در یک سفر درون‌شهری، راننده از تلاش‌های نافرجام در کارش گفت. شراکت بد، حوادث و ...
حتی سفر به هند!
آخرش به اینجا رسید که وقتی اینهمه تلاش کردم و نشد یعنی خدا با من قهر کرده.

آنچه به ذهنم رسید، اینها بود: «این خیابان ساختمان، آسفالت، جوب و خط‌کشی و ... دارد.
هر چیزی که می‌بینی تولید و پخش و فروخته شده.
حساب کنی میلیونها آدم در سراسر دنیا به کار مشغولند تا اینها را که میبینی به اینجا برسانند.
یعنی اینهمه فرصت هست که شاید چندتایشان برای من و تو عالی باشند.

تازه این فقط یکی از خیابان‌های دنیاست!

تو به‌جای فکر کردن به اینها، به آن شکست‌ها فکر میکنی.

بنظرم آنکه قهر کرده تویی.

فرصت‌های بیشماری در همه‌جای دنیا مثل خیابان‌ها، مهمانی‌ها، آرایشگاه‌ها، خانه‌ها، رستوران‌ها و از همه مهمتر ذهن من و تو و حتی در خواب‌های‌مان هستند که فقط به آنها توجه نمی‌کنیم، چون تمرکزمان بر آنها نیست. تمرکزمان به شکست‌هایمان و تفسیر و تحلیل آنهاست.

تو نگاه نکنی دیگری می‌بیند و دست به‌کار می‌شود...» وقتی پیاده شدم، یادم آمد که در این مدت خودم هم بر کارم متمرکز نبودم. واقعا آن خیابان را دوباره نگاه کردم. خدا می‌داند چند فرصت خوب را ندیدم که اگر به دنبالشان می‌رفتم شاید زندگیم خیلی غنی‌تر می‌شد.
چون بجای اینکار مشغول صحبت با کسی بودم که تصمیم گرفته با دنیا قهر کند و شاید فکر می‌کند یک روز کسی به سراغش می‌آید که او را به آرزوهایش برساند.

کاوه کشاورزی
اسفند ۹۸

#‌کسب_و_کار #‌تفسیر #‌تمرکز #‌شکست #‌موفقیت