.یه وقت هایی ادم دلش میخواد تو زندگیش قهرمان باشه دوست داره دست همه رو بگیره به هر کسی ، تا اونجایی

.
یه وقت هایی ادم دلش میخواد تو زندگیش قهرمان باشه.
دوست داره دست همه رو بگیره.به هر کسی ، تا اونجایی که میشه کمک کنه.
ولی در نهایت روزهایی میرسه که همه تنهات میذارن.حتی اونایی که تو هر شرایطی سعی کردی ازشون حمایت کنی ؛ نه تنها ازت تشکر نمیکنن بلکه به محض پیدا شدن یه موقعیتِ دیگه برای پیشرفت ، تو رو به راحتی پله میکنن و ازت بالا میرن و بعدشم فراموشت میکنن.
برام عجیبه.
البته اون قانون همیشگی رو میدونم که اگه تو بَدی نمیکنی ، معنیش این نیست که بَدی وجود نداره یا کسی در حقّت بدی نمیکنه!
این انتخاب توئه که تلافی کنی یا ببخشی و رَد شی.
اما خب! آدمیزاده و دلش نازک.
خدا کنه همه به هر ارزوی خوبی که دارن برسن.ولی یادمون نره،دست بالای دست بسیار است... .
پ.ن:فقط میدونم به قدرت قلبم ایمان دارم و تا خدایی هست ، نگران چیزی نمیشم.
پ.ن تر:شده کسی رو نبخشی!؟ میشه بعدش اروم و قرار بگیره آدم،اگه نبخشه!؟ من فکر میکنم نه...
.
بعد تر نوشت:اینها اسمشون #‌طاره یا #‌طارونه است.شکوفه ی درخت نخل.
#‌نخل بخشده است که تو دل #‌کویر و گرما و خشکی ، بار میده ? .
.
#‌ساره_رشیدی
#‌سار_و_سرو
#‌اگر_از_زخم_دل_پرسی_برایش_مرهمی_بستم ❤
#‌ببخشش
#‌آرامش
#‌عاقبت_به_خیری