قصه گويي را مي توان ميان هنرهاي نمايشي يا إجرايي جاي داد،اجرايي كه هر سه ركن اصلي آن(قصه گو/قصه/مخاطب)در هنگام اجرا در حال تحول و دگرگوني اند و اين هرسه در رابطه اي دو سويه با هم قرار دارند؛
قصه گو با قصه و مخاطب /
مخاطب باقصه و قصه گو
قصه گو ،قصه را از سر چشمه هاي گوناگوني انتخاب مي كند، يا مي سازد و آماده مي كند و بسته به نوع ،ذائقه و نيازمخاطب آن را در هنگام اجرا تغيير مي دهد و مخاطب با توجه به خواستگاه و پيشينه وميل خود آزادانه قصه را دريافت ميكند و در اين ارتباط قصه در ديگي جوشان چون آشي به هم مي آميزد ودر پايان همه از مزه ي اين آش خوشنودند زيرا كه طعم چاشني خود را در آش مي چشند ،آشي كه همگي در پختش همكار بودند.قصه چون دستور غذا،قصه گو ،آشپز و مخاطب چون خورنده اي كه در حين پختن ،آشپز را با چشيدن راهنمايي ميكند!
#‌قصه_گويي#‌برايت_قصه_ميگويم #‌قصه_گو #‌هنراجرا #‌كتاب_خوب_بخوانيم #‌حمادحميدي#‌مربي#‌كودك#‌قصه_کودکانه #‌childrenillustration #‌childrenbook #‌storytelling