. . .

تاج ِ مویت دستباف از شهر ِ تبریز آمده
زرد و نارنجی، طلا رنگ و دل انگیز آمده

چشمهایت امپراتوری ِ عشقی گمشده
سرمه دان ِ نقره با باران ِ یکریز آمده

نازخاتون ِ آپا/دانایی و خونخاه ِ عشق
فرّ ِ بشکوهت سپاهی غرق ِ تجهیز آمده

لشکری پا در رکاب ِ تو درختان صف به صف
تیغی از شاخه به دست و پا به مهمیز آمده

خش خش ِ برگ است و باد از تیسفون تا پارسه
نامه های ِ پاره ی ِ خسروی ِ پرویز آمده

طاق ِ کسرای ِ دو ابروی ِ تو بعد از قرنها
فکر ِ رویا رو شدن با ظلم ِ چنگیز آمده

تیشه ی ِ فرهاد، روی ِ پلک ِ خط ِ میخی ات
حضرت ِ شیرین ، سوار ِ اسب ِ شبدیز آمده

تو پوروچیستای ِ زرتشتی و آتشدان به دست
قلبت از شهریوری گرم و شررخیز آمده

غصه ها را تار و مار از خنده ی ِ خود میکنی
ماه ِ مهرت با شبی غمگین گلاویز آمده

حکمرانی کن پس از این پادشاه ِ فصلها
آمدن های ِ تو یعنی فصل ِ #‌پاییز آمده

#‌شهراد_میدری
#‌پاییز
#‌عشق
#‌حساسیت_فصلی
#‌دوستت_دارمها ِ