فولاد خوزستان در قعر جدول، مکانی که با فصول گذشته به هیچ وجه قابل مقایسه نیست. انجام بیست و چهار بازی، کسب تنها بیست و یک امتیاز و قرار گرفتن در رتبه سیزدهم جدول به خوبی نشان می دهد که فولاد همانند استقلال خوزستان و صنعت نفت آبادان،باید برای ماندن و بقا در لیگ برتر به شدت با رقبا بجنگد.
یکی از مهم ترین علت نتایج ضعیف فولاد، تغییرات گسترده بر روی نیمکت این تیم بود. فولادی ها تا به اینجا سه مرتبه مربی دائمی عوض کرده و منصوریان، ایگناسیو مارتینز، احمد آل نعمه و عبدالله ویسی چهار مربی دائمی فولاد بودند که قرار بود تا آخر فصل بمانند، دو بار هم گلادیسون به عنوان مربی موقت آمد! و هنوز همتکلیف هیچ چیز در باشگاه فولاد مشخص و روشن نیست و امکان دارد از حیث عدم ثبات باز هم مربی دیگری، طی شش بازی آینده جانشین ویسی شود!

فولاد که چهارمین تیم پر افتخار فوتبال ایران محسوب می شود، روزگاری برای خود آقایی می کرد و جولان می داد. ملادن فرانچیچ و حسین فرکی مربیانی بودند که با فولاد توانستند به ترتیب در لیگ های چهارم و سیزدهم، قهرمان شوند و دو مرتبه لیگ برتر را برای قرمز های خوزستان به ارمغان بیاورند.

سید محمد علوی، حسین کعبی، ایمان مبعلی، بختیار رحمانی، جلال کاملی، آرش افشین، علی بداوی، ابراهیم میرزاپور و بسیاری از ستاره های دیگر وقت تیم ملی از دل همین تیم فولاد خوزستان به فوتبال ایران معرفی شدند.

انگار دوران باشکوه و فوق العاده فولاد به پایان راه خود رسیده و بعید به نظر می‌رسد که مربیانی همچون فرانچیچ، مجید جلالی و حسین فرکی دوباره ظهور کنند و مجدداً فولاد را متحول کرده و این تیم را به دوران اوج سابق خود بازگردانند. البته ایگناسیو در مدت کوتاهی که بر روی نیمکت فولادی ها نشست، رویه خوبی در پیش گرفته بود و فرصت و میدان بیشتری به جوانان برای حضور در زمین می داد و اکثر بازی ها از مهره‌های جوان و کمتر شناخته شده و البته خوش آتیه و فوق العاده مستعد استفاده می کرد.

فولاد از بعد از رفتن نکونام دیگر رنگ آرامش ندیده و انتظار بیش از حد هواداران برای آوردن یک مربی بزرگ خارجی و فشار بر روی مدیریت باشگاه و سبب شد تا فولاد که زمانی گربه سیاه تیم های مدعی مثل استقلال و پرسپولیس به شمار می رفت،اکنون به این وضع دچار شود.

روزگاری فولاد برای قهرمانی و کسب سهمیه آسیایی می جنگید اما حالا آنها در لیگ بیست و سوم، به لبه پرتگاه نزدیک شده اند و هر آن امکان دارد تمامی معادلات در پایین جدول به ضرر فولاد رقم بخورد!
فقط شش بازی به پایان بیست و سومین دوره لیگ برتر باقی مانده و فاصله فولاد با منطقه سقوط پنج امتیاز است و صنعت نفت آبادان و استقلال خوزستان هم چشم به لغزش فولاد دوخته اند و باید دید که کدام تیم خوزستانی، مسافر لیگ یک در فصل بعد خواهد بود.

هواداران فولاد اصلا از چنین وضعیتی رضایت ندارند و بدیهی است که بابت جنگ برای بقا، از مجموعه تیم به ویژه مدیریت ناراحت و دلخور باشند. سرخ پوشان اهوازی جزو تیم های صنعتی و از حمایت مالی خوب و مناسبی برخوردار هستند و کسب رتبه های انتهایی جدول و فرار از افتادن و سقوط در شأن تیمی به اسم فولاد خوزستان نیست! حداقل خواسته هواداران کسب رتبه تک رقمی در لیگ است و این یعنی یک هشدار جدی برای تمام فولادی ها!

معین احمدوند|باشگاه خبرنگاران آزاد