حمیدرضا عطایی در گفت‌وگو با میزان پیرامون کیفیت آثار نمایشی گفت: موضوع آنتاگونیست «قهرمان» و پروتاگونیست «ضدقهرمان» در آثار نمایشی به شدت رنگ باخته به گونه‌ای که سهم آنچنانی در تولیدات نمایشی را به خود اختصاص نمی‌دهد و هم اکنون به عنوان یک بازیگر ترجیح می‌دهم در این شرایط و موقعیت فعلی سینما، به سمت نقش آفرینی به سبک پروتاگونیست بروم تا بتوانم در کالبد یک ضدقهرمان مردمی، با مخاطب در ارتباط باشم.

وی در همین راستا ابراز کرد: پرداخت به قهرمانان و شخصیت‌های حق و باطل در فیلم و سریال‌ها از قصه و یا یک ایده‌ای شکل می‌گیرد که نویسنده فیلمنامه آن را در ذهن خود پرورانده و ساختار آن را آنالیز نموده بنابراین در وهله اول نگاه به موضوع شخصیت‌های مثبت و منفی در آثار نمایشی از ایده و قصه‌ نوشه شده در فیلمنامه‌ها نشأت می‌گیرند و چه بهتر که فیلمنامه‌ها به لحاظ محتوا و مفاهیم غنی باشند.

• بیشتر بخوانید:
• برای مشاهده آخرین خبرها از معاونت سیمااینجاکلیک کنید

این بازیگر تلویزیون همچنین اظهار کرد: آنچه که یک بازیگر را ماندگار می‌کند طبیعتا فقط در شخصیت پردازی در آثار نمایشی خلاصه نمی‌شود بلکه مردمی بودن یک نقش آفرین است که او را در این عرصه متعالی و ماندگار می‌کند و قطعاً هنرمندی که تمام وجود خود را در خدمت کشورش صرف کند و قلبش با مردم باشد هیچگاه از یاد نخواهد رفت چراکه به واسطه همین مردم و حمایت‌های آنان است که می‌تواند ماندگار شود اگر بخواهیم نگاهی تخصصی به مقوله موفقیت بازیگران در آثار نمایشی داشته باشیم می‌توان مدعی شد تعامل بازیگر در راستای خلق شخصیت‌های فیلمنامه با کارگردان و حتی نویسنده است که سهم موثر و شاخصی در موفقیت او در عرصه بازیگری خواهد داشت.

وی با بیان اینکه رویکردش در عرصه بازیگری نقش‌های منفی و ورود به مدیوم رسانه‌های خانگی و سینما است افزود: گستره گرایش سازندگان آثار و بازیگران به فعالیت در شبکه‌های نمایش خانگی با شیوع پاندمی کرونا و تعطیلی سینما‌ها بیشتر شد به همین دلیل متولیان به دنبال بستر و فضای بودند تا بتوانند تولیدات نمایشی را به پخش و اکران برسانند بگونه‌ای که چرخ سرمایه و صنعت این حرفه را همچنان در حرکت نگه دارند و به تبع آن خانواده‌هایی که درگیر این حرفه هستند قادر شوند از این طریق امرار معاش کنند از این رو تمامی این مسائل راه جولان رسانه‌های خانگی را بیشتر کرد. ولی به هر حال تا تاریخ بشری جریان دارد سینما جاری و ساری خواهد بود و هیچ مدیومی نمی‌تواند جایگاه این تفریح را به خود اختصاص دهد از این رو و علیرغم رسانه‌هایی که روز به روز در حال گسترش هستند لذت سینما رفتن و تماشای آثار نمایشی در بزرگترین مدیوم توأم با شوری که به واسطه حضور مخاطبان در فضای تاریک سالن حاکم است هرگز از بین نخواهد رفت پس نباید شبکه‌های نمایش خانگی را جایگزینی برای سینما دانست و باید دیدگاهمان را نسبت به سینما و شبکه‌های نمایش خانگی قدری تمیز دهیم.

