روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه نوشت:

عضو شورای مرکزی کارگزاران، رفتارهای رادیکال و دن‌کیشوت‌وار برخی احزاب اصلاح‌طلب را تخطئه کرد.

جهانبخش خانجانی که سخنگوی وزارت کشور در دولت موسوم به اصلاحات بود، به ایلنا گفته است: متأسفانه اشتباه بزرگی در دوران اصلاحات شکل گرفت که احزاب سیاسی در آن دوره تحت تاثیر و سیطره ژورنالیسم سیاسی قرار گرفتند، یعنی به جای اینکه گروه‌های سیاسی از خود کارکرد سیاسی نشان دهند، این روزنامه‌ها و ژورنال‌های سیاسی بودند که خط‌دهی و جهت‌دهی می‌کردند. طبیعی است که در این شرایط، آن‌ها با روش‌های ژورنالیستی و احساساتی، توقعات جامعه را بالا بردند و احزاب هم دنباله‌رو آن‌ها شدند، در حالی که معمولاً باید احزاب پیشرو باشند و رسانه‌ها و روزنامه‌ها با حزب همراه شوند، لذا توقعات جامعه چندان منطبق بر توانمندی‌های احزاب و دولت نبود.

وی افزود: وقتی شرایط به این سمت رفت و میزان هیجان در جامعه و فضای سیاسی به حد بسیار بالایی رسید، طبیعی بود که حاکمیت و بخشی از نهادهای نظارتی در قبال آن موضع‌گیری کنند و احساس کنند که این جریانات سیاسی در حال فعالیت و قیام برای هدم کل ارزش‌ها و بنیان‌های ارزشی است.

وی تاکید کرد: من به نوبه خودم تحصن مجلس ششم را برای فرآیند توسعه‌یافتگی و توسعه‌گرایی مفید نمی‌دانسته و نمی‌دانم، همچنین آن تحصن را زمینه حذف جریانات سیاسی در آینده‌ پس از آن قلمداد می‌کنم، در واقع منشأ بیشتر تقابل‌ها و رفتارهای بعدی همین مسئله تحصن بود.

اشتباه استراتژیک و مهم دیگری که در میان برخی تئوریسین‌های اصلاح‌طلب رخ داد این بود که آن‌ها اصلاح‌طلبی را یک پروژه می‌دانستند و این خطا به عقیده‌ من یک غفلت بزرگ سیاسی بود که همچنان هم ادامه دارد و در حال دامن زدن به آن هستند.

پروژه‌ای نگریستن به اصلاح‌طلبی و فعالیت سیاسی موجب شکل‌گیری تندروی، رادیکالیسم و تندخویی در جریان‌های سیاسی می‌شود، در مقابل آن حاکمیت هم فکر ‌می‌کند که آن‌ها قصد حذف ارکان حکومت را دارند و طبیعتا در چنین شرایطی هیچ نوع گفت‌وگوی سازنده‌ای میان احزاب و جریان‌های سیاسی با حاکمیت شکل نمی‌گیرد، این اشتباه استراتژیک سبب شد که از ۷۶ تا ۸۴ به جای آن که بنیان‌های سیاسی و حزبی تقویت شود، از پیروزی‌های به دست آمده غره شدند و تصور کردند که دیگر همراهی همیشگی جامعه و مردم را با خود دارند.

عضو شورای مرکزی کارگزاران در ادامه به دوران ریاست روحانی پرداخت و گفت: روحانی در دولت دوم بعد از رای‌آوری به کلی تغییر رویه داد و در انتخاب اعضای کابینه چندان منطبق بر وعده‌هایی که به مردم داده بود، عمل نکرد. همچنین انتقاد دیگر این است که اصلاح‌طلبان در مواجهه با دولت روحانی به جای آن که دولت را به صورت جدی و اثرگذار مورد انتقاد قرار دهند، به حمایت‌های بی‌پایه از دولت روی آوردند. نتیجه‌ این اتفاقات این شد که ما اصلاح‌طلبان تنها نقش کولبر را داشتیم، که من قبلا هم در مصاحبه‌ای گفتم که ما کولبر بودیم.

این فعال اصلاح‌طلب همچنین گفته است: اخیرا مصاحبه‌هایی را می‌بینم که برخی می‌گویند باید با پرچم اصلاح‌طلبی در انتخابات آتی حاضر شویم، خب بله ما اصلا نباید با پرچم غیراصلاح‌طلبی وارد شویم اما یک جریان سیاسی حزبی همیشه سعی می‌کند بیشترین منفعت را با کمترین ضرر به دست آورد، این مسئله یک تفکر پذیرفته‌شده است. اینکه ما صرفا با پرچم اصلاح‌طلبی حاضر شویم اما هیچ پیروزی‌ نصیب ما نشود یک کار «دُن‌کیشوت‌وار» است، کدام حزب سیاسی حاضر است که در رقابت سیاسی و انتخاباتی شرکت کند اما هیچ تاثیری در جامعه نداشته باشد.