: «ای جابر! در ماه رمضان، هر کسی، روز آن را روزه بدارد و جزئی از شبش را به عبادت بپردازد، و شکم و شرمگاه خویش را، پاک نگه دارد، و زبانش را حفظ کند، همان طوری که از این ماه، خارج می شود از گناهان خویش خارج می شود. جابر عرض کرد: ای رسول خدا! این حدیث، چه زیباست! رسول خدا فرمود: و رعایت شروط آن، چه سخت است!» (کافی جلد4 صفحه 78)
در حدیث دیگری می خوانیم: درزمان رسول خدا بانوی مسلمانی همواره روزه می گرفت و به نماز اهمیّت بسیار می داد. حتّی شب را با عبادت و مناجات بسر می برد ولی بداخلاق بود و با زبان خود همسایگانش را می آزرد. شخصی به محضر رسول خدا آمد و عرض کرد: «فلان بانو همواره روزه می گیرد و شب زنده داری می کند، ولی بداخلاق است و با نیش زبانش همسایگان را می آزارد.»
رسول اکرم فرمود: لا خَیْرَ فیها، هِیَ مِنْ اَهْلِ النّارِ
«در چنین زنی خیری نیست و او اهل دوزخ است.» بحارالانوار، ج 71، ص 294.
حضرت زهرا(س) می فرماید: «اگر روزه دار، زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را، نگه ندارد، روزه به چه کار او می آید.» (مستدرک الوسائل7/663(
آنچه درباره ماه رمضان به دست می آید، این است که انسان روزه دار در ماه مبارک رمضان، علاوه بر خودداری و امساک از خوردن و آشامیدن و دوری از اموری که روزه را باطل می کند، امور دیگری را نیز باید رعایت نماید، تا بتواند در زمره روزه داران واقعی ماه مبارک رمضان قرار گیرد؛ چشم، گوش، زبان، دست و پا و سایر اعضای خود را از ارتکاب به گناه حفظ کند و در چارچوب موازین شرعی، از نعمت های بزرگ خدا استفاده کند.
چرا دروقت روزه داری نمیتوانی از مال خودت که حلال است بخورید؟نکته آموزنده اش این است که تمرینی باشد تا چشم طمع به مال دیگران نداشته باشی.چرا همسرت برتوحرام میشود؟دلیلش درسی است تادرمقابل ناموس دیگران خود دار وامین باشید
جای تأسف خواهد بود که انسان در روزهای نسبتا بلند، از خوردن، آشامیدن و اموری که روزه را باطل می نماید خودداری کند ولی عدم دقت در حلال و حرام ،پایمال کردن حقوق دیگران،با چشم چرانی، نگاه کردن به مناظر شهوت انگیز، رعایت نکردن حجاب و پوشش اسلامی، دروغ، تهمت، غیبت، گوش دادن به موسیقی، آزار و اذیت دیگران، عدم صداقت در معاملات، برخورد ناشایست با ارباب رجوع، بی انضباطی و اخلال در نظم عمومی و... آثار ارزشمند عبادت و روزه داری در ماه رمضان را به کلی نابود سازد، و یا به حد اقل رساند و مشمول کلام پیامبر(ص) شود که می فرماید: «بسا روزه داری که بهره اش از روزه، گرسنگی و تشنگی است و بسا شب زنده داری که بهره او از عبادت شبانه ای فقط بی خوابی است.»(امالی طوسی/661(
خدایا دلم در پرده گناهه ، وجودم پر از عیبه ، عقل من ناقصه ، هوای نفسم حریف من شده،خیلی ناتوان شدم ، اطاعتم از تو کم شده ، نافرمانی ام زیاد شده ، زبان خودم به گناهانم اقرار میکنه ، ای چاره ساز فقط تو میتوانی ، برطرف کن غم ها را و پاک کن گناهانم را ومرا به آغوش شیرین خود برگردانی.

انتهای پیام