عطایی در همین راستا تاکید کرد: اگرچه ساخت آثار تلویزیونی در خارج از تهران تاثیر بسزایی در جذب مخاطب و دیده شدن یک اثر دارد، اما نمی‌توان از هزینه‌های هنگفت آن چشم پوشی کرد، ولی از آنجا که بخشی از سینمای ما جلوه‌های بصری ست باید کوشید تا اتمسفر لازم برای فیلم‌هایمان را ایجاد کنیم و طبیعتاً وقتی سینما مهجور واقع شود و به کلیت آن توجهی نگردد ساخت و تولید آثار نمایشی در بستر فضا‌های آپارتمانی و محدود شکل خواهد گرفت تا هزینه کمتری را صرف کند بنابراین اگر دست تهیه کنندگان به جهت امور اقتصادی باز باشد طبیعتاً آثاری در لوکیشن‌هایی خارج از تهران و حتی خارج از کشور خواهیم داشت و دیگر مجبور نخواهیم شد این کمبود‌ها را با جلوه‌های بصری در خدمت مخاطب قرار دهیم البته ناگفته نماند که بهره گیری از فضا‌های باز در آثار نمایشی ملزم به نیاز داستان و روایت آن به این گونه فضا‌ها است و در واقع باید قصه‌ای باشد که پتانسیل پرداختن در این فضا‌ها راداشته باشد.

بازیگر سریال «یلدا» پیرامون تفاوت بازی در نقش‌های تاریخی و دیگر سبک‌های آثار نمایشی گفت: اگر بازیگر به طور قطع بازیگر باشد و ابزار آلات نقش آفرینی و استعداد‌های این عرصه در وجودش پرورش یافته و نهادینه شده باشد به راحتی می‌تواند تا عمق تاریخ رفته و باز گردد و برایش فرقی نمی‌کند در چه ژانری به ایفای نقش بپردازد، اما برای اینکه بتواند در عرصه تاریخی نقشی ماندگار را خلق کند نیاز به تحقیقات میدانی، مطالعات وسیع، نشست و برخواست با آدم‌های قدیمی و آشنایی با دیالوگ‌ها، نوع نگاه، زندگی روزمره، عقیده‌ها و انگیزه‌های مردمان آن زمان داشته باشد بنابراین رفتن در دل تاریخ نقش‌های سنگینی است و می‌طلبد فردی که قرار است در این شخصیت‌ها به ایفای نقش بپردازد برای مدتی از فضای شهری و مدرن فاصله بگیرد تا بیشتر بتواند با این فضا و کاراکتر خود رابطه برقرار کند بنابراین می‌شود مدعی شد این‌ها سختی‌های کار بازیگری است و نسل تازه‌ای که وارد عرصه بازیگری می‌شوند نیاز است خود را در نقش‌های سنگین‌تر محک بزنند و این نقش‌ها را سنگ محک خود برای ادامه مسیر و کسب موفقیت‌های آتی خود در زمینه نقش آفرینی قراردهند.

حمید عطایی افزود: هر کاراکتری می‌تواند به نوعی سکوی پرتاب یک بازیگر به سوی موفقیت باشد مثلاً شخصیت من در سریال یلدا یا مجموعه «آسمان من» علی رغم موفقیت‌هایی که در عرصه بازیگری برایم رقم زدند، اما فاصله بسیاری با نقش سائب بن مالک در سریال مختارنامه دارند از این رو مجموعه مختارنامه برای من جایگاه ویژه‌ای دارد، چون در ابتدا حمید عطایی به واسطه این سریال دیده شد و تمام عوامل آن به من کمک کردند و مرا به یکی از ستارگان سریال مختارنامه تبدیل نمودند، من در مختارنامه تلمذ کردم و تجربیات گرانبهایی از پیشکسوتان آن آموختم از این جهت، آن مجموعه برای من مثل دانشگاهی بود که با عشق، علاقه و افتخار از آن فارغ التحصیل شدم.

