تاریخچه هنر زیبای نقاشی روی ابریشم در چین عکس

نقاشی ابریشم چیست؟

​​​​​​نقاشی ابریشم به استفاده از رنگ برای منسوجات ابریشمی گفته می‌شود. این پارچه ظریف ساخته‌شده از رشته‌های پیله کرم ابریشم است. زمانی که این تکه‌ها به آرامی پخته و باز می‌شوند، رشته‌های ابریشمی تولید می‌کنند که می‌توانند به صورت نخ‌هایی با هم ترکیب شوند و برای ساخت منسوجات استفاده می‌شوند.

از نظر تاریخی، هنرمندان از سنگ برای صاف کردن سطح این پارچه استفاده می‌کرده‌اند. زمانی که پارچه آماده می‌شده است، با رنگدانه‌های معدنی یا جوهر سیاه (‏اغلب از دوده ساخته می‌شد) ‏تزیین می‌شده است. مورد دوم بیشتر برای خوشنویسی استفاده می‌شده است. خوشنویسی یکی از مهم‌ترین شکل‌های هنری چین و تجسم اولیه نقاشی بوده است. ​

نقاشی‌های دیواری

​​​​​صنعتگران چینی علاوه بر لباس‌ها و طومارهای نوشتاری، پارچه‌های ابریشمی را برای استفاده دیگری نیز می‌بافتند. این استفاده خاص در واقع هنر نقاشی بود. قدیمی‌ترین نمونه‌های شناخته‌شده این شیوه، نقاشی‌های گورستانی از وارنگ هستند که شامل دو گنجینه ملی می‌شوند. نقاشی ابریشم که مردی را سوار بر اژدها نشان می‌دهد و نقاشی ابریشم با یک زن، ققنوس و اژدها. این قطعات هر دو در مقبره‌هایی در چانگشا کشف شدند و بین ۴۷۵ تا ۲۲۱ سال پیش از میلاد کشیده شده‌اند.

تکنیک گنگبی

​​​​​​طی قرن‌های بعد، صنعتگران چینی به خلق نقاشی‌های ابریشمی ادامه داند و سپس به سبک گنگبی رسیدند. گنگبی، یا "نقاشی دقیق"، به خاطر رنگ پر جنب و جوش و جزئیات واقع گرایانه مشهور است. این رویکرد بین قرون ۷ و ۱۳ به اوج خود رسید و حتی در طول این مدت، نفوذ آن به ژاپن، هند و حتی اروپای غربی نیز راه یافت.

سبک معاصر

​​​​​این هنر همچنان در حال گسترش است و در حالی که فرآیند این هنر رشد کرده‌است، استفاده از پارچه ظریف به عنوان یک بوم هنوز مستلزم فرآیندی ویژه است. امروزه، اغلب پوششی لاتکس از درخت گوتا بر روی آن می‌کشند. این کار از آسیب دیدگی پارچه ابریشمی جلوگیری می‌کند. وقتی گوتا خشک شد، رنگ می‌تواند به کار برده شود.

​منبع:لست سکند

2121