گاهی
اوقات اوضاع رابطه زناشویی میان دو نفر نابسامان می‎‌‎شود و این در حالی است که
زوجین پس از چندین مرتبه اقدام برای بهبود این وضع دیگر دست از تلاش می‎‌‎کشند.
در مواقعی که یکی یا هر دو نفر از زوجین از کارکرد صحیح رابطه ناامید شده و پس
از تلاش و دریافت کمک تخصصی از زوج‎‌‎درمانگر عمیقاً به این نتیجه رسیده و
پذیرفته‎‌‎‏ که ازدواج‎‌‎شان به پایان خود نزدیک شده است، نیاز به تصمیم‎‌‎گیری
دارند. گاهی نیز علت این وضعیت می‎‌‎تواند رفتارهای ناسالم یکی از طرفین مثل
اعتیاد، خیانت و حتی پرخاشگری باشد که نتیجه‎‌‎ای از اقدام برای اصلاح آن حاصل
نشده است. ‏

علت
هر چه باشد، در چنین شرایطی یکی از شایع‎‌‎ترین پاسخ‎‌‎های نادرست از جانب
زوجین رها کردن رابطه و هیچ کاری نکردن است؛ در واقع افراد این کار را برای
فرار از پذیرفتن مسئولیت تصمیم خطیر جداشدن می‌گیرند و به مرور خود را قانع
می‎‌‎کنند که به دلایل مختلف، از جمله حفظ ظاهر و یا آینده فرزندان، در آن
زندگی باقی بمانند و دیگر کاری به یکدیگر نداشته باشند. ‏

در چنین
شرایطی از نظر عاطفی زوجین از یکدیگر طلاق گرفته‎‌‎اند اما شهامت گرفتن تصمیم
بزرگ پایان دادن به زندگی مشترک خود را ندارند. هرگز توصیه نمی‎‌‎شود که زوجین
با هر بحث و مشاجره‎‌‎ای به جدایی فکر کنند، بلکه مهارت پایان دادن به زندگی
مشترک جهت کمک به افرادی است که پس از تلاش‎‌‎های متعدد و دریافت کمک‌های
حرفه‎‌‎ای قویا به این نتیجه رسیده‎‌‎اند که عمر رابطه‎‌‎شان به پایان رسیده
است‎.‎

سوختن و ساختن، بزرگ‎‌‎‏‌منشانه نیست

پایان‎‌‎دادن به یک رابطه نادرست مهارتی محسوب می‎‌‎شود که آن‎‌‎را کم‎‌‎تر از
شروع‎‌‎کردن یک رابطه می‎‌‎آموزیم و در خود پرورش می‎‌‎دهیم. زمانی که مهارت
پایان‎‌‎دادن به رابطه نادرست را نیاموخته باشیم شروع به غر زدن می‎‌‎کنیم،
تبدیل به آدم‎‌‎های کاملاً غریبه می‎‌‎شویم، شروع به کشیدن حصاری به دور خودمان
می‎‌‎کنیم و در نتیجه به اندازه‎‌‎ کافی ارزش و احترام برای طرف مقابل‎‌‎مان
قائل نمی‎‌‎شویم. تمام این رفتارها به آن معنا نیست که ما بدجنس هستیم، بلکه به
آن دلیل است که می‎‌‎خواهیم مهربان و اهل مدارا باشیم و همین باعث تمام
بی‎‌‎حوصلگی‎‌‎ها، رفتارهای احمقانه و ظالمانه ما در زندگی مشترک‎‌‎مان
می‎‌‎شود.‏

اما
مهربان بودن، هیچ نقش و تأثیری در پایان دردناک یک رابطه عاطفی ندارد؛ تظاهر به
شیرین بودن و درک کردن زمانی که دیگر مایل به ادامه‎‌‎دادن رابطه‎‌‎مان نیستیم
تنها رنج یک رابطه را بیشتر می‎‌‎کند. مردد بودن و رفتارهای ضد و نقیض ما باعث
به وجود آمدن همزمان بخش‎‌‎های تاریک‎‌‎مان می‎‌‎شود و ما نمی‎‌‎توانیم توقع
داشته باشیم وجود همزمان مهربانی و رفتارهای پرخاشگرانه متضاد منجر به درست پیش
رفتن رابطه‎‌‎مان شود‎.‎

