#‌dariushfarziaee#‌amoopoorang
چه مردمان عجیبی شدیم !
حتی از شادی دیگران رنج میبریم !
گویا دوست داریم فقط گریه و بدبختی دیگران را ببینیم !
در این بین اگر کسی در پی شاد کردن دلمان باشد به هر شکل ممکن سعی داریم به او بی احترامی کنیم تا دلمان خنک شود!
این حجم از سنگدلی از کجا آمده !
در پست قبلی فقط با یک افکت تصویری سعی داشتم با دیدنش بچه های معصوم شاد بشن و بخندن ، تعجبم از اظهار نظر بی ادبانه بعضی افراد که حتی با توضیحات کپشن باز هم با عقده و حسادت کامنت مینوشتند??
چرا همش انتظار یاس و ناامیدی از دیگران باید داشته باشیم؟؟ فکر میکنید فقط شماها غم و گرفتاری دارید؟؟ بخدا اینطور نیست ، اگر ما به زبان نمیاریم دلیل بر خوشبخت یا خوشحال بودنمان نیست...!! ما بنا به شرایط شغلی مون همیشه سعی کردیم به شما عزیزان شادی و امید تزریق کنیم ولو اینکه خودمون از درون غمگین و پژمرده باشیم، پس لطفا کمی دقت داشته باشید که افراد رو از روی ظاهرشون قضاوت نکنید ?بخصوص امثال ما که کار کودک میکنیم و روحیاتمون بسیار حساس و شکننده است?البته من دست همه شما بزرگوارانی که همیشه انرژی مثبت انتقال میدید رو میبوسم ولی روی صحبتم با کسانیست که از روی ناآگاهی کامنتهایی مینویسند که اصلا درست و شایسته این فضا نیست..
خداوند یار و نگهدارتان?????