|
4 سال پیش
در آن نیامده ایام | حسن صنوبری
.در ادامهٔ یادداشت پیشنهاد نویسی عزاداری در صحرا ۷مطلب پیش از این جن ملک بر آدمیان نوحه می
.
[در ادامهٔ یادداشت #پیشنهاد_نویسی / #عزاداری_در_صحرا / ۷مطلب پیش از این]
.
«جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند»
.
بسم الله. #محرم_غریبانه ما آغاز شد. غریبانهترین #محرم تمام عمرم. البته محرمهای غریبانهٔ دیگری هم این سرزمین به خود دیده. محرم شبهای موشکباران با ترس از حمله هوایی بعثیها را پدرومادرهای نسل من یادشان است. غریبانهترش محرمهای زمان #پهلوی_اول بوده. وقتی پدربزرگها و مادربزرگهایمان مجبور بودند قبل از نماز صبح، آنهم با گذاشتن کشیک مخفیانه روضه بگیرند و آرام گریهکنند. «دهانت را میبویند...». میدانم یکی از پدربزرگهایم حتی پس از هلاکت #رضاخان و آزادشدن سوگواری بر #امام_حسین ( سلام الله علیه)، حتی وقتی خودشان هیئت بزرگی در یکی از مناطق قدیمی تهران راهاندازی میکنند، باز آن مجلسهای کوچک خانگی هفتهشتنفره را با رفقایش ادامه میدهد. گمانم چارشنبهعصرها چندتا پیرمرد، هربار خانهٔ یکی جمع میشدند، عدسیای بارمیگذاشتند و هردفعه نوبت یکی بوده تا برای دیگران روضه بخواند و با هم گریه کنند
.
من حس میکنم میشد این محرومیت حتمی امروز، به این غربت غیرحتمی ختم نشود. احساس میکنم در این #غربت همه بهنوعی مقصریم، چون بیش از انجام تکلیف دنبال رفع تکلیف بودیم. از ستاد کرونایش، تا مداحان و هیئتدارانش تا ما شیعیان معمولی.
.
گمانم بیستروزی مانده بود به محرم که آن یادداشت را نوشتم، قبلش هم با چندنفر مطرح کردم، آنموقع میشد برنامهریزی کرد. اما دوروز مانده به محرم که ستاد مبارزه با کرونا حرفش را در مخالفت با فضای بسته «واضحتر»کرد و انبوهی هیئت را در شوک فرو برد، نه. الآن شاید فقط بشود فکری برای #تاسوعا و #عاشورا کرد. چه با آن ایدهٔ #صحرا که من آنجا توضیح دادم چه ایدههای دیگر. پدران و پیشینیان ما هزارسال در سختترین شرایط عشق را سوگواری نکردند که حال ما در زمان قدرت و حکومت شیعیان و دوستداران خاندان پیامبر اینقدر منفعلانه و بیفکرانه عزای آسمانوزمین را برگزار کنیم
.
این حرکت جناب #محمود_کریمی که همه استوری کردید خیلی خوب است، دم ایشان گرم که همیشه به خط میزند و خط میدهد به دیگران، ولی واقعا کافی نیست. فقط بحث اندوه نیست، بحث شکوه هم هست. فقط سوگ شخصی نیست، اعلان جهانی هم هست محرم. عزاداری آمریکاییها برای «جورج فلوید» وسط همین کرونا و با آنهمه سرکوب نظامی و رسانهای بهمراتب باشکوهتر از عزاداری امسال ما بر #سیدالشهدا بود. واقعا دنبال چه هستیم؟ تکلیف، یا رفع تکلیف؟ عشق، یا آسودگی؟
.
.
[ ادامه در کامنتها]
[در ادامهٔ یادداشت #پیشنهاد_نویسی / #عزاداری_در_صحرا / ۷مطلب پیش از این]
.
«جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند»
.
بسم الله. #محرم_غریبانه ما آغاز شد. غریبانهترین #محرم تمام عمرم. البته محرمهای غریبانهٔ دیگری هم این سرزمین به خود دیده. محرم شبهای موشکباران با ترس از حمله هوایی بعثیها را پدرومادرهای نسل من یادشان است. غریبانهترش محرمهای زمان #پهلوی_اول بوده. وقتی پدربزرگها و مادربزرگهایمان مجبور بودند قبل از نماز صبح، آنهم با گذاشتن کشیک مخفیانه روضه بگیرند و آرام گریهکنند. «دهانت را میبویند...». میدانم یکی از پدربزرگهایم حتی پس از هلاکت #رضاخان و آزادشدن سوگواری بر #امام_حسین ( سلام الله علیه)، حتی وقتی خودشان هیئت بزرگی در یکی از مناطق قدیمی تهران راهاندازی میکنند، باز آن مجلسهای کوچک خانگی هفتهشتنفره را با رفقایش ادامه میدهد. گمانم چارشنبهعصرها چندتا پیرمرد، هربار خانهٔ یکی جمع میشدند، عدسیای بارمیگذاشتند و هردفعه نوبت یکی بوده تا برای دیگران روضه بخواند و با هم گریه کنند
.
من حس میکنم میشد این محرومیت حتمی امروز، به این غربت غیرحتمی ختم نشود. احساس میکنم در این #غربت همه بهنوعی مقصریم، چون بیش از انجام تکلیف دنبال رفع تکلیف بودیم. از ستاد کرونایش، تا مداحان و هیئتدارانش تا ما شیعیان معمولی.
.
گمانم بیستروزی مانده بود به محرم که آن یادداشت را نوشتم، قبلش هم با چندنفر مطرح کردم، آنموقع میشد برنامهریزی کرد. اما دوروز مانده به محرم که ستاد مبارزه با کرونا حرفش را در مخالفت با فضای بسته «واضحتر»کرد و انبوهی هیئت را در شوک فرو برد، نه. الآن شاید فقط بشود فکری برای #تاسوعا و #عاشورا کرد. چه با آن ایدهٔ #صحرا که من آنجا توضیح دادم چه ایدههای دیگر. پدران و پیشینیان ما هزارسال در سختترین شرایط عشق را سوگواری نکردند که حال ما در زمان قدرت و حکومت شیعیان و دوستداران خاندان پیامبر اینقدر منفعلانه و بیفکرانه عزای آسمانوزمین را برگزار کنیم
.
این حرکت جناب #محمود_کریمی که همه استوری کردید خیلی خوب است، دم ایشان گرم که همیشه به خط میزند و خط میدهد به دیگران، ولی واقعا کافی نیست. فقط بحث اندوه نیست، بحث شکوه هم هست. فقط سوگ شخصی نیست، اعلان جهانی هم هست محرم. عزاداری آمریکاییها برای «جورج فلوید» وسط همین کرونا و با آنهمه سرکوب نظامی و رسانهای بهمراتب باشکوهتر از عزاداری امسال ما بر #سیدالشهدا بود. واقعا دنبال چه هستیم؟ تکلیف، یا رفع تکلیف؟ عشق، یا آسودگی؟
.
.
[ ادامه در کامنتها]
بیشتر...
تبلیغات