دکتر شلی پرِوُست، شریک و مدیر Lamp Post Group که کارشان کمک به راه‌اندازی شرکت‌های استارتاپی است، می‏‌گوید: «در دفتر من کلمه‌ی گولاخ مثل نقل و نبات استفاده می‌شود. من کسی که یک چیزی را رویاپردازی می‌کند و آنقدر نترس است که به دنبال ترسیم رویایش می‌رود‌، گولاخ می‌دانم. این گولاخ آن گولاخی که شما می‌بینید از در باشگاه رد نمی‌شود، نیست. این کلمه برای یک آدم نترس که در جهت رسیدن به اهدافش حاضر است هر کاری کند، بکار برده می‌شود. گولاخ کسی است که توانایی ویژه‌ای در بستن قرارداد فروش و سود کردن دارد. یا حتی آن آقای بدقیافه‌ای که موفق می‌شود دل یک خانم زیبا را به دست بیاورد و کلا هر کسی که هر کار باحال و خفنی انجام می‌دهد، یک گولاخ است.» و اما چطور می‌توان یک کارآفرین گولاخ بود؟

پرِوُست می‌‏گوید، در حرفه‌ی کارآفرینی ویژگی‌هایی هستند که آدم های گولاخ‌ را از بقیه متمایز می‌کنند:

۱. اول می‏‌گوید آره… بعد می‌افتد دنبالش

آدم گولاخ بدجوری به خودش اعتماد دارد، البته نه از روی هوا. اگر در رادار این آدم‌ها کاری پیدا شود که باید انجام شود، یا راهی پیدا می‌کنند تا آن را انجام بدهند، یا آنقدر به تلاش‌شان ادامه می‌دهند که جانشان در برود.

چرا؟ چون آنها به توانایی‏‌هایشان اطمینان دارند، اما در عین حال به افراد دور و بر خودشان هم به همان اندازه اطمینان دارند. بنابراین اگر واقعا آدم گولاخی باشید، اینطوری فکر می‌کنید که هر مشکلی راه حلی دارد و فقط باید پیدایش کنید.

۲. گولاخ مثل بقیه فکر نمی‌کند

بیشتر مشکلات کسب‌و‌کار چیزهای جدیدی نیستند. آدم گولاخ مشکلات قدیمی را با شیوه‌های خلاقانه حل می‏‌کند.

یک چنین آدمی، به جای اینکه بردارد و خبرنامه‌ی شرکتی ِبی‌مزه‌ای برای بهبود «ارتباط با ما» طراحی کند، می‌رود تصویر هولوگرافیک (تصویر تمام‌نگار) خیلی خفنی از مدیرکل شرکت درست می‌کند که ورودتان به ساختمان شرکت را خوشامد بگوید و شما را در جریان آخرین اخبار قرار دهد.

خواهش می‌‏کنم اگر اشتباه می‌گویم، یک نفر بین شما پیدا شود که بگوید این کار جواب نمی‏‌دهد.

۳. حرفش را قورت نمی‌دهد

وقتی آدم گولاخی ایده‌ی متفاوتی دارد، آن را به بقیه می‌‏گوید، او نمی‌گذارد عوامل بیرونی و فشارها و خجالت و سایر عوامل بر صراحت لهجه‌اش تاثیر بگذارند. اما این آدم وقتی دید ایده‌ه‏ایش به درد نمی‌‏خورد الکی بحث نمی‏‌کند، چون در آن صورت دیگر گولاخ نیست.

۴. مهارت‌های باحالش را با شور و علاقه به اشتراک می‌گذارد

گولاخ‌ها هیچ ‏وقت از یاد دادن چیزی به بقیه خجالت نمی‏‌کشند. پس به روش‌های تدریس‌تان انرژی و نوآوری تزریق کنید تا مردم گروه گروه برای یادگیری از شما دورتان حلقه بزنند.

