بعضی آدم ها با پاها دست های سیاه چرک آلوده وارد زندگی ما میشن بعد از رفتنشون مجبور میشیم زحم

بعضی آدم ها با پاها و دست های سیاه و چرک و آلوده وارد زندگی ما میشن.
و بعد از رفتنشون مجبور میشیم زحمت بیشتری به خودمون بدیم، تا اثر لکه های بجا مونده از این افراد رو از روی درو دیوار زندگیمون بشوریم و بسابیم؛ تازه باز ممکنه جای لکه ها یکمی باقی بمونه. میتونم حین تمیز کردن غرولند کنم و خودم رو شماتت کنم که راهشون دادم به خونه. اما راهِ قشنگ ترِش اینه که به اونها به چشم معلم های زندگیم نگاه کنم . از این به بعد آدم تیز و فرزتری میشم. بعد از این یادبگیرم به چه کسانی اجازه ورود به خونه م رو بدم. با چه کسایی دم در صحبت کنم و کلا آدرس خونه م رو به چه کسانی ندم.?
.
مثلا من بعد از مدتی کار با سه نفر آدمی که ظاهرشون خیلی با باطنشون فرق داشت_ به طور جداگانه_ طعم تلخ شکست رو که ناشی از سادگی و اعتماد بیش از حد به افراد بود رو چشیدم. اما در نتیجه در انتخاب آدم ها برای همکاری سخت گیرتر شدم. "متاسفم" اما یاد گرفتم بدون توافق مکتوب هیچ کاری رو دِلی انجام ندم و وقت خودم رو ارزون نفروشم.
حتی با خوندن #‌کتاب قضاوت نکنیم، تصمیم گرفتم ببخشمشون و فرکانس انرژیم رو بهشون تغییر بدم. رفتارشون رو به پای آنچه تا الان براشون گذشته بگذارم،قضاوت و محکومشون نکنم . اینجوری حال خودم (و شاید حال اونها هم)بهتر شد، بعد از اون سبک تر شدم و منتظر رسیدن آدم های جدید با فرکانس مثبت در زمینه کاریم شدم.
شایدم اون آدم های جدید و انرژی مثبت شما باشید که دارید اینو میخونید??
.
شما هم با آدم های اینجوری برخورد داشتید؟ درس گرفتید یا فقط لعنت فرستادید؟?
#‌معرفی_کتاب
نام کتاب:#‌قضاوت_نکنیم #‌رهایی_از_قضاوت
نویسنده: #‌گبریل_برنستین
مترجم: #‌نفیسه_معتکف
#‌انتشارات_هو
تعداد صفحات:201
قیمت:44000تومان
@nmotakefnafiseh
@‌hoopublication
#‌حال_خوب