یکی از این افراد مرحوم شیخ‌الاسلام بود که بنده ۸ سال به ویژه در دورانی که ریاست بین‌المجالس مجلس شورای اسلامی را به عهده داشتم در خدمت ایشان بودم و می‌دیدیم که با چه غیرتی از منافع ملی کشور دفاع می‌کرد یکی هم مرحوم میرمحمدی بودند که وقتی ریاست گروه دوستی ایران و هندوستان و اردن را به عهده داشتم در خدمت ایشان در مجلس هفتم بودم؛ واقعا این ضایعه‌ای بود که در حاشیه این اخبار ناگوار شیوع بیماری کرونا قرار گرفت و کمتر به آن توجه شد.

مرحوم شیخ‌الاسلام یک دیپلمات خط مقدم به حساب می‌آمد یعنی در کشورهایی که در چالش با رژیم صهیونیستی بودند ایشان کار دیپلماسی‌اش را انجام می‌داد یا در مناطق خطرناک آفریقا که دیپلماسی مددکاری و اجتماعی ایران صورت می‌گرفت. ایشان در همه این مناطق فعال بودند.مناطقی که به عنوان مناطق پر خطر برای دیپلمات‌های ایران شناخته می‌شدند و افرادی بودند که در این مناطق ربوده شدند یا مورد کینه دشمنان قرار گرفتند.

در آن دوران۸ ساله شاهد پایداری ایشان بودم و زمانی که ایشان به کمیته تدوین متن‌های نهایی (مانند ماده اضطراری بین‌المجالس) رفتند از نزدیک شاهد بودم چه تلاش‌هایی کرد؛ ما در آن مقطع ساعت‌ها در مقابل طرف‌های دیگر که می‌خواستند منافع ایران لحاظ نشود و یا علیه ایران بیانیه می‌نوشتند می‌نشستیم و در طول آن هشت سال هیچ‌گاه اجازه ندادیم حتی کلمه‌ای علیه ایران در این بیانیه‌ها درج شود من مدت‌ها از ایشان خبر نداشتم تا اینکه این خبر آمد.

این اتفاقرا ضایعه‌ای برای دیپلماسی ایران می‌دانم چراکه ایشان را یک دیپلمات جان بر کف می‌دانستم .طلب صبر برای خانواده ایشان می‌کنم چراکه در سفرها می‌دیدیم چقدر دغدغه خانواده را داشت و با تک تک اعضای خانواده صحبت می‌کرد و احوال آنها را جویا می‌شد. او از اینکه خانواده‌اش را تنها می‌گذاشت همیشه ابراز ناراحتی می‌کرد و می گفت این حس دین را به آنها دارد.

مرحوم میرمحمدی هم از امین‌های این نظام بود ایشان فعالیت‌های زیادی برای کشور انجام می‌داد و در هیات علمی دانشگاه نیز به کارهای علمی می‌پرداخت. در طول یک سالی هم که در مجمع تشخیص مصلحت نظام در خدمت ایشان بودمشاهد حضور منطقی ایشان بودیم و برای خانواده ایشان طلب صبر می‌کنم.

امیدوارم هرچه زودتر این بیماری از این کشور رخت ببندد و شاهد بهبود و شفای بیماران مبتلا به این ویروس باشیم.

*عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم

27216