پس از گذشت 33 سال از صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر ارتداد سلمان رشدی، یک غیرایرانی در قلب امریکا، حکم دفاع از مقدسات اسلامی و بزرگترین امر مقدس آن، یعنی «حدود» خدا را اجرا می‌کند.
به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه ایران : پس از گذشت 33 سال از صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر ارتداد سلمان رشدی، یک غیرایرانی در قلب امریکا، حکم دفاع از مقدسات اسلامی و بزرگترین امر مقدس آن، یعنی «حدود» خدا را اجرا می‌کند.
اقدام «هادی مطر» جوان 24 ساله لبنانی‌الاصل، یک پیام بزرگ را در خود جای داده و آن وجود محبت پیامبر(ص) در دل مسلمانان و عمق ایمان آنان به عقاید خود است؛ عقایدی که با مرور زمان، تمسخر و هتاکی‌هایی که در طول سال‌های اخیر در اروپا شاهد آن بوده‌ایم، تضعیف نشده و رنگ نباخته است.
همراه با این اتفاق، همدلی مردمی و خوشحالی جمعی نیز رخ داده است. آن گونه نیست که با گذر زمان مسلمانان دچار آسیمیلیزه -ذوب فرهنگی- و فراموشی عقاید شده و بگویند که کارهای اینچنینی خلاف دیسیپلین بین‌المللی است. آنان اتفاقاً معتقد هستند که حکم الهی در مورد کسی که سبّ پیامبر(ص) می‌کند باید اجرا شود و بر چهارچوب‌ها و خط قرمزهای خود در دوره به اصطلاح مدرن هم ایستاده‌اند. آنان بر این باور هستند که نباید اجازه دهیم هر کسی به دلیل مطامع سیاسی خود، بازیچه دست دیگران شده و عقاید ما را به سخره بگیرد و نسل‌های آینده را سست عقیده کند.
این اتفاق بازهم نشان داد که هنوز هم حمیت و غیرت و تعصب اسلامی به باورها و احکام دینی وجود دارد و تبعات مثبتی هم در پی خواهد داشت. هرچند که غربی‌ها سیاس بوده و پول‌های بیشماری خرج می‌کنند تا عده‌ای به توهین به دین ما برخیزند، ولی بدون شک این اقدام، تعداد زیادی از توهین کنندگان و کسانی که دست به قرآن‌سوزی برده‌اند را سر جای خود خواهد نشاند و سبب بازدارندگی خواهد شد.
اگرچه این پدیده، همچون همیشه سر و صدایی به‌پا کرده و اسلام هراسی را دوباره بر سر زبان‌ها خواهد انداخت اما برای انسان مدرن جالب توجه خواهد بود. آن گونه که پس از حکم حضرت امام(ره) بسیاری از مسیحیان تلاش‌های زیادی را به اعتبار آن آغاز کردند. مسیحیت به فجیع‌ترین وضع در سینماها و تئاترهای غربی به استهزا گرفته می‌شد و کثیف ترین نوع حرف‌ها درباره حضرت عیسی(ع) بر زبان‌ها رانده می‌شد. غیرت در کشورهای مختلف جوشید و آنان هم شروع به دفاع از ناموس مسیحیت، حضرت عیسی(ع) کردند.
حال اجرایی شدن این حکم از سوی یک جوان 24 ساله، پدیده جدیدی است که باید مورد مطالعات نظری قرار بگیرد تا بتوان دریافت که چگونه در قلب دنیای مدرن، ایمان به غیب و احکام الهی در دل‌های مردم همچنان زنده است.
حضرت امام(ره) پس از پذیرش قطعنامه 598 و در شرایطی که ایران تحت فشار شدید اقتصادی و مالی پس از پایان جنگ تحمیلی قرار داشت این حکم را صادر کرده و حاضر نشدند به خاطر تبعات آن از عقاید خود دست بکشند. ما هم نباید براحتی هویت خود را که عقیده هم، جزء مهمی از آن است، معامله کنیم و اجازه بدهیم هر کسی هر تحرکی از خود نشان دهد.
شعار غربی‌ها همواره این است که «از دگماتیسم و بنیادگرایی دست بردارید، هیچ امر مقدسی وجود ندارد و همه چیز قابل خدشه و قابل تمسخر است.» این شعار، احمقانه است؛ چرا که در غرب امثال روژه گارودی‌ها تنها به جرم اینکه پدیده تاریخی مقدس مجعولی را که درباره جزئیات آن خیلی حرف‌ها هست، زیر سؤال برده‌اند سال‌ها به زندان افتادند.
