آهنگ‌ساز، ترانه‌سُرا و خواننده‌ی جوان؛ خیلی سال است که می‌خواند و هم‌چنان مخاطبانِ بسیارِ خود را دارد؛ آنقدر که خلقِ هر ترانه‌ای از او یک اتفاق برای آنانی به حساب می‌آید که سال‌هاست دل به دلِ ترانه‌ها و آهنگ‌هایش داده‌اند؛ هر آدمی اما صرف‌نظر از اینکه ستاره‌ای بزرگ باشد (که او هست) یا انسانی معمولی، رازهایی برای خودش دارد، دردها و شادمانی‌ها و غم‌هایی. به همین قطعه‌ی «یه هفته به عید» اگر گوش کنید،‌ دردِ‌ دلِ جوانی را می‌شنوید که پدرش را در کودکی در نبردی مقدس از دست داده و حالا سال‌ها بعد، هم‌زمان با سال‌گردِ شهادت او، برایش می‌خواند. می‌گویند این قطعه، ترانه‌ای است که کلمه به کلمه‌اش، حقیقتِ زندگی یگانه است. حقایقی که البته تا سال‌ها راز ماند تا «ته هر زمستون یه هفته به عید» چیزی در سینه‌ی خواننده‌ی جوان را چنگ بزند و بعد تمام بغض‌هایش ترانه شود و بگوید:‌ «یه عمری رو لب‌هام پر از خنده بود، تا کی باید این نقشو تمرین کنم/ یا هر سال تحویل بگم پیشمی، تا کی باید این فکرو تلقین کنم؟»‌
.
پی‌نوشت: سایت #‌موسیقی_ما در ایامِ نوروز ۱۴۰۰، تعدادی از قطعات نوروزی (در ژانرهای مختلف) را باز نشر می‌کند. نظر خود را در باره این قطعه بنویسید
.
.
#‌قطعات_بهاری
#‌محسن_یگانه #‌پازل_بند #‌نوروز #‌عید #‌نوروز۱۴۰۰
@mohsen @puzzleband_music