مرضیه پیشگوی، متخصص پوست، مو و زیبایی گفت: پسوریازیس تا 2 درصد در جمعیت دنیا شیوع دارد، این بیماری ممکن است تظاهرات مختلفی داشته باشد و از جمله شایع ترین نواحی درگیری آرنج، زانو و سر است.

به گزارشعصرهامون، 29 اکتبر، روز جهانی پسوریازیس نامیده شده است، بیماری پوستی که خودایمنی که سبب خارش در قسمت های مختلف بدن می شود.

هدف از نامگذاری این روز جلب توجه پزشکان، بیماران و عموم مردم و اطلاع رسانی گسترده در مورد بیماری پوستی پسوریازیس است.

پسوریازیس، صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن خودایمنی است و هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد.

این سیگنال‌ها سبب افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوست می‌شود، یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها.

بیماری پسوریازیس مسری نیست، مردان و زنان با هر نژاد و سنی در معرض ابتلا به آن قرار دارند و غالبا در سنین 15 تا 35 سالگی شیوع بیشتری دارد.

علت اصلی ابتلا به پسوریازیس دقیقا مشخص نیست، اما پزشکان معتقدند با سیستم ایمنی بدن و البته ژنتیک ارتباط دارد، به این معنی که به نسل های بعد هم منتقل می شود.

آرنج، زانو و سر شایع ترین نواحی درگیری پسوریازیس

مرضیه پیشگوی، متخصص پوست، مو و زیبایی در گفت و گو با خبرنگار عصرهامون بیان کرد: پسوریازیس تا 2 درصد در جمعیت دنیا شیوع دارد، این بیماری ممکن است تظاهرات مختلفی داشته باشد، در شایعترین حالت به صورت پلاک های ارتیماتو با حدود مشخص با پوست های قطره ای مشخص شود و از جمله شایع ترین نواحی درگیری آرنج، زانو و سر است.

وی بیان کرد: دیگر تظاهرات بیماری به صورت پوسچول های استریل در کف دست و پا و یا به صورت منتشر در کل بدن است.

این پزشک تصریح کرد: همچنین پلاک های ارتیماتو با پوسته کمتر در نواحی کشاله ران و یا زیر بغل ممکن است رخ دهد، در این بیماری امکان درگیری ناخن به صورت pit (سوراخ های نامنظم) روی آن وجود دارد.

پیشگوی گفت: درگیری مفصلی هم ممکن است در این بیماری دیده شود که به صورت درگیری مفاصل کوچک دست و به صورت غیرقرینه بوده که شایعترین تظاهر مفصلی این بیماری است.

تشدید پسوریازیس با عفونت ها

متخصص پوست، مو و زیبایی بیان کرد: در سنین پایین ممکن است پلاک ها به صورت قطره ای بروز پیدا کند، این بیماری توسط فاکتورهایی تشدید یا عود پیدا می کند که شامل عفونت ها خصوصا استرپتوکوک (عفونت های حلقی) و همچنین عفونت HIV است.

وی ادامه داد: مصرف داروهایی نظیر اینترفرون، بتابلاکرها نظیر پروپرانولول، NSADها نظیر بروفن و ژلوفن همچنین لیتیوم می تواند در تشدید آن نقش داشته باشد.

پیشگوی تصریح کرد: درمان های مختلف جهت این بیماری وجود دارد که خط اول آن استفاده از کورتون های موضعی، آنالوگ های vit D همانند کلسی پوتریول است.

وی عنوان کرد: سایر درمان ها ترکیبات تار، آنترالن، تازاروتن هستند، اولین خط درمان سیستمیک در مواردی که بیشتر از ۲۰ درصد سطح بدن را درگیر کرده باشد نوردرمانی است و در موارد شدید از سایر درمان ها نظیر متوترکسات و آسیترتین استفاده می شود.

این متخصص پوست اظهار کرد: سودا یا همان اگزما ممکن است تظاهر مشابهی با این بیماری داشته باشد خصوصا در مواردی که درگیری مربوط به کف دست یا پا باشد.

وی اظهار کرد: بیماران مبتلا به این بیماری باید آگاه باشند که مصرف برخی داروها، سیگار و عفونت های خاصی می توانند این بیماری را تشدید کنند به همین جهت در هنگام استفاده از دارو حتما با پزشک خود مشورت کنند.

انتهای پیام/