ابوالفضل خدائی:تحرکات رژیم نامشروع صهیونیستی با چاشنی تحریک و فتنه انگیزی و همچنین همراهی برخی کشورها با این جریان از جمله جمهوری آذربایجان، ترکیه، پاکستان، انگلیس به شکل نامحسوس و ناتواز واقعیت های دیگری پرده برداشت و در پس ماجرا علاوه بر تلاش ها برای تغییرات ژئوپلتیکی، تحرکات برای تضعیف علایق مذهبیو محور مقاومت، تلاش برای محاصره اقتصادی ایران و اقدامات ضدایرانی برای از بین بردن پایگاه جمهوری اسلامی ایران در جمهوری آذربایجان را نمایان کرد.

موضع ایران در طول جنگ قراباغ همواره آزادسازی مناطق اشغال شده از سوی ارمنستان و الحاق آن به جمهوری آذربایجان بوده،اما متاسفانه مسیرتحولات نشان داد که علیرغم تلفات انسانی زیاد و بازپس گیری مناطق چیزی عاید مردم جمهوری آذربایجان نشد، چرا که در جریان این آزادسازی ها رژیم صهیونیستی و سایر قدرت های دیگر به طور نرم در مناطق حضور یافتند. ضمن اینکه فشار بر شیعیان آذربایجان نیز با دستگیری های گسترده همچنان در جریان است. قهرمان سازی از چهره رجب طیب اردوغان به واسطه کمک به باکو برای آزادسازی مناطق و اهدای نشان جهان ترک از سوی وی به الهام علی اف نیز را می توان از دیگر جریان سازی های مشکوک دانست. ضمن اینکه رژیم صهیونیستی نیز به طور موذیانه در حال نوشتن دستاوردهای جنگ قره باغ با سواستفاده از کشته شدگان و آسیب دیدگان جنگ است که زنگ خطر را برای ایران به صدا در می آورد.

در این بین توطئه دیگری که در جریان بوده انتقال تکفیری ها به همراه خانواده ها به جمهوری آذربایجان به منظور تغییر ترکیب جمعیتی است. مضاف بر اینکه رژیم صهیونیستی حضور خود را در مناطق آزاد شده تثبیت کرده و به بهانه ساخت شهرک های هوشمند در این مناطق جولان می دهد و به همراه ترکیه به یک اشغالگری نرم روی آورده است.تحولات قفقاز جنوبی تا آنجا پیش رفت که مقام معظم رهبری نیز نسبت به آن موضع گیری کردند و فرمودند فاجعه بارترین مصیبت برای کشورها این است که جنگ و صلح آنان بدست بیگانگان رقم بخورد. رهبر انقلاب همچنین تاکید کردند آن کسانی که با توهم تکیه‌ به دیگران، و با تکیه‌ به دیگران گمان می‌کنند که امنیت خودشان را می‌توانند تأمین کنند، بدانند که بزودی سیلیخواهند خورد.

متاسفانه دولت باکو به واسطه نفوذ برخی بازیگران از جمله ترکیه و رژیم صهیونیستی و نه به واسطه منافع آذربایجان درصدد تصرف مناطق دیگر برآمده وعلی رغم امضای بیانیه ۹ بندی مسکو اخیرا اتهامات واهی را علیه ایران مطرح کرده و تحرکات آن نشان می دهد که درصدد دست درازی به مرز ایران و ارمنستان است.

ضرورت تببین توطئه موجود و آگاهی دادن به مردم جمهوری آذربایجان می توانست سطح هوشیاری و آمادگی را در بین ملت مسلمان این کشور بالا ببرد و مانع اجرای نقشه شوم صهیونیست ها برای بازی گرفتن احساسات مردم این کشور شود. اشتراکات مذهبی و فرهنگی دو مساله ای مهمی که می تواند ظرفیت مهمی برای دو ملت ایران و جمهوری آذربایجان برای مقابله با تهدیدات پیش رو باشد. اگرچه ایران قره باغ را خاک اسلام می داند اما در نهایت قرار نیست محلی برای جولان صهیونیست ها و تکفیری ها شود و در این بین عدم حمایت کشورهای غربی با توجه به اشتراکات دینی با ارمنستان نیز می تواند درخور توجه باشد.

