سیرجان را در سطح بین المللی با نام گلیم شیرکی پیچ می‌شناسند، گلیمی که به ثبت جهانی رسیده و عنوان شهر جهانی گلیم را برایش به ارمغان آورده است.

به گزارش خبرنگارگروه استان هایباشگاه خبرنگاران جوانازکرمان،سیرجان شهری در دل کویر است که بر سر شاهراه اقتصادی و ترانزیتی قرار گرفته و دارای جاذبه‌های قدیمی، باستانی و گردشگری زیادی است. این دیار، شهری ادیب پرور است که در ادوار تاریخ همواره جزو شهر‌های مهم ایران به شمار می‌رفته و در حال حاضر به یک قطب صنعتی، اقتصادی و گردشگری تبدیل شده است.

سیرجان از جمله شهر‌هایی در استان کرمان است که جاذبه‌های زیادی دارد و سالانه گردشگران زیادی را جذب می‌کند در ادامه این گزارش به معرفی این آثار می‌پردازیم:

کفه نمک

یک غروب زیبا را می‌توانید در دل کفه نمک که در شمال غربی سیرجان واقع شده است تماشا کنید منطقه زیبایی که می‌توانید علاوه بر طبیعت گردی، نمک درمانی را تجربه کنید

باغ سنگی

یکی از باغ‌های معروف استان کرمان باغ سنگی در بخش بلورد و روستای میاندواب شهرستان سیرجان است باغی از درختان چوبی با میوه‌های سنگی، درختانی که ناگفته‌های درویش خان را با خود به همراه دارند و معنای ناگفته هایشان را در سنگ‌هایی که از تنه‌های خشک درختان آویزان است می‌توان یافت.

درخت سرو هزار ساله

درخت سرو امام زاده احمد که ثبت باغات اداره کل میراث فرهنگی کرمان و سیرجان شده درختی است با عمر حدود هزار سال که در حیاط این امامزاده سر به فلک کشیده و بعد از ایام کرونا با سفر به این منطقه می‌توانید سری به مرقد امامزاده احمد بزنید و ضمن زیارت، این درخت کهن سال را به نظاره بنشینید.

گلیم شیرکی پیچ

گلیم محصولی است از درگیری تار و پود نخی و پشمی یا تمام پشم که در انواع مختلف گلیم فرش، زیزپاو دستبافته، کیسه ای، توبره، خورجین، سفره، نمکدان، کاله، کشکدا، قاشقدان، گهواره بچه (اصطلاحا ننو) پوشش و تزئین (جل) حیوان باربر (اسب، قاطر، شتر) توشه دان و... تهیه و برای مصارف داخلی و صادرات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقش‌های متنوع و هنرمندانه گلیم شیرکی پیچ سیرجان آن را به یک اثر منحصر به فرد جهانی تبدیل کرده با حضور در روستای دارستان، خاستگاه گلیم شیرکی پیچ سیرجان چشمان خود را با این اثر هنری یکتا نوازش دهید.

بیش از ۱۷ هزار بافنده گلیم در سیرجان در حال فعالیت هستند و سالانه ۵۰ هزار متر مربع گلیم به ارزش ۵۰ میلیارد تومان تولید می‌شود.

کاروانسرای پاریز

این کاروانسرا در جبهه غربی بخش پاریز از توابع شهرستان سیرجان قرار دارد که از جمله هفت کاروانسرای ایجاد شده توسط مرحوم آقاسیدهدایت سیرجانی کرمانی است که به روزگار قاجار در این بخش ایجاد شده است.

این بنا از جمله کاروانسرا‌های برون شهری مسیر سیرجان - رفسنجان است که با پلان چهارضلعی ایجاد شده است و دارای قسمت‌های مختلف ازجمله سردر ورودی، اتاق‌های استراحت نگهبانان، غرفه‌ها، ایوان‌ها، اصطبل‌ها و بخش شاه نشین است.

کاروانسرای ابراهیم

این مکان از کاروانسرا‌های شاه عباسی است که در کنار بازار قدیمی و اصلی شهر واقع شده است که در دوره‌های بعدی یک مرحله مرمت شده‌است.