پذیرفتن مسئولیت عواقب جدایی

زمانی که
خود را به این تصمیم ناخوشایند نزدیک می‎‌‎بینید، تا حد امکان تمامی جوانب
زندگی خود و اطرافیان‎‌‎تان پس از جدایی را بررسی کنید. خودتان را آگاه کنید که
چنین تصمیم بزرگی عواقبی به همراه دارد و شما مسئول پذیرفتن آن‎‌‎ها هستید. در
واقع این شما هستید که باید خود را با زندگی جدید هماهنگ کنید. ‏

تصمیم به
ترک یک زندگی مشترک می‎‌‎تواند پیامدهای مختلفی از جمله؛ تحت فشار قرار گرفتن
از نظر مالی، تحمل فشار پاسخ دادن به دوست و آشنا، مواجه شدن با مسائل و
آسیب‌های فرزندان و بسیاری موارد دیگر را به همراه داشته باشد. در
ابتدایی‎‌‎ترین حالت، پایان کار دو نفری که در زندگی مشترک هستند می‎‌‎تواند به
این‎‌‎جا ختم شود که یکی از زوجین دچار غم و گریه می‎‌‎شود، چرا که تنها گذاشته
می‎‌‎شود و دیگری نیز ناراحت و غمگین است و استرس زیادی را از بابت
عنوان‎‌‎کردن اینکه قصد پایان‎‌‎دادن به این رابطه را دارد متحمل می‎‌‎شود. در
عوض او می‎‌‎داند نگه‎‌‎داشتن رابطه به شکل معلق از مهمترین اشتباهاتش بوده است
و همین تصمیم به جدایی می‎‌‎تواند از نشانه‎‌‎های این باشد که او برای خود و
طرف مقابلش اهمیت قائل است. ‏

بنابراین
زمانی که عواقب احتمالی تصمیم به جدایی در زندگی خود، فرزندان و سایر
اطرافیان‎‌‎مان را بررسی کردیم و شخصا مسئولیت تمامی آن‎‌‎ها را پذیرفتیم،
آماده اقدام برای جدایی خواهیم بود. در چنین شرایطی، متمدنانه‎‌‎ترین راه برای
پایان‎‌‎دادن به یک رابطه نادرست این است که با همسرتان یک صحبت جدی داشته
باشید و او را از افکار و تصمیمات خود آگاه کنید. در طول این مذاکره او را از
توهم خارج کنید و به او بگویید که شما تا ابد بهترین آدم روی کره‎‌‎ی زمین برای
او نیستید. ‏

تصور
نکنید که با کش‎‌‎دادن یک رابطه و زندگی نادرست به طرف مقابل‎‌‎تان لطف
می‎‌‎کنید، زیرا که در این شرایط تنها او را در یک توهم خوش‎‌‎بینانه نگه
می‎‌‎دارید که خواهان رابطه‎‌‎تان هستید. مهربانی واقعی این است که از رابطه
بیرون بیاید حتی اگر برای تابستان با هم برنامه‎‌‎ی سفر ریخته‎‌‎اید و یا شرم
دارید از اینکه موضوع را با دیگران درمیان بگذارید.

به خاطر
داشته باشید هیچ چیز اشتباهی در این موضوع وجود ندارد که یک نفر برای شما ساخته
نشده است، بلکه اشتباه شما در این است که به خاطر احساساتی بودن خودتان و یا
اینکه نیاز دارید یک نفر به هر قیمتی در زندگی شما بماند، چون که ترس از جدا
شدن، چون از قضاوت شدن توسط دیگران می‎‌‎ترسید و یا به هر دلیل دیگری، عمر او و
خودتان را تلف کنید و اجازه ندهید زندگی‎‌‎ای را که هر دو لایقش هستید داشته
باشید.