در ورای همه این ماجراها نقش برجسته و مهم روسیه به عنوان قدرتمندترین بازیگر در قفقاز جنوبی از اهمیت بسزایی برخوردار است.برخی کارشناسان و صاحبنظران بر آن باورند که روسیه به دنبال احیای حوزه نفوذ خود و بازگشت به جغرافیای دوران شوروی سابق است. همانطور که روسیه با برگزاری رفراندوم شبه جزیره کریمه را به اختیار خود درآورد این بار می تواند با نقشه ای مشابه قراباغ را به روسیه متصل کند. موضوعی که صاحبنظران معتقدند بر پایه تاکتیک بازی قومی روسیه در منطقه قفقاز جنوبی، این هدف در بلندمدت تحقق خواهد یافت. شاید انتظار بر این بود که روسیه به عنوان یکی از متحدان نزدیک، همکاری بیشتری با جمهوری اسلامی ایران در قفقاز داشت اما پرسش اینجاست که وقتی پای منافع و رقابت در میان باشد آیا بازیگران حاضر منافع بازیگران غائب را در نظر خواهند داشت؟!

ضمن اینکه به خوبی پرواضح است که کشورهای ترک زبان به رهبری اردوغان رویای ترکستان بزرگ را در سر می پرورانند. افتتاح ساختمان جدید شورای ترک در استانبول با حضورکشورهای ترک زبان گویای این اتحاد و آرزوی دیرینه شخص رئیس جمهور ترکیه از طریق افتتاح کریدور زنگنه زور است. سناریویی که در صورت تحقق دسترسی ایران به اروپا را مسدود و کشور را در انزوای ژئوپلتیک قرار می دهد. مضاف بر اینکه در چند روز گذشته رونمایی از نقشه جهان ترک با حضور اردوغان و دولت باغچلی سر و صداهای زیادی را به پا کرد.

از سوی دیگر رژیم صهیونیستی نیز با یک طمع تاریخی و ایدئولوژیک وارد عرصه قفقاز شده است. مناطق یهودی نشین شمالی جمهوری آذربایجان و همچنین جمهوری خودمختار داغستان طبق نقشه سه دهه گذشته بهانه ای بدست این رژیم داد تا آن را وادی مقدس یهود بنامد و درصدد تحقق سناریوی نیل تا خزر باشد.

چنانچه اگر پاکستان نیز به نیابت از عربستان سعودی در این منطقه حضور پررنگ داشته باشد و وظیفه ارسال سلاح و تجهیزات به جریان های تکفیری از جمله داعش را بر عهده بگیرد به ناامنی ها بیشتر دامن خواهد زد؛ ضمن اینکه فضا برای عربستان برای دمیدن در آتش اختلافات قومی نیز فراهم خواهد شد.

البته باید در پشت پرده به نقش بازیگر مهمی دیگر یعنی ناتو اشاره کرد. مقابله با ایران و همچنین اثرگذاری بر حیات خلوت روسیه می تواند از جمله اهداف ناتو باشد. در این بین توسعه کشوری مانند ترکیه که عضوی از ناتو به شمار می رود می تواند به توسعه ناتو در منطقه نیز کمک کند و از همه مهمتر دسترسی به سواحل غربی دریای کاسپین را نیز برایش هموار کند. از همین رو کریدور زنگه زور می تواند امتیازی بزرگ برای ناتو و همچنین عضویت باکو در این سازمان باشد.

با وجود همه عوامل تهدیدزا ضرورت ایجاب می کند که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک بازیگر قدرتمند و تأثیرگذار در منطقه در راستای حفظ امنیت مرزها و تحقق منافع ملی با رویکرد سازنده و موثر نقشی در تحولات و معادلات ایفا کرده تا دست عواملی که به دنبال ضربه زدن به منافع کشور و ملت ایران هستند کوتاه شود. به ویژه آنکه ایران نسبت به دیگر بازیگران ریشه عمیق تری در منطقه قفقاز دارد.تجربه عراق، سوریه، یمن و... به خوبی نشان داد که ایران از چه توانمندی هایی برای ناکام گذاشتن توطئه ها در منطقه برخوردار است و توسل به این رویکرد می تواند تحرکات ضدایرانی را در قفقاز خنثی کند.

gt;gt;gt; این مطالب را هم بخوانید:
چه خطری مرز ایران و ارمنستان را تهدید می‌کند؟
چرا اردوغان به سیاست‌های تهاجمی روی آورده است؟
سفر چاوش اوغلو به ایران یخ آنکارا و تهران را آب می‌کند؟
پشت پرده یک مناقشه مرزی؛ چه توطئه‌ای علیه ایران در جریان است؟
رمزگشایی از یک تنش مرزی؛ هدف گرفتن امتیازی جدید از ایران است؟

23311