حال به نظر می‌رسد ضربه‌ای که این جوان رشید بر سلمان رشدی وارد کرده با توجه به حفاظت امنیتی سالیان دراز از او که همه می‌دانیم چه میزان هزینه در پی دارد؛ این اتفاق قطعاً بر خود غربی‌ها هم اثر خواهد گذاشت و آنها را هم نسبت به عقایدی که داشته و دارند و به تمسخر و بازی گرفته شده‌اند، مستحکم‌تر خواهد کرد.
همراه با این اتفاق، همدلی مردمی و خوشحالی جمعی نیز رخ داده است. آن گونه نیست که با گذر زمان مسلمانان دچار آسیمیلیزه -ذوب فرهنگی- و فراموشی عقاید شده و بگویند که کارهای اینچنینی خلاف دیسیپلین بین‌المللی است. آنان اتفاقاً معتقد هستند که حکم الهی در مورد کسی که سبّ پیامبر(ص) می‌کند باید اجرا شود و بر چهارچوب‌ها و خط قرمزهای خود در دوره به اصطلاح مدرن هم ایستاده‌اند. آنان بر این باور هستند که نباید اجازه دهیم هر کسی به دلیل مطامع سیاسی خود، بازیچه دست دیگران شده و عقاید ما را به سخره بگیرد و نسل‌های آینده را سست عقیده کند.
این اتفاق بازهم نشان داد که هنوز هم حمیت و غیرت و تعصب اسلامی به باورها و احکام دینی وجود دارد و تبعات مثبتی هم در پی خواهد داشت. هرچند که غربی‌ها سیاس بوده و پول‌های بیشماری خرج می‌کنند تا عده‌ای به توهین به دین ما برخیزند، ولی بدون شک این اقدام، تعداد زیادی از توهین کنندگان و کسانی که دست به قرآن‌سوزی برده‌اند را سر جای خود خواهد نشاند و سبب بازدارندگی خواهد شد.
اگرچه این پدیده، همچون همیشه سر و صدایی به‌پا کرده و اسلام هراسی را دوباره بر سر زبان‌ها خواهد انداخت اما برای انسان مدرن جالب توجه خواهد بود. آن گونه که پس از حکم حضرت امام(ره) بسیاری از مسیحیان تلاش‌های زیادی را به اعتبار آن آغاز کردند. مسیحیت به فجیع‌ترین وضع در سینماها و تئاترهای غربی به استهزا گرفته می‌شد و کثیف ترین نوع حرف‌ها درباره حضرت عیسی(ع) بر زبان‌ها رانده می‌شد. غیرت در کشورهای مختلف جوشید و آنان هم شروع به دفاع از ناموس مسیحیت، حضرت عیسی(ع) کردند.
حال اجرایی شدن این حکم از سوی یک جوان 24 ساله، پدیده جدیدی است که باید مورد مطالعات نظری قرار بگیرد تا بتوان دریافت که چگونه در قلب دنیای مدرن، ایمان به غیب و احکام الهی در دل‌های مردم همچنان زنده است.
حضرت امام(ره) پس از پذیرش قطعنامه 598 و در شرایطی که ایران تحت فشار شدید اقتصادی و مالی پس از پایان جنگ تحمیلی قرار داشت این حکم را صادر کرده و حاضر نشدند به خاطر تبعات آن از عقاید خود دست بکشند. ما هم نباید براحتی هویت خود را که عقیده هم، جزء مهمی از آن است، معامله کنیم و اجازه بدهیم هر کسی هر تحرکی از خود نشان دهد.
شعار غربی‌ها همواره این است که «از دگماتیسم و بنیادگرایی دست بردارید، هیچ امر مقدسی وجود ندارد و همه چیز قابل خدشه و قابل تمسخر است.» این شعار، احمقانه است؛ چرا که در غرب امثال روژه گارودی‌ها تنها به جرم اینکه پدیده تاریخی مقدس مجعولی را که درباره جزئیات آن خیلی حرف‌ها هست، زیر سؤال برده‌اند سال‌ها به زندان افتادند.
حال به نظر می‌رسد ضربه‌ای که این جوان رشید بر سلمان رشدی وارد کرده با توجه به حفاظت امنیتی سالیان دراز از او که همه می‌دانیم چه میزان هزینه در پی دارد؛ این اتفاق قطعاً بر خود غربی‌ها هم اثر خواهد گذاشت و آنها را هم نسبت به عقایدی که داشته و دارند و به تمسخر و بازی گرفته شده‌اند، مستحکم‌تر خواهد کرد.
