?
در میانه غوغای اینروزهای کرونا ، یکی از موضوعاتی که باز هم مورد غفلت قرار می گیرد آسیب های مضاعفی است که کودکان در معرض خطر آن را با تحمل سختی و اندوه جانکاه تجربه می کنند . شرایط قرنطینه خانگی شرایط کودکانی که بصورت مداوم در معرض خشونت ها و آسیب های خانگی هستند را بسیار سخت کرده است و مددکاران ما هم در مهرآفرین مدام این گزارش ها را می دهند. نبود برنامه های حمایت اجتماعی در سطح کلان بسیار خودنمایی می کند بیش از هر زمان بی بهره بودن کشورمان از سند رفاه اجتماعی خود را نشان می دهد . نمونه اش خودکشی دختر دوازده ساله ایلامی که گفته میشود بدلیل پاسخ منفی از سوی پدر در مقابل درخواستش بابت خرید لباس عید اقدام به خودکشی کرده است که البته به اعتقاد من دور از ذهن است و مددکار مهرآفرین در حال بررسی چرایی وقوع این حادثه غم انگیز است که منجر به فوت این کودک شده است . از طرفی رها شدن بی خانمان ها در سطح شهر باز نداشتن برنامه منسجم اجتماعی در بین برنامه ریزان را نشان می دهد . اینروزها مسئولیت نهادهایی چون بهزیستی و در راس آن دولت در مقابل کودکان در معرض آسیب بیش از پیش باید باشد اما متاسفانه طبق گزارش ها نوعی رها شدگی در این حوزه را شاهد هستیم . دولت با زیرکی خاصی کم کم وظایف خود را بر دوش خیریه ها می افکند و خیریه ها شاید از روی ناچاری بسمتی می روند که وظیفه دولت‌ها را انجام دهند و در این بین بازم این کودکان بی دفاع و بی پناه تر از گذشته در خانه پدری بیصدا قربانی می شوند . حداقل دولت در این دوران سخت وظایف خود را مثل تجهیز کردن بیمارستان‌ها انجام دهد و اجازه دهد خیریه ها با حساسیت بیشتری وضعیت این کودکان را رصد کرده و منابع خود را صرف رسیدگی به آنهایی کنند که هیچ جایی در برنامه های کلان کشوری ندارند و متاسفانه در بودجه ملی هم برایشان حمایتی در خور تعریف نشده است و بقول بودجه نویسان ردیفی برایشان در نظر گرفته نشده است .
@mehrafarincharity
#‌ایلام #‌خودکشی #‌فقر #‌ایران #‌زندگی #‌کرونا #‌قرنطینه #‌مهرآفرین #‌بهزیستی #‌حمایت #‌مسئولیت_اجتماعی #‌خیریه