.
عشق آمدنی است یا آموختنی؟

عشق قاعده و فرمول نداره، اما میشه گفت یه مختصاتی داره. و اون مختصات: توجه و محبت، احترام، تعهد و مسئولیت پذیری هست.

اینکه بتونیم طرف مقابلمون رو همونطوری که هست بپذیریم، بدون اینکه بخوایم تغییرش بدیم، یا کنترلش کنیم. اگر اینا رو یاد نگرفته باشیم، رابطه آسیب میبینه.

برای داشتن یک رابطه ی خوب باید در وهله ی اول خودمون رو بلد باشیم، یعنی به بخشهای ناهشیار خودمون آگاه باشیم و در جهت رشد و خودشناسی و خودآگاهی خودمون تلاش کنیم.

بعد از اون باید تلاش کنیم و طرف مقابلمون رو هم یاد بگیریم و بلد باشیم. این وسط رابطه هم یک موجودِ جدید هست که دو طرف باید بلد باشن ازش مراقبت و نگهداری کنن و مسئولش باشن تا رشد کنه. میشه گفت رشد دادنش میشه در نظر گرفتن اون مختصات.

از نظر من هیجانهای شدید و تپش قلب و سیر کردن تو آسمونها در اوایل رابطه عشق نیست.
تله اس...
عشق، افسار گسیخته نیست
با طمانیه اس
و آروم جریان داره
بالا و پایین شدید نداره
ثبات داره
عشق، جریان داره
و در بستر این جریان داشتن هست
که رابطه رشد میکنه...

✍راضیه موچان

نظر شما چیه؟

.
#‌رواشناسی #‌مشاوره #‌ذهن_آگاهی #‌درمان_شناختی_رفتاری #‌ازدواج #‌خیانت #‌طلاق #‌حرمت_نفس #‌اعتماد_بنفس #‌روابط_زناشویی#‌شریک_زندگی #‌روابط_عاطفی #‌زندگی_مشترک #‌شریک_عاطفی #‌رابطه_سالم #‌بلوغ_روانی #‌رابطه #‌پذیرش_نامشروط_دیگری #‌عشق #‌توجه #‌محبت #‌احترام #‌تعهد #‌مسئولیت_پذیری #‌کنترل #‌تغییر #‌خودشناسی #‌خودآگاهی #‌مراقبت #‌راضیه_موچان