.
چند هفته قبل داشتم با خودم فكر ميكردم كه امسال براى محرم كارى نكرده ام...و از طرفى مثل هر سال قرارم با امام حسين اين بود كه من تعيين كننده ى كار حتى شروع كننده اش هم نباشم،مثل هر سال خودش بايد بخواهد،خودش بايد روزى ام كند...
ميدانيد من فكر ميكنم كار در اين دستگاه هم درست مثل زيارت است،بايد طلب كنى اما دعوتِ خودشان مهم است.بايد بخواهى و صادقانه هم بخواهى تا دعوت شوى...
با همين فكر ها و اندوهِ اينكه امسال دعوتم نكرده است،پريشان بودم،كه روزى دوست عزيزى از طرف موسسه ى منتظران منجى كه سالهاست ميشناسمشان و همراهشان هستم، تماس گرفتند و موضوع خوانش اين يازده قسمت متنِ عاشورايي را براى برنامه ى در ركاب حسين پيشنهاد كردند،گفتم متن ها را اول ببينم و بر اساس نوع نوشته ها،تصميم بگيرم،خواندم و جزء معدود متن هايي با اين حال و هوا بود كه بسيار به دلم نشست،پاي هر متن گريه كردم و چقدر اين زاويه ى نگاهِ قياسِ صحابه ى حسين با صحابه ى حسينِ آخرالزمان تكان دهنده بود...ما هر سال از زهير و وهب و حر و عباس ع ميگوييم
اما نميدانم قدمى هم براى امام زمانمان،حاضريم كه زهير و وهب و حر بشويم؟
اين يازده شب را #‌در_ركاب_حسين باشيم
به اميد روزى كه در ركابِ فرزندش كه منتقم خون اوست قدم برداريم.
تكمله :
من از امشب هر شب قسمت هاى در ركاب حسين رو براتون استورى ميكنم كه اگر دوست داشتيد از صفحه ى مربوطه تماشا كنيد
تسليت و التماس دعاى فراوان
براى هم دعا كنيم بلكه اين محرم،قلبمون حسينى بشه
انى سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم رو بفهميم
و كمتر همديگه رو براى حب و بغض هاى شخصى خارج از دايره ى حب و بغض حسينى،نابود كنيم!
يا على
#‌مژده_لواسانی