٣٠ سال...الان حس میکنم که درست وسط راه ایستادم نمیدونم خدا چقدر دیگه زمان میده بهم تا زندگی کنم ، ول

٣٠ سال ... الان حس ميكنم كه درست وسط راه ايستادم. نميدونم خدا چقدر ديگه زمان ميده بهم تا زندگي كنم ، ولي الان قدر لحظاتمو بيشتر ميدونم . از يه شهر نسبتا كوچيك تو شمال ايران اومدم كه انگار با ترانه و موسيقي مي خواستم انتقام سختي هاي زندگيمو از زندگي و آدما بگيرم . نميدونستم همه اون سختي ها هديه هاي خدا بود. تقويم زندگي من تحت تاثير شما بود، انقدر كه نفهميدم چه ساليه! فقط ميگفتم اون موقع كه فلان آهنگو ساختم يا بعد از فلان آلبوم و بعد از حباب و حالا هم #‌نگاه .يه ذره عميق تر فكر كنيم مي بينيم داريم دورادور ولي با هم بزرگ ميشيم ، الان همه چيز تو زيبا ترين حالت ممكنه. امسال شروع كردم بدي هاي ديگران رو فراموش كنم و خوبي هاي ديگران به خودم رو براي بقيه تكرار كنم. دونه دونه كينه هامو از آدم بدها فراموش كردم تا خودم سبك شم. و از صميم قلب از همه اونايي كه خدايي نكرده بدي و تندي از من ديدن از صميم قلب عذر ميخوام و اميدوارم منو ببخشن. اينهمه گل و هديه! بعد از هر اجرا! فقط ميشه خدارو بابت اين همه مهربوني شكر كرد. شايد واسه همينه كه جديدا سرمو ميزارم رو بالش، راحت و بدون قرص خوابم ميبره. تا زنده ام يه جاي خالي تو خلوتتون واسه صداي من نگه داريد ... من خيلي عاشقتونم. #‌محسن_يگانه ٢٣/٢/١٣٩٤