این بنا غیر از ورودی‌ها که دو طبقه هستند بقیه آن یک طبقه بوده و دارای یک حیاط مرکزی و حجره‌هایی اطراف آن است که حجره‌ها با واسطه یک فضای رواقی به حیاط متصل می‌شوند.

کاروانسرای هماشهر (سعادت آباد)

ساختمان کاروانسرای هماشهر در سال ۱۲۹۷ ه. ق توسط استاد غلامحسین زید آبادی بنا شده که زمین این کاروانسرا موقوفه آقا سید هدایت از اهالی سعادت آباد است که از روی کتیبه‌ای که بر سر در این بنا شده است گواهی میدهد که هدف از تاسیس این بنا رفاه حال مسافران راه کرمان سیرجان و جهت استراحت و نگهداری از اموال و حفظ آن‌ها بوده است.

خانه شوکت سعیدی

خانه علی‌اصغر شوکت سعیدی مربوط به دوره پهلوی اول است که در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مصالح بنا خشت خام و گل رس بوده و نمای اصلی بنا با آجر پوشانده شده است این تزئینا‌ت شامل آجر خفته _راسته، آجر‌های تراش و تلفیق آجر و دانه‌های درشت سرباره کوره است که با تلفیق آجر تزئین زیبایی را پدیدآورده است.

خانه حاج درویش

خانه حاج درویش معروف به قلعه حاج درویش از آثار تاریخی زیداباد است.

حاج درویش جد بزرگ خاندان سلطانی، شهابی و رسولی سیرجان و از ارادتمندان رحمت علیشاه (از پیشوایان تصوف) بوده است.

حاج درویش بزرگ از نوادگان صادق خان زند برادر کریم خان زند موسسه سلسلهٔ زندیه بود، حاج درویش مالک قسمت اعظمی از شهر زید آباد، فردی معتمد و عادل در زمان خودش بود، به نحوی که مردم آبادی اموال خود را از نظر امنیت به ایشان میسپردند، پس از فوت حاج درویش قسمت اعظمی از اموال به خاندان سلطانی می‌رسد، وصیت نامهٔ حاج درویش که به عنوان اثر مکتوب قدیمی در موزهٔ اوقاف شهر سیرجان نگهداری می‌شود یکی از اسناد با ارزش ملی و تاریخی شهر است.

موقوفهٔ حاج درویش که قسمت اعظمی از اراضی شهر رو در بر دارد یکی از موقوف‌های معتبر ملیست که بسیار به روز بوده، وصیت و هدف اصلی حاج درویش بزرگ از وقف دادن اموال سر و سامان دادن و ابادانی شهر بود.

خانهٔ حاج درویش با پیگیری‌های نوادگان ایشان در سال ۸۱ به عنوان اثر ملی به ثبت رسید

خانه ناظم

خانه ناظم مربوط به دوره پهلوی اول است و در محله باغ بمید واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۳۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

عمارت صدرزاده

عمارت صدرزاده که مربوط به دوره قاجار است از خانه‌های تاریخی و قدیمی سیرجان به شمار می‌رود.

این عمارت دو طبقه در وسط باغ پسته قرار دارد و دارای سایه بان‌هایی است که اطاق‌ها را از تابش شدید افتاب محافطت می‌کند.

بخش‌های عمده عمارت شامل اصطبل، حمام، گاوچاه، استخر، باغچه، حوض خانه و شیرسنگی است.

یخدان‌های دوقلو

یخدان‌های دوقلوی سیرجان که به عنوان منحصر به فردترین یخدان‌های دو قلو قلمداد می‌شوند این یخچال‌ها یا یخدان‌های طبیعی سیرجان گردشگران بسیاری را میتوانند بخود جلب کند.

این اثر در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۸۷۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه دکتر صادقی

دکتر صادقی نامی آشنا نه تنها برای سیرجانی‌ها بلکه عالم و آدم انسانیت این مرد را خوب می‌شناسند دیار باران خورده‌ی لنگرود را کنار گذاشته بود تا در کویر طبابت کند.
دکتر حاج علی حاج صادقی در سال ۱۳۰۱ شمسی در شهرستان لنگرود درخانواده‌ای متدین، با ایمان و مبارز بدنیا آمد که امروز خانه دکتر صادقی جز مکان‌های تاریخی شهر است.

