.دقیقا به همین اندازه که شما فکر می کنید درست رفتار کرده اید در رابطه دیگری مقصر است، دیگری هم باو

.
دقیقا به همین اندازه که شما فکر
می‌کنید درست رفتار کرده اید و در رابطه "دیگری" مقصر است، "دیگری" هم باور دارد که درست رفتار کرده و شما مقصرید.
یک باورِ دو طرفه! پس این وسط مقصر واقعا کیست؟
داستانِ همیشگیِ دنبالِ مقصر گشتن هیچ وقت جوابِ واضحی نداشته. اگر از نگاه آدمها و از حرفهای آنها بخواهید مقصر را پیدا کنید احتمالا مقصر "دیگری" است.
حقیقت این است که بعضی وقت‌ها، رابطه کار نمی‌کند. و هیچ کس این وسط مقصر نیست. شما آدمهای با هم بودن نیستید. رابطه امن و امیدوار کننده نیست. همین. به همین راحتی.
اما قبول اینکه کسی مقصر نیست و رابطه تمام شدنی است برای ما خیلی سخت است و همین موضوع باعث می‌شود که به دنبال دلیلی در طرف باشیم تا او را در ذهن مقصر بدانیم و اینگونه ذهن را راضی کنیم که با تمام شدن رابطه کنار بیاید. یک سناریوی تکراری، باید کسی بد باشد در ذهنمان تا بتوانیم خشمی داشته باشیم و با آن خشم از رابطه رد شویم.
عادت کرده ایم، عادت.
عادت به داشتن دشمنی در ذهن و جنگی دایم با آن دشمن.
آدمها می‌توانند ما را دوست نداشته باشند، می‌توانند بی‌دلیل دیگر شریک لحظه های ما نباشند. آنقدر بزرگ باشید که بتوانید بعد از رفتن آنها دشمن دیگری در ذهنتان نداشته باشید.
آنقدر بزرگ نگاه کنید که بتوانید به آنها حق بدهید بدون عذاب وجدان و احساس گناه شما را ترک کنند. آنها اگر می‌خواستند با شما بمانند، می‌ماندند.
با این نخواستنشان دوست داشتنی بودنِ آنها را در ذهن تحریف نکنید. ✍عادل دانتیسم
.
#‌روانشناسی #‌مشاوره #‌ذهن_آگاهی #‌مدیتیشن #‌خودشناسی#‌درمان_شناختی_رفتاری #‌بیداری #‌آزادی #‌ازدواج #‌رابطه_جنسی #‌خیانت #‌طلاق #‌عزت_نفس #‌اعتماد_بنفس #‌روابط_زناشویی #‌شریک_زندگی #‌روابط_عاطفی #‌انتخاب_آگاهانه #‌عشق_واقعی #‌تعهد #‌صمیمیت #‌مقصر #‌باور #‌حقیقت #‌خشم #‌رهایی_از_گذشته #‌گذشت #‌بخشش #‌آدمهای_اشتباهی #‌عذاب_وجدان