دلم ميخواد يه رستوران بزنم ، يا يه كافه ي دنج تو يه جاي دنج ، يه جاي آروم كه بشه توش به دور از هرچي شلوغيه نفس كشيد ، دلم ميخواد كشاورزي كنم ، دوست دارم تو بارون تو خيابون راه برم و از ته دلم بخندم ، يا نه يه ناخداي كشتي باشم كه دوروبرش فقط اب هست ، ديگه غصه ي چيزيو نخورم ، ديگه به چيزي فكر نكنم ، پشت كسي حرف نزنم و پشت من حرف نزنن، كسايي كه منو نديدن فحش ندن ، از منتقد كور و مفسر و قلي اثري نباشه ، كسي حسوديمو نكنه ، مجبور نشن عزيزام به خاطر من اذيت بشن ، استرس نكشم، هيشكي نباشه جولوم سنگ بندازه، مثل همه زندگيمو داشته باشم ،كسي نخواد شخصيت منو خراب كنه ،صداي باد باشه و پرنده
اصلا كاش ميشد همون بچه اي باشم كه غذاي گرم مادر ، كنار خونوادش بزرگترين دلخوشيش بازي كردن بود ، نه كسي كاري داشت بهش نه پول مهم بود و نه چيزي
خيلي فكر كردم به اين موضوع كه چي ميخوام ، ديدم كه همشونو ميخوام ، ولي به اين نتيجه رسيدم كه كم كم ديگه :
(موزيك و هر چيزي كه مربوط به اونه جوونيه منو پير كرده و همه ي اينارو ازم گرفته، مطمعناً موزيك رو نميخوام ديگه )
من اين بزرگ شدن رو نميخوام

كي بشه كه........
#‌فاز_آخر
Photo : @eghbal.kayadan