من نه، ما برنده شدیم ایسنا

به گزارش ایسنا، از زیر آوارهای زلزله بم، زنی برخاست که از همان خاک و ویرانی، تیمی ساخت تا تاریخ فوتبال زنان ایران را دوباره بنویسد. مرضیه جعفری، مربی نام‌آشنای فوتبال ایران، که تیم خاتون بم را ۱۱ بار قهرمان لیگ برتر کرد و توانست در لیگ قهرمانان آسیا تیمش را به جمع هشت تیم برتر قاره برساند، امروز بر بلندای فوتبال ایران و آسیا ایستاده است. سرمربی تیم ملی فوتبال زنان پس از انتخابش در گفت‌وگویی اختصاصی با روزنامه ایران گفت: «دوست داشتم این جایزه را از پدرم می‌گرفتم. با این حال، خوشحالم که یک ایرانی موفق به کسب این عنوان شد. باید بگویم تنها من نبودم که برنده شدم، بلکه این جایزه، سهم فوتبال زنان ایران است.»

اتفاق ایده‌آلی افتاد و شما به عنوان بهترین مربی آسیا انتخاب شدید.
 خیلی خوشحالم. این عنوان برای من ارزشمند است، چون نشان داد زنان فوتبالیست ایرانی چقدر مستعدند و اگر بخواهند، در چه جایگاهی می‌توانند بایستند.
شما تنها مربی ایرانی (زن یا مرد) هستید که این عنوان را در قاره کسب کرده‌اید.
 برای من، تنها نام ایران مهم بود. اما در آن لحظه‌ها، انگار پسرم کنارم بود و مرا به بالا رفتن از پله‌ها تشویق می‌کرد. حس بسیار خاص و دلنشینی بود.
این مقام، مسئولیت شما را سنگین‌تر نمی‌کند؟
 چرا، نه فقط برای من، بلکه برای همه کسانی که در فوتبال ایران فعالیت می‌کنند. اکنون باید در مسیر هدف و صعود به جام جهانی، گام‌های محکم‌تری برداریم. اگر مسیر و هدفگذاری درستی داشته باشیم، به موفقیت‌های بزرگ‌تری خواهیم رسید.
برخورد سایر مربیان آسیایی پس از انتخاب شما چگونه بود؟
 همه تبریک گفتند و با هم عکس یادگاری گرفتیم.
بازتاب این خبر در میان همکارانتان در ایران چطور بود؟
 بسیاری از همکارانم به من تبریک گفتند و حس بسیار خوبی گرفتم. خانم شهرزاد مظفر نیز با پیام تصویری‌شان انرژی مثبتی به من دادند. از همه مربیان و بازیکنانی که در این مسیر نقش داشتند، صمیمانه تشکر می‌کنم.
آیا این انتخاب برای بازیکنان هم ایجاد انگیزه کرد؟
 این افتخار به آنها نشان داد که آنها نیز شایسته ایستادن در چنین جایگاهی هستند.
سخن پایانی؟
 در پایان، می‌خواهم از پسر و برادرم، همچنین از ملیکای نازنین و همه عزیزانی که در زلزله بم از دست دادیم، قدردانی کنم. حضور و دعای آنها را همیشه کنار خودم حس کردم. همچنین از تک‌تک بازیکنانی که در خاتون بم و تیم ملی برای من زحمت کشیدند، سپاسگزارم. این من نبودم که برنده شدم؛ ما برنده شدیم.

انتهای پیام