دوستش دارم، دوستم ندارد...!
اگر کسی به اندازه ای که دوستش دارید دوستتان ندارد،
رابطه تان را تا نا کجا ادامه ندهید،
به خودتان امید ندهید که بالاخره روزی دوستم خواهد داشت،
اینکه گاهی از طرف او پذیرفته می‌شوید و گاهی نمی‌شوید،
کلافه تان خواهد کرد،
گویی در جا می‌دوید،
هر چقدر تلاش می‌کنید،
به جایی نمی‌رسید،
این نرسیدن دایمی خسته تان می‌کند،
خشمگین می شوید،
افسرده می شوید،
خودتان را قانع نکنید که اگر دوستم نداشت اینهمه مدت نمی‌ماند،
او به خاطر خودش با شما مانده،
شما با توجه و محبتی که به او می‌کنید احساس دوست داشتنی بودن به او می‌دهید،
غرورش را ارضا می‌کنید و باعث رشد عزت نفسش کاذبش می‌شوید،
پس چرا با شما ادامه ندهد؟
وقتی به کسی که دوستتان ندارد نزدیک می‌شوید،
گویی به کاکتوس نزدیک می‌شوید،
هرچه بیشتر نزدیک شوید،
بیشتر زخمی می‌شوید،
پس کاکتوس هایتان را رها کنید،
در صورتی که محبوبتان واقعا شما را دوست داشته باشد،
تمام تلاشش را برای جبران رفتارهای متناقض و بی‌توجهی های گذشته اش انجام می‌دهد...
کاکتوس هایتان را رها کنید. ✍بهرام حمیدیان
.
#‌روانشناسی #‌مشاوره #‌ذهن_آگاهی #‌مدیتیشن #‌خودشناسی #‌درمان_شناختی_رفتاری #‌بیداری #‌آزادی #‌ازدواج #‌رابطه_جنسی #‌خیانت #‌طلاق #‌عزت_نفس #‌اعتماد_بنفس #‌روابط_زناشویی #‌شریک_زندگی #‌روابط_عاطفی #‌انتخاب_آگاهانه #‌عشق_واقعی #‌تعهد #‌وابستگی #‌مهرطلبی #‌تعادل_در_رابطه #‌رابطه_یک_طرفه #‌دوست_داشتن #‌تناقض #‌احترام_به_خود #‌ارزش_قائل_شدن_برای_خود #‌بهرام_حمیدیان #‌شیما_سبحانی