.ما در وهله نخست عاشق افرادی می شویم که به شیوه های آشنا دوست مان دارند، نه آنهایی که به سبک دلخوا

.
ما در وهله نخست عاشق افرادی می‌شویم که به شیوه‌های آشنا دوست‌مان دارند، نه آنهایی که به سبک دلخوا‌ه‌مان به ما محبت می‌کنند. عشق بزرگسالی از الگوی آشنای دوست داشته شدنی تبعیت می‌کند که در دوران کودکی ما شکل گرفته است. این الگو ممکن است با طیفی از عادات وسواس‌گونهٔ مخرب ترکیب شود و به طور جدی شانس ما را برای رشد و شادکامی از بین ببرد.
شاید تصور کنیم در روابط عاشقانه به دنبال خوشبختی هستیم، اما آنچه واقعا در پی آنیم آشنایی است. ما در روابط بزرگسالی خود به دنبال بازآفرینی احساساتی هستیم که در کودکی تجربه کرده ایم، و این احساسات فقط شامل شفقت و توجه نمی‌شود. عشقی که اکثر ما در کودکی تجربه کرده‌ایم سازوکارهای مخرب نیز داشته، مثل احساس ضرورت کمک به بزرگ‌تری آشفته و سردرگم، احساس محرومیت از محبت پدر و مادر یا ترس از خشم آنها یا احساس ناامنی برای بیان خواسته‌های پیچیده‌تر‌مان.
بنابراین منطقی است که در بزرگسالی بعضی افراد خاص را پس بزنیم، نه به این دلیل که مناسب نیستند بلکه به این دلیل که بیش از حد مناسب‌اند؛ یعنی به این دلیل که بسیار متعادل، پخته، فهیم و قابل اعتمادند و ما با چنین خصوصیاتی بیگانه‌ایم و ته دلمان به اینها اعتماد نداریم. ما به دنبال آدم‌های هیجان انگیزتر می‌رویم، نه به این دلیل که مطمئنیم با آنها زندگی سازگارانه‌تری خواهیم داشت، بلکه به دلیل این حس ناخودآگاهِ اطمینان‌بخش که در زندگی با چنین افرادی با ناکامی‌های آشنا روبه‌رو خواهیم شد. ✍آلن دوباتن
.
#‌روانشناسی #‌مشاوره #‌ذهن_آگاهی #‌مدیتیشن #‌خودشناسی #‌درمان_شناختی_رفتاری #‌بیداری #‌آزادی #‌ازدواج #‌رابطه_جنسی #‌خیانت #‌طلاق #‌عزت_نفس #‌اعتماد_بنفس #‌روابط_زناشویی #‌شریک_زندگی #‌روابط_عاطفی #‌انتخاب_آگاهانه #‌عشق_واقعی #‌بلوغ_روانی #‌آسیب_کودکی #‌مهرطلبی #‌طرحواره #‌عادت #‌احساس_محرومیت #‌تعادل #‌اعتماد #‌ناکامی_های_آشنا #‌وابستگی #‌آلن_دوباتن