#‌زن سرخ‌پوشیا#‌یاقوت (متولد ۱۳۰۵) لقب زنی است #‌مجهول الهویه از اهالی#‌تهرانکه حدوداً ۳۰ سال، هر روز، ساکت و آرام با لباس، کفش، کیف و جوراب #‌قرمز رنگ درمیدان #‌فردوسیو اغلب ضلعِ شمال شرقی آن ایستاده و انتظار می‌کشید.او تا حدود سال‌های ۶۲–۶۱ هر روز به این کار ادامه می‌داد و به گفته مردم، یک‌باره از صحنه #‌محو شد. #
روایات دربارهٔ این زن زیاد است و کلاً بر این باورند که او در #‌عشق شکست خورده بود و در #‌انتظار #‌معشوق گم گشته در آن مکان به #‌انتظار می‌ایستاده‌ است. تنها #‌مستند و #‌تصویری که از آن زن وجود دارد، صحنه‌هایی از زن سرخ‌پوش در فیلم مستند «تهران امروز» ساختهخسرو سینایی(محصول ۱۳۵۶) است. همچنین#‌مسعود_بهنوددر سال ۱۳۵۵ خورشیدی با او مصاحبه‌ای انجام داده‌است. خود شخص مصاحبه‌شونده (زن مشهور به سرخ‌پوش) در مصاحبه چندین بار #‌عاشق بودن و روایت‌های گفته‌شده دربارهٔ خود را #‌انکار می‌کند.
یکی از داستان های که در مورد #‌زن_یاقوتی رواج دارد:
این #‌بانو اهل #‌رشت بود گویا تلفنی با پسری #‌دوست میشود و با او قرار میگذارد، پسر از او میخواهد که برای اینکه در میان همهمه بتواند پیدایش کند هنگام قرار لباسی #‌قرمز بپوشد این زن که ندیده #‌شیفته آن پسر شده بود، ۳۰ سال هر روز به #‌امید دیدن او بر سر میعاد گاه می رفت ،اما آن #‌پسر هیچگاه نیامد، حتی سرمای #‌زمستان و #‌بیماری نیز مانع حضورش نمیشدند ،هیچ کس این زن را نمیشناخت او #‌سی_سال سر #‌قرار آمد تا اینکه یک روز #‌ناگهان دیگر نیامد ،گویی #‌مرده بود...

#‌کافه_عاشقی