‎این منم ؛ همان که کنجِ تنهاییِ خودش را برای ساعاتی یافته و خوشحال است .
‎برای خودش چای ریخته ، در سایه روشنِ این خانه لم داده و خودش را در حلقه ی تنگِ کتاب های خوانده و ناخوانده اش نشانده ،
‎در کمالِ آرامش ، نفس راحتی کشیده ، به سایه های مبهمِ افتاده روی سقف ، خیره مانده و هیجان زده است از این سکوت و خلوتِ پیش آمده ...
‎این منم ، همان که اندکی تنهایی و یک فنجان چای داغ ؛ حال دلش را خوب می کند و چند خطی کتاب و فکر کردن به چیزهای تازه ؛ ساز دلش را کوک ...
‎کسی که عاشقِ سکوت و سکونِ این خانه و تماشای حرکت آرام پرده ها در آغوش باد و برگ های سرگردانِ پوتوس ، با نفس های پنجره است ...
‎کسی که لابلای سکوت و تنهاییِ گاه گاهش ، پوست می اندازد ، نفسی تازه می کند و با لبخندی عمیق تر از قبل ؛ به ارتشِ آدم ها پیوسته ، اما راهِ خودش را می رود !
‎در من تمایلِ شگفت انگیزی به سکوت هست ،
‎به توقفِ ناگهانیِ قطار اندیشه در ایستگاه های متروک ،
‎به کشف رازهای کوچکِ سر به مُهر مانده ،
‎و ایمان داشتن به اتفاقاتِ خوبِ در راه مانده ...
‎این منم ؛
‎کسی که به طرزِ دیوانه واری ، شبیهِ هیچکس نیست !
.
‎نرگس صرافیان طوفان ?
.

‎#‌حس_خوب_زندگی #‌حال_خوب #‌شمال_بهشت_ایران #‌صبحانه #‌عاشقانه #‌رامسر #‌طبیعتگردی #‌سفر #‌زندگی_زیباست #‌دلنوشته