شاه فیروز

شاه فیروز هم اثر ارزشمند تاریخی است که در ‪ ۱۲‬کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد و از بنا‌های چهارطاقی با ‪ ۸‬ستون و سقف گنبدی است.

این بنا بر بالای تپه‌ای در کنار جاده سیرجان - بافت و در سه کیلومتری قلعه سنگ واقع شده است.

چهار ستون این بنا خراب شده و فروریخته، اما قسمتی از گنبد آن هنوز بر روی چهار ستون مستحکم دیگر باقی مانده است.

میر زبیر

بنای میر زبیر از دیگر بنا‌های تاریخی سیرجان بر فراز تپه‌ای در کنار قنات روستای شریف آباد هماشهر بنا شده است جمله قسمت‌های بسیار زیبا و دیدنی این مجموعه گچ بری‌های اطراف محراب است که استادانه آیاتی از قرآن کریم را نشان می‌دهد

بادگیر چپقی

بادگیر چپقی هم از آثار منحصر به فرد معماری در ایران است که در باقیمانده خانه سید علی‌اصغر رضوی قرار گرفته است.

سازنده این بنا حاج سید محمد شجاعی است که آن را در زمان پهلوی اول از روی دودکش کشتی‌ها ساخته و تلفیقی از معماری و صنعت است.

بادگیر چپقی با شبکه‌های هندسی و منظمی که در زیر آن قرار گرفته بر روی فضای مستطیل شکل شمال شرقی خانه واقع شده است که دارای ‪۴‬ دهانه است که از هر طرف باد بوزد آن را از مسیر دهلیز‌های خود به پایین می‌فرستد

کاروانسرای خانه سرخ

کاروانسرای خانه سرخ مربوط به دوره قاجار است و در ۶۰ کیلومتری شمال شرق سیرجان در مسیر جاده واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ فروردین ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۲۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سنگ نگاره‌های شاه فیروز

سنگ نگاره‌های تپه شاه فیروز سیرجان به دلیل قدمت و زیبایی خاص این نقوش قابلیت فراوانی در توسعه گردشگری این شهرستان دارند.
سنگ نگاره‌ها به عنوان یک میراث عظیم و ارزشمند تاریخی روایتگر هنر قبل از تاریخ محسوب می‌شوند، خالقان این هنر زیبا بر اساس باور، اعتقادات و تاثیر پذیری از محیط زیست خود این تصاویر را بر دل این تپه صخره‌ای حک کرده اند و از این طریق پیام‌های فراوانی را به نسل‌های آینده منتقل کرده اندو نقوش خاص و زیبا این تپه نماد هنری و هویت تاریخی این شهرستان محسوب می‌شوند

قلعه سنگ سیرجان

قلعه سنگ سیرجان مربوط به دوره ساسانیان دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و درجنوب شرقی سیرجان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه سنگ سیرجان قلعه‌ای است بزرگ از سنگ و همچون دژی تسخیر ناپذیز است که حوادث بی شمار تاریخی را از سر گذرانده است.

قلعه سنگ به همراه منبر زیبای سنگی و هنرمندانه اش که در سال ۷۸۹ ه. ق در سنگی یک پارچه شکل گرفته است که بسیار جالب و دیدنی است.
قلعه سنگ در حقیقت ارگ نظامی شهر بوده و منبر سنگی آن متعلق به دوره سلطان احمد مظفری که از امرای آل مظفر بوده. در این قلعه آثار ساختمانی زیادی وجود دارد که از جمله انبار مخروبه و پلکان‌های سنگی و منبر سنگی زیبای آن را می‌توان نام برد.
این قلعه به صورت ویرانه‌ای بسیار عظیم بر روی تپه‌ای در جنوب سیرجان مشاهده می‌شود.

صنایع دستی سیرجان

سیرجان در صنایع دستی نیز پیشگام بوده و در حال حاضر رشته‌های پته دوزی، چرم، منبت چوب، لباس‌های محلی، سفالگری، عروسک بافی، سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی و... به همت هنرمندان از فراموشی در امان نگاه داشته شده اند و هر کدام از این رشته‌ها دارای نشان ملی هستند.

کماچ سهن، قطاب، مسقطی، پسته و قوتوو نیز از سوغاتی های این شهرستان به شمار می روند.

انتهای پیام/س