⁠ ? شبکه‌وندان در عصر قدرت شبکه‌ای

?«نوام چامسکی» و «ادوارد هرمان»، پیش از تولد اینترنت، تئوری‌ای داشتند تحت عنوان «فیلترهای خبری.» بر مبنای این نظریه، رسانه‌ها با پنج فاکتور مجبور می‌شدند خود و مخاطبانشان را فیلتر کنند. از سیاست رسانه گرفته تا صاحبان آگهی و حتی گاه بازخوردهای خود مخاطبان شاکله این نظریه را تشکیل می‌داد.

?امروز این تئوری بخش عمده‌ای از واقعیت خود را از دست داده است. رسانه‌ها چه بخواهند و چه نخواهند، در جهان شیشه‌ای دیده می‌شوند و «پشت صحنه آنان» نیز- که روزی با فیلترهای خبری رسانه را وادار می‌کرد مواضعی خاص اتخاذ کند- امروز در برابر دیدگان باز کاربران وب ۲ یا شبکه‌های اجتماعی، نه فقط به‌روشنی دیده می‌شود که هیچ چیزشان پنهان نمی‌ماند.

?«مانوئل کاستلز» ارزیابی شایسته و متفاوتی از شبکه‌های اجتماعی مطرح کرد؛ وی بر این باور است که شبکه‌های اجتماعی، «قدرت شبکه‌ای» ایجاد کرده و مسیری در جهان ارتباطات گشوده‌اند که می‌توان به‌مرور ایام شهروندان را «شبکه‌وندان» یاد کرد.

?اینک جهان شبکه‌ای قدرت، نیروی خود را از شبکه‌های اجتماعی می‌گیرد. از شبکه‌وندانی می‌ستاند که تا دیروز حتی در وب ۱ به رسانه‌های اینترنتی وابسته بودند، اما امروز خود به یک رسانه، پیام‌آفرین، ارتباط‌گر و سرانجام به یک منتقد تبدیل شده‌اند.

?چنین جهانی را نه می توان فیلتر کرد و نه چنین جهانی می تواند ما را فیلتر کند و نبیند. امروز همه صداها در همه‌جای جهان قابل شنیدن است، حتی به طور غیر ارادی. شهروندان امروز یا شبکه‌وندان فردا، آزادی جریان اطلاعات را باور خواهند کرد، که نظم جهانی از «عرصه سیاست به عرصه فرهنگ» نقل مکان کند.

?مجید رضائیان

#‌سواد_رسانه_ای

✅
@Media_arma