.روزهای رفته که برنگشت دعاها که اثر نکرد فاصله ها که پر نشد خواب ها که تعبیر نشد تو که نیامدی تو که

.
روزهای رفته که برنگشت.
دعاها که اثر نکرد.
فاصله‌ها که پر نشد.
خواب‌ها که تعبیر نشد.
تو که نیامدی.
تو که مهربان نشدی.
تو حتی نگران هم نشدی.
نیامدی، نشد.
اما تمامِ این‌ سالها به من آموخت دیگر منتظر نباشم.
منتظرِ هیچ قولی،
هیچ حرفی،
هیچ ایده‌ای،
اندوهِ نداشتنت، به من آموخت آنقدر قدرتمند هستم که از نبودن‌ها و نشدن‌ها، نخواهم مُرد.
آموخت، منتظر نباشم و با اعتماد به خودم جلو بروم نه با تحسین و تشویق دیگران، نه با وابستگی و منتظرِ دیگران بودن و این بزرگترین هدیه‌ی تو بود.
هدیه‌ای که نتوانست مرا به تو نزدیک کند اما توانست مرا به خودم نزدیک کند.
گاهی خواب میبینم در تاریکی نشسته‌ای و از دور نگاهت میکنم.
میدانی دیگر منتظر نیستم و میدانم جلوتر نخواهم آمد.
این بهترین صلحِ دنیاست. که حتی در خواب‌ها هم امید واهی‌ نمیتواند وارد شود.
آری، نشد و نخواهد شد اما آنچه که شد به تمام زندگی و روابطم کمک کرد. از تو ممنونم.
.
.
.
پ.ن: منتظرِ برگشتِ آدمها نباشید. آدمها اگر بخواهند بمانند، نمی‌روند.
با منتظر بودن فقط خودتان را سرزنش می‌کنید و هیچ سرزنشی بزرگتر از منتظر بودن نیست. ✍پونه مقیمی
.
#‌روانشناسی #‌مشاوره #‌ذهن_آگاهی #‌مدیتیشن #‌خودشناسی #‌درمان_شناختی_رفتاری #‌آزادی #‌ازدواج #‌رابطه_جنسی #‌خیانت #‌طلاق #‌عزت_نفس #‌اعتماد_بنفس #‌روابط_زناشویی #‌شریک_زندگی #‌روابط_عاطفی #‌انتخاب_آگاهانه #‌عشق_واقعی #‌بلوغ_روانی #‌انتظار #‌بازگشت #‌سرزنش #‌زندگی_با_واقعیت_و_آنچه_هست #‌رشد #‌وابستگی #‌تجربه #‌پذیرش #‌درس_گرفتن_از_گذشته #‌صلح_درونی #‌پونه_مقیمی