ببینید سرجمع این عوامل شما را به چه موجودی تبدیل می‌‌کند:‌ مهارت بالا + اعتماد به نفس بالا + به اشتراک‌گذاری با بقیه = بیزنس‌من سوپر-شاخ-هَیول-گولاخ

۵. با قانون خودش زندگی می‌کند

البته که گولاخ‌ها به قانون احترام می‌گذارند – اما نه زیاد.

قانون این آدم‌ها چه قسم خوردن برای وفاداری به خلاقیت، چه بر هم زدن بازار تکنولوژی و چه به چالش کشیدن دیگران برای تغییر دیدگاه‌شان در زندگی باشد، حاضر نیستند یک میلی‌متر پایشان را از اصول‌شان کج بگذارند و بدون دردسر زندگی کنند.

شما هم اگر گولاخ مادرزاد باشید، فقط به آن قدرت درونتان جواب پس می‌دهید نه به هیچکس دیگر.

۶. کارهایی می‏‌کند که بقیه فقط آرزویش را می‌کنند

یکی از باحال‌ترین جملات قصاری که شنیدم این بود «برادران رایت که گواهینامه‌ی خلبانی نداشتند.»

گولاخ‌ها به جای اینکه دور و برشان را نگاه کنند تا ببینند کسی بهشان اجازه می‌‏دهد یا کارشان را تأیید می‌کند، دست به کار می‏‌شوند چون اندازه‌یتی‌رکسدل و جگر دارند. این جور آدم‌ها صف‌شکنند، ایده‌ داخل کله‌شان نمی‏‌پوسد و سریع به عمل تبدیل می‏‌شود.

۷. محال است تسلیم شود

زمانیمالکولم گِلَدوِلحرف قشنگی زد. او گفت ۱۰ هزار ساعت طول می‏‌کشد تا بتوانی مهارت پیچیده‌ای را به درجه‌ی استادی برسانی.

اما کلیدی‌ترین نکته برای استاد کردنِ مهارتی سخت، این است که کَنه باشی. یعنی آنقدر به آن کار بچسبی که آن ۱۰ هزار ساعت بیاید و برود.

این جور آدم‌‏ها به جای اینکه از این چیز به آن چیز بپرند، به یک کار می‏‌چسبند. این کنه‏‌ها آنقدر سرسخت، کله‌شق و یک‌دنده هستند که تحت هیچ شرایطی تسلیم نمی‌شوند.

البته کنه بودن نه فقط به این معنی که طولانی‌تر و سخت‌تر از بقیه کار کنند، بلکه تمرکزشان را به اندازه‌ی اشعه‌ی لیزر درآورده‏‌اند و روی هدفشان گرفته‌اند و به هر چیزی بخواهد حواس‏شان را پرت کند می‏‌گویند «نه، ممنون!»

۸. بدگوها را آدم حساب نمی‌کند

دلایل زیادی وجود دارد که بخواهیم به لیچارهای‌ یک مشت آدم بدگو گوش کنیم: وجهه‌مان را نجات بدهیم، آسایش‌مان را حفظ کنیم، خیال‌مان راحت باشد و اینکه شبیه گاگول‌ها به نظر نیاییم.

امادیل کارنگی، آدم گولاخی که از قضا کلی رفیق دارد و خوب بلد است روی آدم‌ها تأثیر بگذارد در این باره می‌‏گوید: «کسی که از بقیه دورتر می‌‏رود، همان کسی است که اراده و شجاعت دارد. آن چیزی که نمی‌تواند خیلی از ساحل دور شود، قایق است نه آدم.»

بدگوها اسمشان رویشان است: آنها سعی می‏‌کنند با بد و بیراه گفتن و حتی ترساندن، شما را وادار کنند که بچسبید به وضعیت موجود.

خلاصه که بیزنس‌من گولاخی باشید و به حرف‌های مفت این جور آدم‌ها گوش ندهید.

برگرفته از:inc.com