حدود 8 سال پیش تمام کارمن عکاسی از مترو و انسان های داخل مترو بود ، دو تا از عکس هایی به نوعی روایتی از رفتار مردم بود در مترو در این پست می تونید ببنید
عکس اول : فردی که دچار مشکل حرکتی است و به سه چرخه خاصی باید حرکت کند بر روی زمین و "پشت خط زرد" مترو نسته و منتظر قطار است . اما چهارنفر انسان که مشکلات این چنینی ندارند دقیقا "بعد از خط زرد" مترو ایستاده اند .
از خطرات اینکار همگان کاملا آگاه هستند!

عکس دوم : همان فرد بیمار قصد سوار شدن به مترو را دارد ، اما متاسفانه به علت هجوم مردم موفق به این کار نمیشود ، مردم اصلا او را نمیبینند یا نمیخواهند ببینند ، زیرا دیدن این انسان مساوی است با کمک کردن و تاخیر چند دقیقه ای برای رسیدن به منزل ، پس دلیلی ندارد که بخواهند به او کمک کنند . سه قطار دیگر آمدند و رفتند و او نتوانست سوار شود . بعد از قطار سوم توانستم به او کمک کنم و سوار شود.

سخن آخر :
وقتی خودمان به خودمان رحم نمیکنیم چه انتظاری ازدیگران داریم ؟
وقتی بر اساس آموزه های گفتار نیک پندار نیک و کردار نیک رفتار نمیکنیم چه انتظاری از دیگران داریم ؟
وقتی بر اساس آموزهای اسلامی مبنی بر کمک به دیگران رفتار نمیکنم چه انتظاری از دیگران داریم ؟
ما اصلا چه احتیاجی به تمدن 2500 داریم ؟ ما خود بی تمدنی 2500 ساله که چه عرض کنم 25000 ساله هستیم
کمک کردن به یک انسانی که به تنهایی برایش سخت است سوار مترو شود، ربطی به حکومت و آخوند و روحانی احمدی نژاد دارد ؟ ربطش به شخص دزدی که اختلاس میکند چیست ؟
ما خودمان به خودمان رحم نمیکنیم بعد انتظار داریم دیگران به ما رحم کنند ؟
سگ ها رو به بدترین نحو ممکن از بین میبریم
گربه ها را آزار می رسانیم
و هزاران مورددیگر
ما دموکراسی را میخواهیم چکار کنیم

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛ مردم، به دولت‌مردان خود شبيه‌ترند تا به پدران‌شان.
#‌تهران #‌مترو #‌مردم #‌روایت #‌عکاسی #‌مستند #‌مستنداجتماعی #‌سعیدفداییان