اقتصادسبز آنلاین: احمد خانی حدود ۵۰ سال است که به کار کشاورزی و تولید پسته همت گمارده است و در کنار این کار به خرید و فروش و خدمات پس از برداشت پسته نیز مشغول است. وی همچنین نماینده خانه کشاورز شهر رفسنجان در استان کرمان است و مسؤولیت پیگیری مسائل، چالش‌ها و مطالبات کشاورزان از ادارات مختلف را بر‌عهده دارد.

خانی در پاسخ به سؤوال خبرنگار «اقتصادسبز» مبنی بر این که خانه کشاورز تا چه میزان در پیگیری و مطالبه حقوق و مسائل کشاورزان موفق بوده است تصریح کرد: خوشبختانه خانه کشاورز در شهر رفسنجان موفقیت‌های قابل توجهی داشته است. به عنوان مثال تقریباً نیمی از زمین‌های رفسنجان اصطلاحاً تصرفی یعنی تحت اختیار دولت بود که برای آنها سندی صادر نمی‌شد و مشمول دریافت خدمات دولتی از جمله وام‌های بلاعوض جهت اجرای سیستم‌های نوین آبیاری و… نمی‌شد. که در این زمینه خانه کشاورز با پیگیری‌ها و رایزنی‌هایی که با مسؤولین استانی انجام داد تا حدودی مشکلات حل و به عبارتی به‌صورت قراردادی شد. خانی در ادامه گفت: در سطح شهرستان رفسنجان به طور میانگین ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی اختصاص به کشت پسته دارد و با ۱۲۰۰ حلقه چاه کشاورزی در سطح شهرستان این باغات آبیاری می‌شوند که البته به تازگی بخشی از اراضی به کشت زعفران و آلوئه‌ورا اختصاص یافته است. وی ادامه داد: متاسفانه طی سال‌های اخیر با توجه به خشکسالی‌ و کاهش دِبی چاه‌ها کشاورزان حدود ۳۰ هزار هکتار از این باغات را رها کرده‌اند ولی به طور کلی ۸۰ هزار هکتار اراضی را تحت پوشش خود دارند.
خانی در اشاره به چالش‌های عدیده پیش روی پسته‌کاران رفسنجان تصریح کرد: طی یکی دو سال اخیر هیچ‌گونه افزایش قیمتی برای پسته لحاظ نشد در صورتی‌که قیمت تمام شده پسته و هزینه‌های جاری آن تا ۵ برابر افزایش داشته است.

بیشتر بخوانید:طراحی بسته غلات با قابلیت آسیاب دستی

همچنین کودهای مورد نیاز درختان پسته به‌جز اوره که تولید داخلیست بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان در هر کیسه افزایش قیمت داشته است همچنین هزینه‌های ماشین‌آلات، رشد۱۰۰ ‌درصدی داشته ولی قیمت پسته افزایش نداشته وقتی گاهاً به قیمت پایین‌تر نیز معامله می‌شود. وی در ادامه به نقش تعاون روستایی در امر توزیع نهاده‌ها گفت تعاون روستایی و شرکت‌های تعاونی در بسیاری از شهرستان‌ها فعالیت‌های خوبی دارند، ولی در قسمت شمال استان کرمان متاسفانه تعاون روستایی نقش کمرنگی در توضیح نهاده‌ها دارد. خانی در ادامه تأکید کرد:‌ متاسفانه پسته متولی به خصوصی ندارد و انجمن پسته نیز در کاهش یا افزایش قیمت و یا بازاریابی پسته نقشی ندارد.
خانی در ادامه با اشاره به این‌که چند سال به‌عنوان مددکار نمونه برگزیده شده اما خودش را تولید کننده برتر نمی‌داند تأکید کرد:‌ بدون هیچ چشم‌داشتی در جلسات مختلف برای رفع موانع تلاش می‌کنم. برخی از مسؤولین به صحبت‌های مطرح شده دلسوزانه توجه می‌کنند اما برخی دیگر نشنیده می‌گیرند، که این امر به مشکلات کشاورزان دامن می‌زند. وی با انتقاد از این‌که برخی تصمیمات اتخاذ شده ناقص و یا اصلاً اجرا نشده افزود: در استانی مثل استان کرمان که با خشکسالی مواجه است مسأله آب بسیار حایز اهمیت است. چندی پیش در دیدار با مدیر آب منطقه‌ای استان راهکارهایی ارایه شد که نیازمند همفکری مسؤولین و همراهی آنها است تا اجرایی شود. متأسفانه مبالغ گزافی بابت نصب کنتورهای آب از کشاورزان اخذ می‌شود درصورتی‌که استفاده از این کنتورها منسوج شده چرا که معیار مناسبی برای سنجش میزان مصرف نیست.
وی افزود: لازم است که به سمت و سویی برویم که آموزش‌ها و همیاری لازم را به کشاورزان ارایه کنیم.
در حال حاضر با توجه به بحران آب و چالش‌های پیش‌رو، تولید پسته یکی از بهترین گزینه‌ها برای بخش کشاورزی است و آن هم به‌دلیل آنکه پسته یکی از محصولات مقاوم در برابر کم‌آبی بوده و در عین‌حال که ارزش افزوده بالایی دارد، بیشترین زمینه اشتغال و بیشترین درآمد را ایجاد کرده است.
وی دامه داد: صراحتاً اعلام می‌کنم که ما می‌توانیم مصرف آب را تا نصف و سطح زیر کشت را تا یک سوم کاهش دهیم ولی کاهش در آمد نداشته باشیم لازم است دولت از عوامل بازدارنده تولید بکاهد.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: قانونی وجود دارد مبنی بر این‌که وزارت نیرو انتقال آب را ممنوع کرده است، این قانون امروز به ضرر کشاورز است، زیرا در صورت عدم انتقال آب؛ کشاورز به ناچار آب مورد نیاز را از چاه سفره‌های زیرزمینی تأمین و در یک زمینه بی‌کیفیت که محصول نمی‌دهد مصرف می‌کند و عملاً منابع آبی از بین می‌رود. وی ادامه داد: امروزه بزرگترین معضل و چالش کشاورزی موضوع انتقال آب است و خواسته همه کشاورزان این است که این قانون برچیده شود و با انتقال آب به زمین مجاور که به فرض۵۰ هکتار باشد با کاهش آن ۵۰ هکتار به ۲۵ هکتار می‌توان حتی به اندازه بالای ۷۰ هکتار نیز برداشت کرد.
خانی در آخر گفت: ما نگران تولید بالا نیستیم بلکه ما نگران هزینه‌های تولید هستیم. بایستی به سمت و سویی برویم که بتوانیم با مدیریت هزینه‌ها و پایین آوردن آنها ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنیم. عمده نگرانی‌های کشاورزان نخست مسأله آب و دوم بازار است که اگر مدیریت نشود دچار مشکل می‌شود.