#‌باران_نیکراه ....
"آیا #‌انرژی_هسته_ای اینقدرها که بابتش تاوان می‌دهیم برای کشور حیاتی‌ست؟"
پاسخِ آن بستگیِ بسیاری خواهد داشت به اینکه آیا از منظرِ #‌رو_کم_کنی به ماجرا نگاه ‌می‌کنید یا جداً به بحث #‌تولید انرژی‌اش پرداخته‌اید؟!
منباب رو-کم‌-کنی و سیاست‌های مابینِ کشورها، خود را شایسته‌ی نظر دادن نمی‌دانم. #‌سیاسیون باید نظر بدهند، که شُکرِ خدا در تنها چیزی که کم‌فروشی نمی‌کنند، همین مدام و مدام نظر دادن است. اما در موردِ تولید انرژی...
ببینید... #‌جنگ و بحرانِ اصلی دنیا در آینده، همانطور که اساتید خبره‌ی #‌فیزیک نیز بر آن اذعان داشته‌اند، نه بحرانِ آب است، نه #‌ریزگرد ، نه #‌زلزله و نه هیچ دردِ لاینحلِ دیگری. در آینده شاهدِ "جَنگِ انرژی" خواهیم بود و بس.
چون اگر این یک قلم را داشته باشید به کمک آن خواهید توانست سایر نداشته‌ها اعم از کمبودِ آب و اکسیژن و غیره و غیره را جبران کنید. یعنی مثلاً اگر بتوانیم کشور را آنقدر غنی کنیم که به جای #‌صادرات #‌نفت و #‌گاز، صادرات انرژی انجام دهیم، در آن‌صورت آمریکا که هیچ، مریخی‌ها هم برایمان دولاراست می‌شوند.
پس در نیاز صددرصد به‌تولید #‌انرژی هیچ شکی نیست.
حالا برویم سراغ سوال اصلی‌مان : "آیا تکنولوژی هسته‌ای، اینقدرها که برای داشتنش پافشاری می‌کنیم ارزشمند است؟!"
بگذارید برایتان مثالی دم‌ِدستی و ساده بزنم. در سفرها روی گوشی‌ام بازی‌‌ای فکری‌ نصب کرده بودم تا هر از گاهی که به تأخیرهای پرواز برمی‌خوریم کمی سرم را‌ به شوق طی کردنِ مراحلش گرم کنم. یک روز همکارِ تصویربردارمان از رقمِ مرحله‌ی بازی‌ام پرسید. جواب دادم هفتاد و شش!
گفت خواهرِ همسرم مرحله‌ی سیصد و بیست و هفت است! و مکالمه تمام شد.
بعد از آن سفر، ولعِ عجیبی در من میلِ طی کردنِ مراحل را داشت. هرجا که دقیقه‌ای وقتِ خالی پیدا کردم، دست چرخاندم به فکر کردن و پشت سر گذاشتنِ مراحلش.
حینِ غذا خوردن، قبل از خواب، مابینِ دو سخنران در اجراها،... تا بالاخره رسیدم!
حدوداً دو ماه بعد، دوباره آن تصویربردارمان را آفیش کردند. در سلام‌علیکِ اول، با غرور گفتم: "ببینید، رسیده‌ام به مرحله‌ی چهارصد و هفده!"
و شنیدم: "خواهرِهمسرم آن بازی را تمام کرده، باگ‌های زیادی هم داشت که پیدا کردند.
در حالِ حاضر بازیِ فکریِ دیگری که چندین برابر جذاب‌تر و مفیدتر است را شروع کرده!"
قبول کنیم یا نه، تکنولوژی هسته‌ای هم همینطور است. این بازی به خاطر باگ‌های زیادش(در تولیدِ انرژی، نه سلاح هسته‌ای) در دنیا رو به منسوخ شدن است.
فرقِ ما با باقیِ کشورها این است که ... ادامه در کامنت اول

عکس: عباس سمائی