#‌فرسودگی_شغلی
✔عوامل مختلفی به‌عنوان منابع فشارهای روانی در محیط کار وجود دارند که گاهی تحمل آنها از عهده فرد خارج است و به اصطلاح فرد به درد آن کار نمی‌خورد. گاهی هم شخص قادر به مقابله با این عوامل استرس‌زا نیست و دچار عوارض متعدد جسمی و روانی می‌شود که طولانی شدن این فشارهای روانی به ایجاد فرسودگی شغلی منجر می‌شود. اولین آسیب فرسودگی شغلی عبارت از رنج بردن فرسودگی بدنی است. افرادی که از این عارضه رنج می برند، اصولاً دارای انرژی کم و دارای احساس خستگی بیش از حد هستند. به علاوه اینکه مبتلایان برخی از نشانه های فشار بدنی نظیر سردرد، تهوع، کم خوابی و تغییراتی در عادات غذایی را به طور فراوان گزارش می دهند. دومین زیان فرسودگی شغلی این است که افراد مبتلا به فرسودگی عاطفی را نیز تجربه می کنند. افسردگی احساس درماندگی، احساس عدم کارآیی در شغل خود و مواردی از این قبیل، همگی نمونه هایی از فرسودگی شغلی هستند. ✔وجود نگرشهای منفی نسبت به خود، شغل، سازمان و به طور کلی نسبت به زندگی نشانگر فرسودگی های نگرشی هستند و نهایتاً اینکه اغلب مبتلایان احساس پایین بودن پیشرفت و ترقی شخصی را گزارش می دهند. فرسودگی شغلی بیشتر در میان انواع مشاغل مددرسان و یاری دهنده نظیر مشاوران، معلمان، مددکاران اجتماعی، پزشکان، پلیس، پرستاران و مواردی از این قبیل مشاغل بیشتر مشاهده می شود و این امر احتمالاً معلول نوع وظایف و مسئولیت های اینگونه مشاغل می باشد. فرسودگی شغلی با فشار، گمگشتگی نقش و ضعف عملکرد شغلی همراه است و علت آن در دو جنبه فردی و سازمانی مطرح می شود. برای پیشگری سازمانها باید شرایطی را برای کارمندان فراهم کند که احساس بی‌ثباتی شغلی و بیهودگی نداشته باشند و مطمئن شوند که کارشان بازده مثبتی دارد و در حقیقت عضو کارآمدی محسوب می‌شوند. ✔همچنین افراد شاغل باید در کنار کارهای روزمره برای بهداشت روانی خود و برخوداری از شرایط مطلوب عاطفی و جسمانی از ارتباطات مثبت اجتماعی و خانوادگی بهره بگیرند و برای کارهایی که به آنها علاقه دارند و از انجام آنها احساس رضایت و نشاط می‌کنند، وقت کافی را در نظر بگیرند.

#‌روانشناسی_صنعتی_سازمانی
#‌رفتار_سازمانی