عطایی پیرامون دستمزد بازیگران بیان کرد: موضوع دستمزد در عرصه نقش آفرینی به ویژه در تلویزیون از شرایط و چارچوب خاص خود تبعیت می‌کند و نه تنها برای بازیگران بلکه برای عوامل تولیدی نیز به شدت پایین است بنابراین اگر قرار است کاری خوب و موفق، ساخته شود نیاز است از عوامل تولیدی حمایت‌های همه جانبه صورت گیرد چرا که معتقدم این گروه جزو مظلوم‌ترین قشر جامعه هستند که به دلیل مناعت طبع لب به شکایت نمی‌گشایند و اگر این افراد در حین کار ذهنشان درگیر روزمرگی‌ها، امرارمعاش، اجاره خانه و ... باشد نمی‌توانند آن طور که باید روی کار تمرکز داشته باشند و قطعاً این عدم تمرکز‌ها تاثیر نامطلوب خود را در کلیت کار به رخ خواهد کشید.

وی در همین راستا ادامه داد: شرایط دستمزد‌ها آن‌قدر نامطلوب است که هم اکنون برخی از پروژه‌ها علیرغم افزایش نرخ تورم با همان دستمزد‌های گذشته اقدام به گزینش بازیگر می‌کنند و چون بازار کار از شرایط خوبی بهره‌مند نیست و کرونا نیز مزید برعلت شده بنابراین خیلی از نقش آفرینان به اجبار همین دستمزد‌ها را پذیرفته و برای نقش آفرینی حاضر می‌شوند و این امر طبیعتاً بر کیفیت یک اثر تاثیرگذار خواهد بود پس تولید یک اثر ماندگار نیازمند حمایت‌های همه جانبه و به ویژه بهبود وضعیت مالی عوامل، از جمله نویسندگان است چرا که اگر فیلمنامه نویس فارغ از هر گونه دغدغه فکری باشد خواهد توانست قصه‌های فاخر و ماندگاری را باذهن و قلمش خلق کند.

عطایی ضمن تسلیت به جامعه هنری پیرامون از دست رفتن هنرمندان بسیار به جهت ابتلا به ویروس کرونا ادامه داد: این روز‌ها صفحات شخصی ما تبدیل به آگهی ترحیم و تسلیت شده و گنجینه‌های بسیاری را از دست دادیم در صورتی اگر نسل جدید بتوانند در کنار پیشکسوتان قرار گیرند و از تجارب آن‌ها بهره گیری کنند موفقیت‌های بسیاری را برای خود رقم زده اند من در سریال مختارنامه با بازی در کنار بزرگتر‌ها و پیشکسوتان عرصه بازی تجربیات گران‌بهایی را برای خود رقم زدم که در هیچ آموزشگاه بازیگری، و هیچ کلاس درس و دانشگاهی نمی‌توان به آن‌ها دست یافت.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «صبح آخرین روز» که در سری جدید مجموعه «نجلا» به ایفای نقش خواهد پرداخت گفت: جایگاه و پتانسیل خود را فراتر از این موقعیت کنونی می‌دانم، ولی متاسفانه به دلیل برخی باند بازی‌ها در عرصه بازیگری و این که نمی‌خواهم خود را خرج هر کاری کنم، کمتر ایفای نقشی را می پذیرم در حاشیه قرار گرفته ام در صورتی که احساس می‌کنم پتانسیل، قدرت و انرژی‌ که از دل مختارنامه گرفتم هنوز در درونم جریان دارد اما به کار گرفته نشده و همچنان برای بدست آوردن جایگاه واقعی خود در سینمای ایران تلاش می‌کنم.

عطایی در پایان خاطرنشان کرد: اگرچه همه بازیگران دوست دارند خود را در نقش‌های مختلف محک بزنند، اما در این عرصه باید سنجیده و براساس توانایی‌های نهادینه شده در درون خود پیش رفت چرا که صرف علاقه نباید پای در عرصه ایفای کاراکتری گذاشت که نتیجه‌ای جز دلزدگی مخاطب نخواهد داشت.

انتهای پیام/