به نمایندگی از دانشجویان علاقمند این دانشگاه در جلسه پرشور و صمیمی پرسش و پاسخ با دانشجویان عزیز شرکت کردم البته این جلسه آیتم های شعر و نقد نیز داشت که استاد علی معلم دامغانی آن را عهده دار بودند بعد از سوالات طولانی چند ساعته و موشکافانه و نقادانه دانشجویان دانشگاه تهرانی... چنانکه افتد و دانی... اصرار کردند که آواز بخوانم و بنده هم که از این مصاحبت انرژی گرفته و حال خوشی داشتم مثنوی افشاری ردیف افشاری استاد شجریان را که مجددا برای آواز مجلسی و غیر ردیفی، شجریانیزه!! و خلاصه شده بود، اجرا کردم. محمدرضا شجریان بنای کهن ردیف ایرانی را چنان با ذوق و تکنیک های بدیع و متنوع، نوسازی و معماری کرد که انسان وقتی آنرا اجرا می کند حالت بهت تؤام باافتخار را شهود می کند و اثر آن را در شنونده نیز کاملا می بیند. یعنی در مخاطب، شهود می کنی که موسیقی ایرانی چقدر مرغوب و متعالی، و مفتخر است به غنای محتوایی و موسیقایی... خداوند به این استاد بزرگ و تکرار ناپذیر و سایر اساتید گران مایه موسیقی ایران سلامتی و نیکویی حال عنایت کند. البته این آواز قبلا با گسستگی پست شده بود که دوستان با توجه به امکانات جدید اینستاگرام مدتها بود خواستار فایل یک پارچه آن بودند. محمداصفهانی
@‌homayounshajarian